Ο Steve Best μιλάει για το vegan κίνημα
Η τοποθέτηση του Steve Best σχετικά με την προοπτική και την στάση του vegan κινήματος στο σήμερα σε μια εκδήλωση στo Saarbrücken της Γερμανίας. Αν και δεν συμφωνούμε με διάφορα σημεία ευσήμων που αποδίδει ο Best στους vegan, σίγουρα μπορούμε να πούμε πως πάει ένα βήμα παραπέρα την οπτική του για τους “μονοθεματικούς vegan που νομίζουν ότι σώζουν ζώα απλά με το να μην τα τρώνε”. Από αυτή τη σκοπιά θεωρούμε σίγουρα χρήσιμο να παραθέσουμε την κριτική του ώστε να εμβαθύνουμε ακόμα περισσότερο στην υπόθεση που ονομάζεται “κίνημα για την Ολική Απελευθέρωση“.
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
* Την ομιλία επίσης θα μπορείτε να την βρείτε στην σελίδα Video του site
Video, η νέα σελίδα του site
Η σελίδα Video, θα αποτελεί μια νέα σελίδα του site η οποία θα ενημερώνεται από αρχεία οπτικοακουστικού περιεχομένου. Θα προσπαθήσουμε με τον δικό μας τρόπο, το περιεχόμενο των αρχείων να συνεισφέρει στον αγώνα για την Ολική Απελευθέρωση, στον αγώνα για την αποτίναξη κάθε εξουσίας όποιο κι αν είναι το πρόσωπο του εξουσιαστή, όποιο κι αν είναι το πρόσωπο της εξουσιαζόμενης (ανθρωπόμορφο ή μη). Οποιεσδήποτε προτάσεις και παρατηρήσεις που θα συνεισφέρουν πάνω στην υπόθεση της Ολικής Απελευθέρωσης θα είναι ευπρόσδεκτες. Δεν επιθυμούμε και είμαστε εχθρικά προσκείμενοι προς τις υποδείξεις από πολιτικάντηδες περιβαλλοντιστές, χομπίστες υγιεινιστές χορτοφάγους καθώς και από καταναλωτικά,εγωκεντρικά και ηθικόλογα άτομα που παίζουν τον δικό τους ρόλο στον εξωραϊσμό και διαιώνιση του σημερινού σαθρού εξουσιαστικού συστήματος.
Ζώα και Αυτοδιάθεση
Επίσημη ανακοίνωση του Walter Bond σχετικά με την άμβλωση
Είμαι υπέρ της ζωής, Είμαι κατά της Άμβλωσης.
Ποτέ δεν κράτησα κρυφά τα συναισθήματα μου σχετικά με τη βρεφοκτονία. Η στάση μου υπέρ της ζωής δεν πηγάζει από τη θρησκεία ή από το σεξισμό αλλά από την επέκταση της vegan ηθικής μου και από μια βαθιά αίσθηση ότι όλες οι αθώες ζωές θα πρέπει να προστατεύονται.
Βλέπω τη ζωή στον πλανήτη μας ή οπουδήποτε και αν υπάρχει ως ένα θαυμαστό περιστατικό και αποτελεί μια εμφανή επιθυμία για όλη τη ζωή προς τη συνέχεια ενάντια σε όλα τα εμπόδια και τις πιθανότητες.
Νοιώθω ότι αποτελεί μια κατεστραμμένη λογική το να αγαπάς τη Μητέρα Γη και τα Έθνη των Ζώων αλλά να βλέπεις τη δολοφονία ενός μωρού στη μήτρα του ως ένα αποδεκτό μέσο ελέγχου του πληθυσμού, κάτι σαν αυτό το οποίο πιστεύει ο κυνηγός, ότι πρέπει να σκοτώσει για να μειωθούν οι πληθυσμοί των Ζώων. Ο βιομηχανοποιημένος και τεχνολογικός πολιτισμός είναι αυτό που συντηρεί τον ανθρώπινο υπερπληθυσμό, όχι η εγκυμοσύνη. Εάν ζεις μια φυσική ζωή σε ένα φυσικό περιβάλλον, η φύση φροντίζει για τους πληθυσμούς της, τέλεια και χωρίς αποτυχία. Η ιδέα ότι οι άνθρωποι πρέπει να επεμβαίνουν είναι μια εγωιστική ανθρωποκεντρική αηδία, είτε αυτό είναι ένας κυνηγός με ένα τουφέκι ή ένας φονιά βρεφών με άσπρη ποδιά και μεταπτυχιακό.
Βρίσκω επίσης την πρακτική της άμβλωσης να μην αποτελεί πρωτοπορία του φεμινισμού αλλά και να μην είναι και τόσο πολιτισμένη πρακτική όσο προσπαθεί να φανεί. Εάν παρατηρήσουμε την πρακτική των βρεφοκτονιών παγκοσμίως βλέπουμε ότι τελικά την υπερασπίζεται μια αρκετά φιλελεύθερη ομάδα λευκών ανθρώπων. Όντως, στην Αμερική οι κλινικές αμβλώσεων έχουν κατηγορηθεί, μέσα από κρυφές έρευνες, να διαθέτουν ποσά από υποτιθέμενους λευκούς ρατσιστές για τη θανάτωση μαύρων βρεφών. Πάρα πολλές φορές έχουν κατηγορηθεί για παροχή βοήθειας σε κοπέλες ηλικίας μικρής όσο 14 ετών, όχι μόνο για την παροχή κρυφής άμβλωσης αλλά επίσης και για παροχή προστασίας των ταυτοτήτων των 30χρονων κακοποιών τους. Η άμβλωση είναι μια βιομηχανία εκμετάλλευσης και θανάτου, οδηγούμενη από το ρατσισμό, το χρήμα και την ανάγκη επέκτασης, τόσο κατάπτυστη και βλαβερή όσο και όποια άλλη παρόμοια βιομηχανία.
Ο γιατρός της άμβλωσης και ο ζωοτόμος είναι ο ένας κομμάτι του άλλου. Όσο εγώ βρίσκω ασυνεπές το να είμαι vegan και να χαίρομαι με το θάνατο των βρεφών,
έτσι βρίσκω εξίσου γελοίο να νοιάζομαι για τα αγέννητα παιδιά, αλλά όχι για τη Μητέρα Γη και τις σχέσεις των Ζώων. Γιατί αυτό δεν σε κάνει υπέρ της ζωής, αλλά υπέρ των εμβρύων. Ο σεβασμός προς την ανυπεράσπιστη ζωή πρέπει να είναι συνεχής και πρωταρχικός εάν επιθυμούμε κάποια στιγμή να ζήσουμε σε μια δίκαιη κοινωνία. Τα δικαιώματα σου τελειώνουν εκεί όπου αρχίζουν του άλλου και εάν παραβιάσεις αυτά τα δικαιώματα της ζωής τότε πλέον δεν είσαι αθώος και οι πράξεις σου δεν θα πρέπει να γίνονται ανεκτές.
Όπως επίσης δεν πιστεύω ότι το έμβρυο αποτελεί απλά ένα μάτσο κύτταρα και όχι ένα αγέννητο βρέφος. Ένα έμβρυο μέσα σε μερικές εβδομάδες από τη σύλληψη του διαθέτει όλα όσα και εμείς αλλά σε μια μικρογραφία. Για το λόγο αυτό, δεν πιστεύω ότι αποτελεί δικαίωμα της γυναίκας να δολοφονήσει το παιδί που κουβαλά όσο το ότι δεν αποτελεί δικαίωμα της η δολοφονία του γεννημένου της παιδιού. Ο μόνος έγκυρος λόγος για την ακύρωση της ζωής, για το θάνατο, είναι όταν αυτή η ζωή αποτελεί καταστρεπτική δύναμη για τη ζωή ολόγυρα του, έτσι όπως ένας ενήλικας μη vegan άνθρωπος.
Μια vegan θέση την οποία έχω ακούσει είναι ότι ένα αγέννητο παιδί πιθανότατα θα μεγαλώσει και θα μετατραπεί σε κρεοφάγο καταναλωτή άρα θα ήταν καλύτερο να το σταματήσουμε πριν καν ακόμη ξεκινήσει. Η απάντηση μου σε αυτό είναι: προδικάζεις και κάνοντας το αυτό, προωθείς το θάνατο αθώων ζωών οι οποίες είναι ανυπεράσπιστες. Συμφωνώ ότι στον κόσμο υπάρχει υπερπληθυσμός ανθρώπων. Για αυτό,αρχικά, χρησιμοποιήστε νόμιμες μεθόδους αντισύλληψης ώστε να μην έχετε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Για ποιο λόγο να στρέψουμε το μίσος μας για την ανθρωπότητα προς τους αθώους και άφωνους όταν υπάρχει ένας κόσμος κρεοφάγων, ζωοτόμων, καταναλωτών γάλακτος και εταιριών ζώων οι οποίοι αξίζουν να εξαφανιστούν.
Είμαι σίγουρος ότι αυτή η δήλωση θα αναστατώσει συγκεκριμένα άτομα μέσα στην κοινότητα της Απελευθέρωσης / Δικαιωμάτων των Ζώων και με αυτό είμαι εντάξει. Έχουμε όλοι το δικαίωμα στη γνώμη και στα πιστεύω μας, και είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς θα διαγράψουν εμένα και το Vegan Hardline αναφερόμενοι σε εμένα ως ένα ιδεολογικά μεταμφιεσμένο δεξιό. Αλλά το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τους Malcolm X, Dr. King, John Africa, ολόκληρο το βασικό κίνημα των Ρασταφάρι και για πολλούς άλλους που έχουν πολεμήσει και συνεχίζουν να το κάνουν γενναία για κοινωνική δικαιοσύνη και οι οποίοι ήταν και είναι υπέρ της ζωής.
Η αλήθεια βρίσκεται σε ένα συνονθύλευμα κοσμοθεωρίας, με τρόπο τον οποίο η ζωή είναι αντίθετη σε όλες τις υπάρχουσες κυβερνήσεις και τεχνολογικούς πολιτισμούς, αλλά δεν γεννάται μέσα από μια χίπικη ιδέα ότι ο καθένας θα πρέπει να επιτρέπεται να κάνει ότι θέλεί. Για παράδειγμα, ως Staightedge, νομίζω ότι η χρήση των ναρκωτικών και του αλκοόλ οδηγεί στην αποδυνάμωση και την απάθεια. Νιώθω ότι αυτοί που δεν μπορούν να σταματήσουν να βάζουν το χέρι στο στόμα τους είναι ελαττωματικοί και επικίνδυνοι για αυτούς και για τους γύρω τους. Ως vegan, νιώθω ότι αυτοί που υποστηρίζουν την αγάπη τους για τη Γη και τα Ζώα αλλά χρησιμοποιούν τα νεκρά σώματα και τα υποπροϊόντα αυτών είναι σε σύγκρουση και είναι υποκριτές. Πιστεύω ότι υπάρχει το σωστό και το λάθος. Υπάρχει πως υπάρχει μια επιτρεπόμενη συγκεκριμένη ποσότητα για αυτούς που υποφέρουν και πέρα από αυτή, η λογική και η συμπόνια μπορούν να αποκατασταθούν μόνο μέσω της βίας. Όχι με τη σκέψη, όχι με τα λόγια.
Αυτές είναι οι βασικές μου πεποιθήσεις όσον αφορά την Vegan ηθική υπέρ της ζωής και το βασικό δόγμα του Vegan Hardline. Είναι αυτό που είναι. Εάν διαφωνείς είναι επειδή είσαι λάθος. Θα πρέπει να ρυθμίσεις την κοσμοθεωρία και τις πράξεις σου και να γίνεις σωστός.
Απελευθέρωση των Ζώων, ότι και αν χρειαστεί!
“Οι πρώτοι ημι ανθρώπινοι πρόγονοι μας δεν θα εξασκούσαν τη βρεφοκτονία ή την πολυανδρία, διότι τα ένστικτα των κατώτερων ζώων δεν είναι ποτέ τόσο διεστραμμένα ώστε να τα οδηγούν σε συνεχή καταστροφή των ίδιων τους των απογόνων.” Charles Darwin
Κριτική του “Ζώα και Αυτοδιάθεση”:
Επειδή πολλά ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες για το παρόν κείμενο που δημοσιεύουμε, αποφασίστηκε από κάποιον κόσμο να το μεταφράσει και να το διαθέσει ελέυθερα προς πάσα κριτική. Όντως, διαβάζοντας το, πολλές φορές συναντήσαμε σημάδια δογματισμού, απολυτότητας και προβληματικής γενίκευσης που έμπαιναν πάνω στο ζήτημα της άμβλωσης, αν και διάφορες οπτικές της κριτικής που κατέθεσε ο Walter, μας έβαλαν σε έναν γόνιμο προβληματισμό για το στάση θα μπορούσαμε να είχαμε κρατήσει και εμείς οι ίδιες/οι πάνω στη συγκεκριμένη θεματική. Ίσως εν καιρό, αποφασίσουμε να δημοσιεύσουμε την δικιά μας οπτική, αν και δεν το θεωρούμε στην παρούσα φάση προτεραιότητα μας. Αυτό που όμως μπορούμε να πούμε με σιγουριά, ως κομμάτι του ευρύτερου κινήματος που παλεύει για την Ολική Απελευθέρωση, είναι ότι επουδενί ο Walter Bond παύει να αποτελεί σύντροφο μας που βρίσκεται αιχμάλωτος στα κελιά της “ελευθερίας” του άγριου πολέμου που μαίνεται. Για μας η αλληλεγγύη δεν είναι “ζητιανιά”, ούτε υπάρχουν “σχέδια” των έγκλειστων συντρόφων μας, για το πότε θα τοποθετηθούν για το τάδε ή το δείνα θέμα, πριν ή έπειτα από κάποια δίκη. Όσο κάποιοι και κάποιες διατηρούν την αποψάρα τους στην διαλεκτική τους πολυθρόνα, εμείς τους υπενθυμίζουμε πως ο πόλεμος μόλις τώρα άρχισε κι εμείς προτιμούμε να διαλέγουμε την πλευρά των αγριμιών. Προφανώς αυτή η στάση δεν κρατείται μονάχα από μερίδα του μαυροπράσινου τμήματος του χώρου, αλλά είναι ένα συνολικότερο σπυρί στο κώλο της “αλληλεγγύης” και των μονοθεματικών νταβάδων της, που εκτιμούμε πως θα έχουν την δυνατότητα να την εκφράσουν αποκλειστικά και μόνο στον εγωμανή εαυτό τους, αναζητώντας παντού διακρίσεις και πολιτικές διαφορές.
Όποιος ξεχνά τους αιχμαλώτους του αγώνα, ξεχνά τον ίδιο τον αγώνα…
Μετάφραση Κειμένου: Sonaht Αρχικό κείμενο στο: Support Walter BondΤα μυαλά μας στα κάγκελα, στις γυάλες και σε κάθε είδους φυλακή
Παραμονές 2012, κέντρο Χανίων. Ένας πραγματικός παράδεισος αιχμαλωσίας ζώων, των εκμεταλλευτών τους και όσων τους ενισχύουν ή τους ανέχονται γιατί «κοιτάνε ψηλά» και δεν βλέπουν μπροστά τους.
Στάδιο Χανίων: Για ακόμα μια φορά ο Δήμος Χανίων πετυχαίνει το χριστουγεννιάτικο θαύμα του αφήνοντας μας άναυδους με ένα αποκορύφωμα εμπορικού ανθρωποκεντρισμού, με την κακογουστιά και την αναισθησία του, και με την αντίληψή του περί εορταστικού πνεύματος. Σε μια προσπάθεια προσομοίωσης της Λαπωνίας ή κάποιας άλλης βορειοευρωπαικής χώρας, εγκαθιστά στο δημοτικό γήπεδο Χανίων παγοδρόμιο και περίπτερα μικροπωλητών, παιχνιδιών και λουκουματζίδικων που θα «γλυκάνουν» όλο το ζόρι που έχουμε τραβήξει και βέβαια τις τσέπες του με το αντίστοιχο ενοίκιο. Κι εκεί εκτίθενται δύο σκυριανά άλογα, ατραξιόν στο μίζερο πανηγυράκι του. Μπορούν έτσι μεγάλοι και κυρίως μικροί να μάθουν πως αν έχεις λεφτά μπορείς να κερδίσεις την επαφή με κάποιον για λίγη ώρα. Και αυτός ο κάποιος βέβαια να δουλεύει 14ωρο, τσάμπα και παρά τη θέλησή του.
Δημοτικός Κήπος Χανίων. Το καμάρι του δήμου, η φυλακή στο κέντρο της πόλης. Ισόβια αιχμάλωτα αγρίμια σε ένα στείρο, ξένο περιβάλλον, που κατά τα άλλα «θα φύγουν το συντομότερο δυνατό από εκεί». Παγώνια, πάπιες και χήνες πίσω από σύρματα και κλουβιά για τη διασκέδαση του καθημερινού περαστικού και επισκέπτη, που θα τα προσπεράσει αδιάφορα συνεχίζοντας τη βόλτα για τον καφέ του υπό το βλέμμα των καμερών ασφαλείας. Και τελοσπάντων πώς κατέληξαν οι «ειδικοί» του δήμου στο ότι είναι «μη απελευθερώσιμα» και «δεν θα επιβιώσουν ελεύθερα;». Εξαντλώντας τις δυνατότητες επανένταξης τους στο φυσικό τους περιβάλλον; Ρωτώντας τα μήπως προτιμούν να ζήσουν, ίσως λιγότερα χρόνια, αλλά ελεύθερα;
Pet shop. Κι άλλα ζώα σε κλουβιά, αυτή τη φορά προς πώληση, και αν δεν πουληθούν, ποιος ξέρει… Σκύλοι, γάτες, κουνέλια, πουλιά πάνω στο πεζοδρόμιο. Από τις φυλακές των εκτροφείων, γέννημα κάποιων έγκλειστων θηλυκών μηχανών παραγωγής ζώων «συντροφιάς». Και αυτή αγοράζεται φαίνεται. Άμεση εκμετάλλευση των ζώων – εμπορευμάτων και εξωφρενικές αντιφάσεις από ανθρώπους που αγοράζουν τροφές και αξεσουάρ για ζώα ενισχύοντας ακριβώς εκείνους που τα έχουν κλεισμένα σε κλουβιά. Ακόμα χειρότερα, κάποιοι τα χαζεύουν χαμογελώντας, δικαιολογώντας το ρόλο τους στις βιτρίνες. Μία από τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις όπως όλα τα σκλαβοπάζαρα, με μεγάλο
ποσοστό θνησιμότητας και υποβοηθούμενο από μια παράδοξη «αγάπη για τα ζώα».
Ψαροπεντικουράδικα. Ο παραλογισμός της μόδας συναντά την εκμετάλλευση ψαριών, την ψευδοιατρική και τελικά τη μετάδοση ασθενειών. Οι γυάλες με τα μικρά μαύρα ψάρια κάνουν όμως τις βιτρίνες ξεχωριστές. Πώς πείθεται κανείς να βάλει τα πόδια του στη γυάλα; Μάλλον φταίει που είναι «εξωτικά» και «ειδικά», όχι σαρδέλες ή πιράνχας, προς το παρόν, εκτός κι αν κάποιος κάνει κανένα αστείο…
Όση ώρα δεν κάνουν άσκοπους κύκλους μέσα στη γυάλινη φυλακή τους, μπουκώνονται με νεκρά κύτταρα, μικρόβια και μύκητες, και όλες τις επικίνδυνες ουσίες που κουβαλάνε τα «περιποιημένα» (με χημικά) πόδια. Περνώντας από ένα ψαροπεντικιουράδικο, ρωτήστε πόσα από αυτά σκοτώθηκαν μέσα στο τελευταίο μήνα, και σε ποιον ανήκαν τα πετσάκια που έγιναν το τελευταίο τους γεύμα…
ΚΑΝΕΝΑ ΖΩΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΘΕΜΑ-ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΖΩΩΝ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΑΞΕΣΟΥΑΡ
Αλογόμυγες
Σε 87 μήνες φυλάκισης καταδικάστηκε ο Walter
Σύμφωνα με το newsletter που στάλθηκε σήμερα νωρίς το πρωί από τη σελίδα υποστήριξης του Walter, supportwalter.org, η ποινή που του επιβλήθηκε για τους εμπρησμούς εκ μέρους του ALF στη Utah ήταν 87 μήνες, οι οποίοι θα προστεθούν στην ήδη επιβεβλημένη ποινή του και στο χρόνο που είναι φυλακισμένος. Αυτό σημαίνει πως συνολικά ο Walter έχει καταδικαστεί σε 12 χρόνια φυλάκισης για τις δράσεις του ως ο «Lone Wolf» του ALF.
Ακολουθεί η μετάφραση της τελικής του τοποθέτησης στο δικαστήριο, μιας τοποθέτησης σύντομης, άμεσης και ειλικρινής, όπως άλλωστε και τα περισσότερα κείμενα του Walter:
«Είμαι σήμερα εδώ εξαιτίας των εμπρησμών που διέπραξα στην Tandy Leather Factory στο Salt Lake City και στο εστιατόριο Tiburon στη Utah, το οποίο πουλάει το απίστευτα βάναυσο προϊόν φουά γκρα. Ο κατήγορος δικηγόρος θέλει να μου δώσει την μέγιστη ποινή και ακόμα περισσότερη όχι λόγω των «εγκλημάτων» μου, αλλά επειδή είμαι αμετανόητος και ντόμπρος. Η διαίσθησή μου μου λέει πως αυτό το δικαστήριο δεν πρόκειται να μου δείξει έλεος επειδή ξαφνικά θα λυπηθώ. Οπότε αντί να πω ψέμματα στο δικαστήριο σε μια αδύνατη προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου, όπως είμαι σίγουρος ότι κάνουν πολλοί όταν αντιμετωπίζουν την μέρα απόδοσης των ποινών τους, επιτρέψτε μου να σας πω γιατί λυπάμαι.
Λυπάμαι για το ότι όταν ήμουν 19 χρονών έχτισα δύο σφαγεία που μέχρι και σήμερα σκοτώνουν ζώα, ακόμα και τώρα καθώς μιλάω. Λυπάμαι που η Tandy Leather πουλάει δέρματα που έχουν αποσχιστεί από νεκρούς, και συχνά από ζωντανά σώματα ζώων όπως αγελάδες, στρουθοκάμηλοι, λαγοί, φίδια και γουρούνια. Λυπάμαι που οι επιχειρήσεις βυρσοδεψίας που προμηθεύουν την Tandy Leather Factory μολύνουν τη Γη με επικίνδυνα χημικά. Λυπάμαι που το εστιατόριο Tiburon βγάζει κέρδος από το εξαναγκαστικό τάισμα χηνών και παπιών μέχρι να εκραγούν τα συκώτια τους, ώστε οι πλούσιοι άνθρωποι να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν ως πατέ για τα κράκερ και το ψωμί τους. Λυπάμαι που κερδίζουν τα προς το ζην από νεκρά σώματα άγριων και εξωτικών ζώων. Λυπάμαι που ζούμε σε μια εποχή όπου μπορείς να βιάσεις ένα παιδί ή να χτυπήσεις μια γυναίκα μέχρι να λιποθυμήσει και να σου επιβληθεί μικρότερη ποινή φυλάκισης από έναν ακτιβιστή για την απελευθέρωση των ζώων ο οποίος επιτέθηκε σε ιδιοκτησία και όχι σε ανθρώπους.
Λυπάμαι που ο αδερφός μου ήταν τόσο απεγνωσμένος να ξεφύγει από τα χρέη που πέταξε από την Iowa στο Colorado απλά για να με παγιδεύσει σε μια μαγνητογραφούμενη και παρακολουθούμενη συζήτηση με ανταμοιβή λεφτά. Λυπάμαι που σχετίζομαι βιολογικά με έναν τέτοιο τιποτένιο ρουφιάνο. Λυπάμαι που περίμενα τόσο καιρό για να γίνω ενεργητικό μέλος του Μετώπου Απελευθέρωσης Ζώων (ALF). Για όλα αυτά τα πράγματα θα έχω πάντα κάποια λύπη. Αλλά όσον αφορά τους εμπρησμούς στην Leather Factory και στο Tiburon, δεν έχω καμία τύψη.
Συνειδητοποιώ ότι οι νόμοι αυτής της χώρας είναι υπέρ της δυνατότητας των επιχειρήσεων να βγάλουν κέρδος και όχι υπέρ του δικαιώματος των ζώων στη ζωή. Χρησιμοποιούνται [οι νόμοι] επίσης για να ευνοήσουν την ικανότητα των λευκών επιχειρηματιών να βγάλουν κέρδος από τη δουλεία μαύρων ατόμων. Χρησιμοποιούνται επίσης για να εξυπηρετήσουν την ικανότητα ενός συζύγου να επιτεθεί δόλια στη γυναίκα του και να της φερθεί λες και ήταν αντικείμενο. Εκείνοι που παραβιάζουν το νόμο και καταστρέφουν ιδιοκτησίες για να αντιταχθούν σε εκείνες τις καταπιέσεις αποκαλούνται επίσης «τρομοκράτες» και «φανατικοί» στην εποχή τους αλλά αυτό δεν άλλαξε το γεγονός ότι η κοινωνία προόδευσε και ακόμα προοδεύει σύμφωνα με εκείνες τις γραμμές.
Οπότε σήμερα είμαι ο κακός τύπος. Αυτό είναι απλά ζήτημα ιστορικής σύμπτωσης. Ποιος ξέρει, ίσως μια λιγότερο κτηνώδη και λιγότερο βίαιη κοινωνία να υπάρξει κάποια μέρα που θα κατανοεί πως η ζωή και η Γη είναι περισσότερο σημαντικές από τα προϊόντα θανάτου και βαναυσότητας. Και αν όχι, στο διάολο με όλους τέλος πάντων! Το αν οι υποστηρικτές μου ή αυτοί που με δυσφημούν πιστεύουν πως είμαι ένας αγωνιστής για την ελευθερία ή ένας φρενοβλαβής δεν κάνει καμία διαφορά για μένα. Έχω αφιερώσει χρόνια επιβεβαιωμένα προωθώντας, υποστηρίζοντας και παλεύοντας για την Απελευθέρωση των Ζώων. Έχω δει τα ζώα θύματα της της ανθρώπινης αδικίας, χιλιάδες από αυτά με τα ίδια μου τα μάτια, και αυτό που είδα ήταν αίμα, έντερα και σπλάχνα! Έδωσα μια υπόσχεση σε εκείνα τα ζώα και στον εαυτό μου, να αγωνιστώ για εκείνα με όποιον τρόπο μπορούσα. Δε μετανιώνω για τίποτα από αυτά, και δε θα μετανιώσω ποτέ!
Μπορείτε να μου στερήσετε την ελευθερία, αλλά δε μπορείτε να με υποτάξετε.
Walter Bond
A.L.F. – P.O.W.
XLoneVWolfX»
Αναδημοσίευση από: Ferae Naturae XVX
Ο Walter είναι ένας από μας…
Ο Walter ήταν, είναι και θα είναι ένας από εμάς. Ήταν ένας από εμάς όταν επιτέθηκε στη βιομηχανία θανάτου Sheepskin Factory στο Glendale,στο Tandy Leather Factory στο Σολτ Λέικ Σίτι και στο εστιατόριο Tiburon που εμπορεύεται επιβολή, εξουσία και θάνατο στο Sandy.
Μέσα από αυτές τις δράσεις ο Walter ανέδειξε πόσο δυναμικές και γεμάτες πάθος δράσεις μπορούν να γίνουν για την υπόθεση των μη ανθρωπίνων ζώων, σήμερα,τώρα. Υπογράμμισε όπως και πολλοί άλλοι άλλοι αγωνιστές για την απελευθέρωση των ζώων, πως αυτό που έχει ανάγκη το κίνημα για την απελευθέρωση τους δεν είναι περισσότερες υπογραφές «μείωσης της βαρβαρότητας», κλάματα και παρακάλια απέναντι στους εξουσιαστές και βιαστές της ζωής. Δεν είναι οι περισσότερες φιλοσοφικές συζητήσεις για το «εάν» και «πώς» και «με βάση ποια ψευδό-ηθικίστικη θεωρία» υποστηρίζουμε την «τάδε» ή την «δείνα» υποταγμένη στάση για το ζήτημα των τσακισμένων από την ανθρώπινη κυριαρχία αδελφών μας. Αλλά ο δρόμος της σύγκρουσης, της αμετανόητης μαχητικότητας, της λυσσασμένης αντεπίθεσης.
Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν συνελήφθη από τα ένστολα τσιράκια της κυριαρχίας, τους πράκτορες της ATF. Όταν δέχθηκε το ρουφιάνικο “δόσιμο” του από τον ίδιο του τον αδερφό Trapper Zuehlke. Όπως είναι γνωστό, η ρουφιανιά όπως και η καταπίεση δεν έχουν σύνορα. Αυτό όμως που είναι επίσης γνωστό είναι πως οι ρουφιάνοι πολιτικών ακτιβιστών δεν ξεχνιούνται εύκολα.
Η καταστολή μαχητικών συντρόφων και συντροφισσών που παλεύουν για την απελευθέρωση των ζώων και της γης, και εν τέλει για την Ολική Απελευθέρωση από τα ανθρώπινα δεσμά, όχι μόνο δεν μας φοβίζει αλλά μας εξοργίζει. Είναι γνωστή η πάγια τακτική πολιτικής απομόνωσης που ακολουθείται μέσα από τέτοιου είδους κατασταλτικές διαδικασίες ώστε να τσακιστούν πολιτικά και ηθικά οι ακτιβιστές. Αλλά για άλλη μια φορά η κυριαρχία τα έκανε μαντάρα. Όχι μονάχα δεν κατάφερε να απομονώσει πολιτικά και ως φυσική παρουσία τον Walter αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα από τα πιο ισχυρά διεθνή κινήματα αλληλεγγύης που έχει λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια. Αυτού του είδους η αλληλεγγύη δεν αναπτύχθηκε πάνω στην βάση της προσωπολατρίας αλλά στην βάση της πολιτικής στάσης και δράσης, υποκείμενα μιας συνολικότερης θεώρησης για το υπάρχον.
Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν γνώρισε για πρώτη φορά τα «κελιά της ελευθερίας» στην Αμερική για τον εμπρησμό μιας αποθήκης μεθαμφεταμινών ενός από τους μεγαλύτερους βαρόνους ναρκωτικών της Αϊόβα που διοχέτευε ναρκωτικά και στον ρουφιάνο αδελφό του, τον Steve Gomez.
Ήταν ένας από εμάς όταν έφαγε την «ποινή» του για τον εμπρησμό του Sheepskin Factory. Είναι ένας από εμάς στο σήμερα που οι συνθήκες εγκλεισμού του αναδεικνύουν και την εκδικητικότητα του υπάρχοντος συστήματος όταν για δύο 15λεπτες κλήσεις στην οικογένεια του και απλά την ημερήσια διατροφή του είναι αναγκασμένος να πληρώνει σχεδόν 50 δολάρια. Ο Walter υποχρεώνεται στην ουσία να «αγοράζει» την διατροφή του καθώς του παρέχεται εκδικητικά vegetarian και όχι vegan διατροφή. Όπως ενημερωνόμαστε ακόμα, θα πρέπει να παρθεί ιδιαίτερη «δικαστική απόφαση» μόνο και μόνο για να επιλέξει ο ίδιος τι θα βάλει στο στόμα του και όχι η κυριαρχία…
Για μας η «σωφρονιστική» διαδικασία δεν είναι τίποτε παραπάνω από την άλλη όψη του ίδιου ακριβώς νομίσματος. Ονειρευόμαστε και ετοιμαζόμαστε πιο μαχητικά από ποτέ για την δημιουργία μιας κοινωνίας που θα ανθίσει στις στάχτες της τελευταίας φυλακής, μιας κοινωνίας που προάγει τον βιοκεντρισμό και τον συμβιοτισμό έναντι στο εμετικό καρτεσιανό κατασκεύασμα του ανθρωποκεντρισμού, μιας κοινωνίας που η λέξη σπισισμός θα είναι ξεχασμένη μια και καλή και η αυτοδιάθεση κάθε ζώου δεν θα είναι πια ένα μακρινό παραμύθι.
Γι’ αυτό λοιπόν και ακονίζουμε τα δόντια και τα νύχια μας σαν λυσσασμένα αγρίμια στο άκουσμα μιας ακόμα «ποινής» που είναι αναγκασμένος να δεχθεί ο Walter στις 13 Οκτωβρίου στο δικαστήριο του Σολτ Λέικ Σίτι, στις 3 το μεσημέρι, και κραυγάζουμε επιθετικά πάνω από το κεφάλι του εκάστοτε εντεταλμένου δικαστή:
Άμεση Απελευθέρωση του Walter ΤΩΡΑ!
Κανένας αγωνιστής για την Ολική Απελευθέρωση
στα κελιά των εξουσιαστών
Μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής…
Άτομα από την 1η Τριήμερη Αντισπισιστική Συνάντηση
στον ελλαδικό χώρο της Κρήτης
1η Τριήμερη Αντισπισιστική Συνάντηση
Τα τελευταία χρόνια το κίνημα απελευθέρωσης ζώων αναπτύσσεται και στην Ελλάδα, οργανώνεται μέσα από άτομα και ομάδες, δυναμώνει και, πάντα με επίγνωση του πόσο αργά είναι για αυτούς που υποφέρουν, γίνεται όλο και πιο αποφασισμένο στο να βάλει ένα τέλος στον καθημερινό υποβιβασμό, εξευτελισμό, βασανισμό όλων των ζώων, και κυρίως εκείνων που γίνονται αντικείμενα της πιο στυγνής και ευρείας εκμετάλλευσης. Άλλοι νωρίτερα και άλλοι πιο πρόσφατα ξυπνάμε από το παραμύθι που μας πότισαν γονείς, δάσκαλοι, και πατριαρχικές κοινωνίες, και ξεμπροστιάζουμε τους σπισιστικούς μηχανισμούς που προσπαθούν να μας ταΐσουν με πτώματα και ψέματα στην προσπάθειά τους να εξουσιάσουν και να εκμεταλλευτούν κάθε ζωή. Απέναντι στις προσπάθειες γελοιοποίησης, φασιστικής φίμωσης και απομόνωσης από όσους επιλέγουν να ζήσουν με παρωπίδες βουτηγμένοι στην απάθεια, σε περιοχές όπως η Αθήνα, η Καστοριά, η Σιάτιστα, η Μυτιλήνη, η Πάτρα, τα Χανιά, ο Βόλος, η Θεσσαλονίκη, σε κάθε τόπο και χρόνο, αντιτάσσουμε τη φωνή, τη δράση, και την αλληλεγγύη μας, χωρίς να φρενάρουμε σε αυθαίρετες διακρίσεις.
Σε μια προσπάθεια συντονισμού και ουσιαστικής επικοινωνίας, άτομα και συλλογικότητες συνδιοργανώνουμε την πρώτη 3ήμερη αντισπισιστική συνάντηση στις 26, 27, 28 Αυγούστου. Στόχος είναι, ξεκινώντας από κοινές βάσεις, να συζητήσουμε πέρα από τετριμμένα, να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και προβληματισμούς πάνω στο διεθνές αλλά και στο τοπικό, και να συντονιστούμε σε περαιτέρω δράση.
Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο κάμπινγκ Παλιόχωρας (Γραμμένου) Χανίων. Σε ένα νησί που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυρήνες εκμετάλλευσης και κακοποίησης μη ανθρώπινων ζώων, η Παλιόχωρα συγκεντρώνει παραδοσιακά αρκετούς κατοίκους και επισκέπτες με στοιχειώδη τουλάχιστον σεβασμό απέναντι στα μη ανθρώπινα ζώα.
Το τριήμερο θα περιλαμβάνει παρουσίαση θεματικών από συλλογικότητες, συζητήσεις, εργαστήρια και προβολές.
Επικοινωνία: alogomyges@gmail.com
Κάλεσμα στο Indymedia
Τα δικαιώματα του αλόγου και τα δικαιώματα του ανθρώπου
του Paul Lafargue
Ο καπιταλιστικός Πολιτισμός προίκισε τον μισθωτό εργάτη με τη μεταφυσική έννοια των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά το έκανε μόνο για να τον προσηλώσει πιο στενά και αποφασιστικά στο οικονομικό του καθήκον.
«Εγώ θα σε κάνω ελεύθερο», υπόσχονται τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στον εργάτη: «ελεύθερο να κερδίσεις μια άθλια ζωή και να κάνεις τον εργοδότη σου εκατομμυριούχο· ελεύθερο να του πουλήσεις την ελευθερία σου για μια μπουκιά ψωμί. Θα σε φυλακίζει 10 ή 12 ώρες στα εργαστήρια του· δεν θα σε αφήσει να φύγεις έως ότου κουραστείς σε βαθμό εξάντλησης, έως ότου να σου έχει απομείνει δύναμη ίσα-ίσα για να κάνεις μια χαψιά τον χυλό σου και να βυθιστείς σ’ ένα βαθύ ύπνο. Έχεις όμως κι ένα δικαίωμα που δεν μπορείς να πουλήσεις, και αυτό είναι το δικαίωμα της πληρωμής των φόρων».
Η πρόοδος και ο Πολιτισμός μπορεί να είναι σκληροί απέναντι στον κόσμο της εργασίας, αλλά όλοι διακατέχονται από την τρυφερότητα της μητέρας για τα ζώα που τα ηλίθια δίποδα αποκαλούν «κατώτερα».
Ο Πολιτισμός ευνόησε ιδιαίτερα τη φυλή των αλόγων: θα ήταν πολύ μεγάλο κατόρθωμα να περάσει μέσα από τη μακρά λίστα των χορηγιών της· θα αναφέρω μονάχα μερικά παραδείγματα, γενικά κακής φήμης, με τα οποία ίσως και καταφέρω να ξυπνήσω και να αναζωπυρώσω τις παθιασμένες επιθυμίες των εργατών, που είναι τώρα ναρκωμένοι στην δυστυχία τους.
Τα άλογα χωρίζονται σε διαφορετικές τάξεις. Ο αριστοκρατικός ίππος απολαμβάνει τόσα πολλά και τόσο καταπιεστικά προνόμια, έτσι ώστε αν τα ανθρωπόμορφα κτήνη τα οποία υπηρετούν ως τζόκεϊ, εκπαιδευτές, υπηρέτες στάβλου και ιπποκόμοι δεν είχαν υποβαθμιστεί ηθικά σε σημείο που να μη νιώθουν τη ντροπή τους, θα είχαν επαναστατήσει εναντίον των κυρίων και αφεντάδων τους, τους οποίους τρίβουν, περιποιούνται, βουρτσίζουν και χτενίζουν, φτιάχνουν επίσης τα κρεβάτια τους, καθαρίζουν τα περιττώματά τους και δέχονται δαγκώματα και κλωτσιές ως «ευχαριστώ».
Τα αριστοκρατικά άλογα, όπως και οι καπιταλιστές δεν δουλεύουν· και όταν τα ίδια εξασκούνται στα λιβάδια δείχνουν απαξιωμένα, περιφρονημένα, απέναντι στα ανθρώπινα ζώα που οργώνουν και σπέρνουν το χώμα, θερίζουν και να σκαλίζουν τα λιβάδια ώστε να τους παρέχουν βρώμη, τριφύλλι, φλέο και άλλα παχύφυτα.
Αυτό το αγαπημένο τετράπτυχο του Πολιτισμού επιτάσσει τέτοια κοινωνική επιρροή που επιβάλει τις επιθυμίες του στους καπιταλιστές, τα προνομιούχα αδέλφια τους· εξαναγκάζουν τους πιο ευγενείς από αυτούς να έρθουν με τις πανέμορφες κυρίες τους και να πάρουν το τσάι τους στους στάβλους, εισπνέοντας τα στυφά αρώματα των υγρών και των στερεών περιττωμάτων τους. Κι όταν αυτοί οι άρχοντες αποδέχονται να παρελάσουν δημοσίως, απαιτούν δέκα έως είκοσι χιλιάδες άνδρες και γυναίκες να στοιβαχτούν σε άβολα καθίσματα, κάτω από τον καυτό ήλιο, ώστε να θαυμάσουν τις εξαίσια λαξευτές μορφές τους και τα κατορθώματα τους στο τρέξιμο και στα άλματα. Δεν σέβονται καμία κοινωνική αξιοπρέπεια ενώπιον της οποίας οι προσκυνητές των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υποκλίνονται με ευλάβεια. Στο Σαντιγί πριν λίγο καιρό ένα από τα φαβορί για το μεγάλο βραβείο έδωσε μια κλωτσιά στο βασιλιά του Βελγίου, επειδή δεν του άρεσαν τα μούτρα του. Η βασιλική μεγαλειότητά του, που λατρεύει τα άλογα, μουρμούρισε μια συγνώμη και αποσύρθηκε.
Είναι ευτυχές το ότι αυτά τα άλογα, στα οποία μπορούν να καταμετρηθούν περισσότεροι αυθεντικοί πρόγονοι απ’ ότι στα σπίτια της Ορλεάνης και του Χοεντσόλερν, δεν έχουν αλλοιωθεί από την υψηλή κοινωνική τους θέση· δεν πήραν τα κεφάλια τους αέρα ώστε να ανταγωνιστούν τους καπιταλιστές στις αισθητικές αξιώσεις, στις σπατάλες πολυτέλειες και τα διεφθαρμένα γούστα, όπως το να φοράνε δαντέλες και διαμάντια, και να πίνουν σαμπάνια και Σατώ Μαργκό, μια κακομοιριά κατάμαυρη και ακόμα πιο αφόρητη αγγαρεία που θα είναι επικείμενη από την τάξη των μισθωτών εργατών.
Ακόμα πιο ευχάριστο για την προλεταριακή ανθρωπότητα, είναι πως τα εν λόγω αριστοκρατικά ιπποειδή δεν έχουν την ιδιοτροπία της σίτισης τους από ανθρώπινη σάρκα, όπως οι παλιές τίγρεις της Βεγγάλης που περιπλανώνται γύρω από τα χωριά της Ινδίας για να απαγάγουν γυναικόπαιδα· εάν κατά έναν άσχημο τρόπο τα άλογα ήταν ανθρωποφάγα, οι καπιταλιστές, που δεν μπορούν να τους αρνηθούν τίποτα, θα είχαν χτίσει σφαγεία για τους μισθωτούς εργάτες, όπου θα μπορούσαν να χαράξουν και να καθαρίσουν φιλέτα από αγοράκια, ζαμπόν από γυναίκες και ψητά από κοριτσάκια για να ικανοποιήσουν τις ανθρωποφαγικές προτιμήσεις τους.
Τα προλεταριακά άλογα, που δεν είναι τόσο καλά προικισμένα, πρέπει να εργαστούν για να φάνε τη βρώμη τους, αλλά η καπιταλιστική τάξη, μέσω σεβασμού προς τους αριστοκράτες της φυλής των ιπποειδών, αναγνωρίζει τα εργασιακά δικαιώματα των αλόγων τα οποία είναι πολύ πιο συμπαγή και ρεαλιστικά από αυτά που αναγράφονται στα «Δικαιώματα του Ανθρώπου». Το πρώτο από τα δικαιώματα, το δικαίωμα στην ύπαρξη, το οποίο καμία πολιτισμένη κοινωνία δεν θα αναγνωρίσει για τους εργάτες, είναι κατάκτηση των αλόγων.
Το πουλάρι, ακόμη και πριν από την γέννηση του, ενώ βρίσκεται σε εμβρυακή κατάσταση, αρχίζει να απολαμβάνει το δικαίωμα στην ύπαρξη· η μητέρα του, ακριβώς όταν η εγκυμοσύνη της ξεκινήσει, απαλλάσσεται απ’ όλες τις εργασίες και αποστέλλεται στην εξοχή ώστε να προετοιμάσει το νέο πλάσμα με ειρήνη και άνεση· παραμένει κοντά του για το θηλάσει και να το διδάξει να επιλέγει το νόστιμο χορτάρι του λιβαδιού, στο οποίο θα χοροπηδάει μέχρι να μεγαλώσει.
Οι ηθικολόγοι και οι πολιτικοί των «Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» πιστεύουν ότι θα ήταν τερατώδες να χορηγήσουν ανάλογα δικαιώματα στους εργάτες· προκάλεσα μια καταιγίδα στην Βουλή των Αντιπροσώπων όταν πρότεινα πως οι γυναίκες, δύο μήνες πριν και δύο μήνες μετά τον τοκετό, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα και τα μέσα για να απουσιάζουν από το εργοστάσιο. Η πρόταση μου διατάραξε την ηθική του πολιτισμού και σόκαρε την καπιταλιστική τάξη. Τι απεχθής αποστροφή – να διεκδικεί κάποιος για τα μωρά τα δικαιώματα των πουλαριών.
Όσο για τους νέους προλετάριους, μετά βίας μπορούν να καλπάσουν πριν καταδικαστούν σε σκληρή εργασία στις φυλακές του καπιταλισμού, ενώ τα πουλάρια αναπτύσσονται ελεύθερα κάτω από την καλοσύνη της Φύσης· λαμβάνεται η μέριμνα ώστε να είναι εντελώς προετοιμασμένα πριν στρωθούν στην δουλειά και τα καθήκοντα τους είναι ανάλογα της δύναμής τους και τα ίδια βρίσκονται υπό συνεχή φροντίδα.
Αυτή η περίθαλψη από την πλευρά των καπιταλιστών τους ακολουθεί κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Ακόμα θυμόμαστε την ευγενή αγανάκτηση του αστικού τύπου όταν έμαθε ότι η εταιρία μεταφορών χρησιμοποιούσε τύρφη και απόβλητα από βυρσοδεψεία στους χώρους σταυλισμού των αλόγων ως υποκατάστατα για το άχυρο: σκέφτηκαν πως τα δυστυχισμένα άλογα είναι μέσα σε τόσο άθλια σκουπίδια! Οι πιο ευαίσθητες ψυχές της μπουρζουαζίας έχουν σε κάθε καπιταλιστική χώρα οργανωμένους συλλόγους για την προστασία των ζώων, προκειμένου να αποδείξουν πως δεν μπορούν να είναι ενθουσιασμένοι από την μοίρα των μικρών θυμάτων της βιομηχανίας. Ο Σοπενχάουερ, ο αστός φιλόσοφος, στον οποίο ήταν ενσαρκωμένος τόσο τέλεια ο ελεεινός εγωισμός των Φιλισταίων, δεν μπορούσε να ακούσει το ράγισμα ενός μαστιγίου, χωρίς να σπαράξει η καρδιά του.
Αυτή η ίδια εταιρία μεταφορών, η οποία έχει στην δούλεψη της εργάτες από δεκατέσσερις έως δεκαέξι ώρες τη μέρα, απαιτεί από τα αγαπητά του άλογα μονάχα πέντε με εφτά ώρες. Έχει αγοράσει καταπράσινα λιβάδια στα οποία τα άλογα μπορούν να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους από την κούραση ή την αδιαθεσία. Πολιτική της εταιρίας είναι να δαπανήσει πολύ περισσότερα για την ψυχαγωγία ενός τετράποδου παρά για την καταβολή των μισθών ενός δίποδου. Δεν έχει συμβεί ποτέ κάποιος νομοθέτης ή κάποιος φανατικός υπέρμαχος των «Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» να προτείνει να μειωθεί η ημερήσια
πενιχρή αμοιβή του αλόγου ώστε να του διασφαλιστεί μία περίθαλψη που θα του φανεί χρήσιμη μονάχα μετά τον θάνατό του.
Τα «Δικαιώματα των Αλόγων» δεν έχουν αναρτηθεί πουθενά· είναι «άγραφα δικαιώματα», όπως αποκαλούσε ο Σωκράτης τους νόμους που εμφυτεύονται από τη Φύση στις συνειδήσεις όλων των ανθρώπων.
Το άλογο έχει δείξει τη σοφία του καθώς φαίνεται ικανοποιημένο με αυτά τα δικαιώματα, ενώ δεν σκέφτεται να απαιτήσει τα ίδια για τους πολίτες· έχει κρίνει πως θα ήταν τόσο ηλίθιο όσο ο άνθρωπος εάν είχε θυσιάσει τις φακές του για το μεταφυσικό συμπόσιο των Δικαιωμάτων στην Επανάσταση, στην Ισότητα, στην Ελευθερία, καθώς και σε άλλες ασήμαντες έννοιες, οι οποίες για το προλεταριάτο είναι τόσο χρήσιμες όσο μια καυτηρίαση σε ένα ξύλινο πόδι.
Ο Πολιτισμός, αν και είναι μεροληπτικός στους αγώνες της φυλής των ιπποειδών, δεν έχει δείξει αδιαφορία για την μοίρα των άλλων ζώων. Τα πρόβατα, όπως και οι κληρικοί, περνάνε τις μέρες τους γεμάτες ευχαρίστηση και άφθονη τεμπελιά· τρέφονται στο στάβλο με κριθάρι, τριφύλλι, γογγύλι και άλλες ρίζες που ξεριζώνονται από τους μισθωτούς εργάτες· οι βοσκοί τα μαθαίνουν να τρέφονται σε πλούσια βοσκοτόπια, και όταν ο ήλιος ανατείλει, μεταφέρονται στα χλωρά χορτάρια των βουνών στα οποία μπορούν να περιηγηθούν.
Η Εκκλησία, η οποία έκαψε τους αιρετικούς της, και στεναχωριέται που δεν μπορεί να αναθρέψει ξανά τους πιστούς της υιούς με την αγάπη του «αρνίσιου κρέατος», συμβολίζει τον Ιησού, με τη μορφή ενός ευγενικού βοσκού, που φέρει στους ώμους του ένα τεμπέλικο αρνί.
Πραγματικά, η αγάπη για το κριάρι και την προβατίνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο η αγάπη για το αρνίσιο κρέας και τις κοτολέτες, όπως ακριβώς η Ελευθερία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η σκλαβιά των μισθωτών εργατών, δεδομένου του γεγονότος ότι ο Ιησουιτικός Πολιτισμός μας πάντα συγκαλύπτει την καπιταλιστική εκμετάλλευση σε αιώνιες αρχές και αστικούς εγωισμούς με αριστοκρατικά αισθήματα· τουλάχιστον όμως οι αστοί φροντίζουν και χοντραίνουν τα πρόβατα μέχρι την ημέρα της θυσίας τους, ενώ οι ίδιοι αρπάζουν τους εργάτες που είναι ακόμα ζεστοί από τα εργαστήρια και ισχνοί από το μόχθο για να τους στείλουν στα σφαγεία του Τονκουίν ή της Μαδαγασκάρης.
Εργάτες όλων των τεχνών, εσείς που μοχθείτε τόσο σκληρά για να δημιουργήσετε τη φτώχεια σας παράγοντας τον πλούτο των καπιταλιστών ξεσηκωθείτε, ξεσηκωθείτε! Από τη στιγμή που οι παλιάτσοι του κοινοβουλίου ξεδιπλώνουν τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, να έχετε το θάρρος να απαιτήσετε για τους εαυτούς σας, τις συζύγους και τα παιδιά σας τα Δικαιώματα του Αλόγου.
Μετάφραση: Malamadre
Επιμέλεια: V3G4N
Αρχικό κείμενο στο: Libcom.org
Περιοδεία του Steve Best στην Ευρώπη – Αποκλεισμός του από τους αλήτες του ΗΒ
Ο Steve Best, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ακτιβιστής θεωρητικός για τα Δικαιώματα των Ζώων, ολοκλήρωσε πριν από λίγες μέρες την περιοδεία Ολικής Απελευθέρωσης στην Ευρώπη, όπου πέρασε από διάφορες πόλεις σταθμούς και επικοινώνησε τα ιδανικά του αντισπισισμού και της πάλης για την Ολική Απελευθέρωση.
Συγκεκριμένα η περιοδεία θα ξεκινούσε από τις 12 του Μάη στην πόλη του Λουξεμβούργου και θα κατέληγε στις 10 με 14 Ιουνίου με σταθμό το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου θα γινόταν προσπάθεια να εισχωρήσει στην χώρα που από τον Αύγουστο του 2005 έχει προχωρήσει στον εφ’ όρου ζωής αποκλεισμό του από το εσωτερικό της διότι κατά την εκτίμηση των κυβερνητικών καθαρμάτων της ο Best δεν είναι “ωφέλιμος για το κοινό καλό”. Επίσης, ήταν προγραμματισμένη μια δημόσια ομιλία με τίτλο ” Φασισμός, Αστυνομοκρατούμενα Κράτη και Ελέυθερος Λόγος”.
Στις 10 Ιουνίουτο πρωί, ο Best ενημερώνεται στο αεροδρόμιο του Gdansk* με προορισμό το Λονδίνο από την υπάλληλο που τσέκαρε το διαβατήριο του, πως το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να διατηρεί τον εφ’ όρου ζωής αποκλεισμό του και του απαγορεύτηκε να ταξιδέψει. Ως απάντηση ο Best έστειλε ένα σύντομο μήνυμα στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, στο οποίο μεταξύ άλλων ευχαριστούσε για την επιβεβαίωση πως το ΗΒ είναι ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος, αναρρωτιόταν αν θα τον αποκλείσουν και μέσω του Skype και τόνιζε πως δεν θα καταφέρουν να σταματήσουν ποτέ την πάλη για την απελευθέρωση των ζώων και πως το μόνο που κάνουν είναι να βάζουν λάδι στην φωτιά αντίστασης που δημιουργείται..
Η προγραμματισμένη εκδήλωση για την πόλη του Λονδίνου καλύφθηκε ιντερνετικά ενώ στις 12 Ιουνίου αναρτήθηκε στο youtube ένα 12λεπτο βίντεο στο οποίο ο Steve Best απαντούσε στην φασιστική πρακτική των κυβερνητικών τσογλανιών του Ηνωμένου Βασιλείου.
O Steve Best σε μια διαμαρτυρία στην Οξφόρδη, κατά την διάρκεια της τελευταίας του επίσκεψης στο Ηνωμένο Βασίλειο
* Πολωνική πόλη όπου ήταν ο τελευταίος σταθμός στην προγραμματισμένη περιοδεία πριν καταφθάσει στο ΛονδίνοΠερισσότερα για την υπόθεση μπορείτε να βρείτε στο προσωπικό site του Best.
Συγκέντρωση ενάντια στα pet shop
Τα κλουβιά δεν τα θέλουμε ούτε πιο μεγάλα, ούτε πιο πολυτελή…
Τα θέλουμε σπασμένα, καμένα και άδεια…
Ενάντια στην εμπορευματοποίσηση των ζώων
Στον αγώνα μας για ένα κόσμο απαλλαγμένο από καταπίεση, εκμετάλλευση και κάθε μορφή βίας δε μπορούμε να μη συμπεριλάβουμε τα μη ανθρώπινα ζώα. Δε θα μπορούσε να υπάρχει ειρήνη για τους ανθρώπους όσο για το συμφέρον τους βασανίζονται ζώα και καταστρέφεται το περιβάλλον. Το σύστημα, υπεύθυνο για όλα αυτά τα εγκλήματα, βασίζεται στην άγνοια και στην απάθεια των ανθρώπων. Τίποτα όμως δεν απαλλάσσει κανέναν από τις ευθύνες του και αυτό μας καθιστά όλους συνένοχους.
Όλοι έχουμε στη γειτονιά μας pet shop όπου σωματέμποροι βγάζουν λεφτά πασάροντας τα ζώα ως αντικείμενα και όχι ως ζωντανά πλάσματα. Τα κρατούν φυλακισμένα μέσα σε κλουβιά μέχρι να πουληθούν, στερώντας τους κάθε δικαίωμα για ζωή και αυτοδιάθεση. Τα βάζουν σε ράφια για να μπορεί να διαλέξει ο πελάτης το αξεσουάρ της αρεσκείας του. Τους δίνουν τιμή και τα θεωρούν ιδιοκτησία τους. Τα pet shops δεν έχουν καμία διαφορά από τα σκλαβοπάζαρα ανθρώπων που έχουν καταργηθεί αιώνες τώρα. Υποτίθεται ότι καταδικάζουμε αυτήν την υποτίμηση της ζωής ως πλέον “πολιτισμένοι”. Δεν υπάρχει όμως κανένα στοιχείο πολιτισμού σε αυτό το εμπόριο κακοποιημένων ζώων.
Εκτρέφονται (ή απάγονται από το φυσικό τους περιβάλλον) συγκεκριμένες ράτσες και τα “σκάρτα” δολοφονούνται. Στις φάρμες αναπαραγωγής τα γενετήσια ένστικτά τους χρησιμοποιούνται βίαια και καταχρηστικά για τη μέγιστη παραγωγή, στο ελάχιστο χρονικό διάστημα. Τα αναπαραγωγικά ζώα αντιμετωπίζονται ως μηχανές παιδιών και μόλις κριθεί ότι μειώνεται η παραγωγικότητα τους θανατώνονται. Τα μικρά περνάνε από σύστημα διαλογής όπου κοστολογούνται βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Στα εκτροφεία συντελείται μία διαρκής προσπάθεια για τη διατήρηση της καθαρότητας των φυλών, οι οποίες είναι δημιούργημα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και εξυπηρετούν ένα καταναλωτικό life style που στόχο έχει το να πουληθούν τα ζώα πιο ακριβά. Καθαρές φυλές υπάρχουν μόνο στα βρώμικα μυαλά. Στα pet shop μεγαλώνουν σε μικροσκοπικά κλουβιά χωρίς περιθώριο κίνησης, με τις ακαθαρσίες τους δίπλα στο φαί τους. Μπορεί να ζήσουν έτσι για χρόνια και αν δεν πουληθούν δολοφονούνται ή πωλούνται ως πειραματόζωα.
Αυτό το εμπόριο βασίζεται στη λογική ότι τα ζώα προορίζονται για κατοικίδια σε όλους αυτούς που τα αγοράζουν επειδή είναι χαριτωμένα και θέλουν τη συντροφιά τους ή για να διακοσμήσουν και να φρουρήσουν το σπίτι τους. Θεωρούν ότι αγαπάνε τα ζώα και αυτοαποκαλούνται «φιλόζωοι» αλλά το να φυλακίζεις κάποιον για να μείνει κοντά σου, να τον εκβιάζεις με τη τροφή του και να τον χτυπάς για να προσαρμοστεί στις επιθυμίες σου δε λέγεται αγάπη αλλά καταπίεση και εξουσία. Αγάπη για τα ζώα σημαίνει αγώνας ενάντια στην τυραννία του ανθρώπου πάνω τους, μια τυραννία που αρνείται στα μη ανθρώπινα ζώα το στοιχειώδες δικαίωμα στη ζωή και στην ελευθερία και που τα αντιμετωπίζει είτε ως χόμπι είτε ως εργαλεία είτε ως αντίβαρο σε μία άδεια και καταπιεσμένη ζωή.
Συγκέντρωση
Ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ζώων στα pet shop
Σάββατο 11 Ιουνίου, 12:00
Πλατεία Κοτζιά
Μέχρι να αδειάσει κάθε κελί και κάθε κλουβί
ΔΕ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ
Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
