Κρατική Καταστολή

Rock-A: Ριζοσπαστικό – Χορτοφαγικό Φεστιβάλ στην Τουρκία

  • April 12, 2012
Φεστιβάλ Rock-A/ 3 – 4 – 5 Αυγούστου 2012 – Σμύρνη/Τουρκία

Ξεκινάμε τις προετοιμασίες του φεστιβάλ για 6η φορά ως εθελοντές. Αν θέλετε να γίνετε εθελόντρια/ης του φεστιβάλ και να συμμετάσχετε στις ομάδες εργασίας, οι οποίες θα δράσουν πριν και κατά την διάρκεια του φεστιβάλ παρακαλώ συμπληρώστε την Φόρμα Εθελοντικής Συμμετοχής. Έτσι θα μπορέσετε να πληροφορηθείτε για τις συναντήσεις και τις εκδηλώσεις. Οι φόρμες συμμετοχής για τα μουσικά συγκροτήματα και τα εργαστήρια θα βρίσκονται εδώ τον Μάιο του 2012.

ΥΓ: Μπορείτε να δείτε τις πληροφορίες για το μέρος και τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ στον ιστότοπο του Rock-A.

Διακήρυξη

Τι είναι το Rock-A;

Το Rock-A είναι ένα φεστιβάλ όπου οι άνθρωποι συναντιούνται και οργανώνουν κάθε φάση βασισμένοι στις αρχές του εθελοντισμού, αναζητώντας εναλλακτικές λύσεις ενάντια σε έναν κόσμο ανισότητας και ανελευθερίας, έναν κόσμο που δεν τον έχουμε δημιουργήσει εμείς, αλλά μας έχει επιβληθεί.

Φεστιβάλ Αλληλεγγύης

Το Rock-A είναι ένα Φεστιβάλ που έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα τους συνεχείς πολέμους της εξουσίας και του χρήματος, έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η φύση έχει χρησιμοποιηθεί και εξαντληθεί ως αποθήκη πρώτων υλών και ότι ζούμε σε έναν κόσμο που, από την μια μεριά, η κατανάλωση διογκώνεται, και από την άλλη, οι σταθμοί πυρηνικής ενέργειας έχουν κατασκευαστεί λέγοντας ψέμματα για τις ενεργειακές ανάγκες, και όπου, το χάσμα της κατανομής του εισοδήματος εξαναγκάζει εκατομμύρια ανθρώπους να μεταναστεύσουν. Επομένως το Rock-A είναι μια συγκέντρωση για όσους στέκονται ενάντια σε όλα αυτά, και ένα μέρος ελευθερίας, όπου η καθεμιά που μοιράζεται το όνειρο ενός κόσμου ισότητας και ελευθερίας, μπορεί να κάνει τα βήματα της προς την αλληλεγγύη.

Πείραμα για μια εναλλακτική στάση ζωής

Πέρα απ’ όλα αυτά, δεν είμαστε φυσικά, μονάχα εκφραστές άρνησης. Καθ’ όσον, μια συλλογικότητα που δεν μπορεί να αφουγκραστεί και να μοιραστεί την ζωή, και η οποία περιορίζεται μονάχα στο να στέκεται ενάντια σε κάτι, δεν μπορεί ποτέ να αποτελέσει κάτι περισσότερο από έκφραση καλών προθέσεων και μόνο. Γι’ αυτό το λόγο, το Rock-A υπερβαίνει τη συνθήκη ενός απλού φεστιβάλ και γίνεται ένα μέρος όπου μπορούμε να μοιραστούμε τους αγώνες μας, τη διασκέδαση, την αλληλεγγύη, τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τα πιστεύω και τα αισθήματα μας για την ζωή και όπου μπορούμε να γίνουμε ένα παράδειγμα της στάσης ζωής που ονειρευόμαστε. Φυσικά, ένα τέτοιο φεστιβάλ μπορεί να γίνει πραγματικότητα μονάχα με τις προσπάθειες των εθελοντών. Αυτός είναι και ο λόγος που το Rock-A διοργανώνεται από εθελοντές. Από την άλλη μεριά, είτε πριν, είτε κατά την διάρκεια του φεστιβάλ, τα άτομα που δραστηριοποιούνται είναι μονάδες μιας αντί-ιεραρχικής δομής, όπου όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού. Μια αντίστροφη κατάσταση θα σήμαινε πως το Rock-A δεν αποτελεί “πείραμα για μια εναλλακτική στάση ζωής”.

Το Rock-A είναι 6 χρονών!

Μια φορά κάθε χρόνο, παίρνουμε μαζί μας τις σκηνές, τους υπνόσακους και τις ομορφότερες ελπίδες μας για να συναντηθούμε στο Rock-A, στο φεστιβάλ της αλληλεγγύης, εκεί που μοιραζόμαστε ελεύθερα, που περνάμε καλά και επίσης εκεί που οραματιζόμαστε έναν καινούριο κόσμο! Με το να είμαστε εθελόντριες του Rock-A, δεν διοργανώνουμε απλά ένα φεστιβάλ: φέρνουμε τον καινούριο κόσμο εδώ και τώρα, μέσα στις καρδιές μας. Αυτός ο κόσμος αναπτύσσεται σε αυτό το λεπτό.

 

 Συχνές ερωτήσεις για το Rock-A

 Τι είδους φεστιβάλ είναι το Rock-A;

Το Rock-A είναι ένα ελεύθερο φεστιβάλ όπου μπορείτε να φέρετε τις σκηνές και τους υπνόσακους σας και να κατασκηνώσετε ελεύθερα για 3 μέρες. Ή ακόμη, αν είστε ανυπόμονοι, μπορείτε να έρθετε μια μέρα νωρίτερα και να εγκατασταθείτε πριν αρχίσει το φεστιβάλ.

Τι μπορούμε να κάνουμε στην κατασκήνωση του Rock-A

Εκτός από την εγκατάσταση της σκηνής σας στο Rock-A, μπορείτε να ακούσετε μουσική από τα πολλά συγκροτήματα που θα παίζουν στην σκηνή και να χορέψετε. Μπορείτε επίσης να οργανώσετε εργαστήρια γύρω από διάφορα θέματα ή μπορείτε να συμμετάσχετε και να μοιραστείτε τις εμπειρίες και τις σκέψεις σας, στα ήδη υπάρχοντα εργαστήρια. Εκτός απ’ όλα αυτά, μπορείτε να πάτε να κολυμπήσετε στην θάλασσα, να παίξετε παιχνίδια και μουσική και φυσικά, να κάνετε καινούριες φιλίες.

Γιατί το Φεστιβάλ Rock-A είναι Χορτοφαγικό και Vegan;

Κάθε χρόνο, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του αγώνα για την ελευθερία, αυτό που αφορά την “Απελευθέρωση των Ζώων”, πραγματοποιείται σαν θεματική στο φεστιβάλ του Rock-A. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν πολλοί εθελοντές του Rock-A που είναι χορτοφάγοι ή vegan και οι οποίοι επίσης συμμετέχουν σε δράσεις για την Απελευθέρωση των Ζώων. Είχαμε κάνει πολλές συζητήσεις στις συναντήσεις μας πάνω στο θέμα της μη κατανάλωσης/σερβιρίσματος κρέατος στην κουζίνα του φεστιβάλ. Και τελικά, αφού το ξανασυζητήσαμε λεπτομερώς, αποφασίσαμε να αποκλείσουμε το κρέας από την κουζίνα. Τώρα, το φεστιβάλ Rock-A είναι vegan και χορτοφαγικό, από το 2011. Αυτή η απόφαση, είναι ένα πολιτικό βήμα. Στον σημερινό κόσμο, εκατοντάδες εκατομμύρια ζώων σε πάρα πολλούς τομείς, δολοφονούνται συστηματικά, εξαναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες βασανισμού και χρησιμοποιούνται σε πειράματα. Τα ζώα, δεν προσδιορίζονται ως ζωντανά πλάσματα με τα οποία μοιραζόμαστε τον πλανήτη, αλλά ως αντικείμενα βιομηχανικής κατανάλωσης. Και στην πραγματικότητα, αυτός ο τρόπος σκέψης είναι η αρχή για να επιτραπεί η χρήση του και μεταξύ των ανθρώπων. Γιατί, η ανθρώπινη εργασία είναι επίσης ένα καταναλωτικό αντικείμενο, μέσα από την οπτική της εξουσίας και του καπιταλισμού. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα ακόμα να ειπωθούν, να συζητηθούν, να γραφτούν γι’ αυτή την θεματική. Ας τα συζητήσουμε λοιπόν περαιτέρω στον χώρο του φεστιβάλ. Μπορούμε να πούμε τελικά, πως σε ένα φεστιβάλ όπου μαζευόμαστε για να διασκεδάσουμε – τουλάχιστον στο Rock-A – ας μην δολοφονηθούν ζώα για τη δική μας διασκέδαση.

Γιατί το Rock-A είναι ένα φεστιβάλ χωρίς χορηγούς;

Ποια εταιρία, φίρμα ή οποιαδήποτε άλλη εμπορική επιχείρηση μπορεί να γίνει χορηγός του κόσμου που ονειρευόμαστε, όταν σε αυτό τον κόσμο δεν θα υπάρχει χώρος γι’ αυτές;

Γιατί δεν μπορούμε να φέρουμε φαγητά και ποτά στην κατασκήνωση του φεστιβάλ;

Το Rock-A είναι το μοναδικό δωρεάν φεστιβάλ σε αυτά τα μέρη. Η καθεμιά θα συμφωνούσε ότι μια τέτοια μεγάλη εκδήλωση έχει τεράστιο οικονομικό κόστος. Για να είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε αυτές τις υποχρεώσεις, δηλαδή την ενοικίαση της μουσικής σκηνής και του χώρου του φεστιβάλ και τα έξοδα για τους υπαλλήλους ασφαλείας, τη διαφήμιση και την ενδοεπικοινωνία στον χώρο, ο μόνος τρόπος κάλυψης των εξόδων είναι το να πουλάμε φαγητά και ποτά στον χώρο, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει χρέωση για την είσοδο.

Ποιοι καθαρίζουν το φεστιβάλ;

Φυσικά οι εθελόντριες! Αυτός ο εθελοντισμός φυσικά δεν αφορά μονάχα τους εθελοντές. Ο καθαρισμός ενός φεστιβάλ είναι υπόθεση όλων όσων ρυπαίνουν και είναι η πιο ζωτική δραστηριότητα του φεστιβάλ.

 

Οι περσινές θεματικές από τα εργαστήρια

Γλυπτική ξύλου, Πρωτοβουλία από Αναρχοqueer, Κολλεκτίβα “Άσχημη Τέχνη (Ugly Art), Οικολογική Κολλεκτίβα, Η τέχνη της Ανακύκλωσης, Δίκτυο Αλληλεγγύης Μεταναστών, GöztepeliCHE Sevenler (Ποδοσφαιρικό Fan Club), Απελευθέρωση των Ζώων και Χορτοφαγία, Φοιτήτριες/ες ενάντια στην Ομοφοβία και την Τρανσοφοβία, Ζογκλερικά, Μαύρη Θάλλασα και πλατφόρμα ταραχών, Έκθεση Καρτούν, Karşı Bisiklet (Ποδηλατικός Σύλλογος) – Συζήτηση, Εργαστήρι για την παρασκευή λικέρ, Εργαστήρι φυσαρμόνικας, Ένωση για την Αλληλεγγύη με τους Πρόσφυγες, Εργαστήρι Διαλογισμού με Αναπνοές, Εργαστήρι Origami, Εργαστήρι για Ράστα, Ένωση του Μαυρορόζ τριγώνου της Σμύρνης (Έμφυλο), Εργαστήρι για την παρασκευή κρασιού, Εργαστήρι Φύλλου, Διεθνής Αμνηστία, Ελευθερία για την Γη, Γιόγκα, Εργαστήρι Γλυπτικής, Poison is the Dose (To Φαρμάκι είναι Φάρμακο) – Ομάδα Έκδοσης Φάνζιν, Lambdaistanbul (Ομάδα για τα LGBTQ ζητήματα),  Εργαστήρι παιχνιδιού “Go game and Goizm”

 

Σημείωση Ζώα και Αυτοδιάθεση

Αξίζει να σημειωθεί προς αποφυγή παρεξηγήσεων πως το καθεστώς στο τούρκικο χωρικό πεδίο είναι ιδιαίτερα επιθετικό προς οποιαδήποτε φωνή αντίστασης σηκώνεται ενάντια στο υπάρχον με πολύ πιο άγρια χαρακτηριστικά από τα αντίστοιχα του ελλαδικού (όχι ότι εδώ καλοπερνάμε βέβαια). Έτσι λοιπόν όταν μια ομάδα πολιτικών υποκειμένων θελήσει να διοργανώσει ένα πολιτικό φεστιβάλ, η κυριαρχία τους επιβάλλει ,θέλουν δεν θέλουν, να νοικιάσουν έναν χώρο (που συχνά πιθανόν είναι να ανήκει στον στρατό) ενώ τους αναγκάζει να πληρώσουν security για την “ασφάλεια” του φεστιβάλ. Δεν είναι τυχαίο πως στο No Border του 2008 στο Δικελί είχαν εισβάλει μπάτσοι μέσα στον χώρο για να κάνουν μαζικούς ελέγχους με ιδιαίτερα τραμπούκικο ύφος στον κόσμο που συμμετείχε ενώ σε παλαιότερο φεστιβάλ Rock-A είχε εισβάλει μπάτσος την ώρα των συναυλιών και επιδείκνυε το περίστροφο του λες και ήταν στο Φαρ Ουέστ. Αυτά τα στοιχεία αναφέρονται κυρίως στο να κατανοηθεί η ένταση της καταστολής στον γειτονικό χώρο, πριν να υπάρξει οποιαδήποτε επιπόλαια κριτική για την παρουσία των security στον χώρο του φεστιβάλ .

Τα αρχικά κείμενα μπορείτε να τα βρείτε στην ιστοσελίδα του Rock-A

Μετάφραση: malamadre

Επιμέλεια: Elsa

Kείμενο της Δράσης Ενάντια στη Γούνα για τη 2η διεθνή έκθεση γούνας στο Expo Athens

  • April 10, 2012

Για ακόμα μία φορά η βιομηχανία γούνας διοργάνωσε την έκθεση στο EXPO ATHENS στην Παλλήνη με σκοπό την προώθηση των προϊόντων της, τις κοινωνικές διαμεσολαβήσεις, τα παζάρια με τον πολιτικό κόσμο, τα Gala, τις οικονομικές αυταπάτες (εμφανείς και μη), την προβολή της από τα ΜΜΕ και φορώντας το μοντέρνο προσωπείο της οικολογίας να πλασαριστεί και φιλική προς το περιβάλλον.

Αν και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να σχολιάσουμε για το καθένα ξεχωριστά, επιφυλασσόμαστε για το μέλλον.

Εμείς παραβρεθήκαμε εκεί ως Δράση Ενάντια στη Γούνα μαζί με την Αντισπισιστική Δράση έχοντας πολλές ελπίδες και προσδοκίες για μια δυναμική διαμαρτυρία και παρέμβαση στην εν λόγω βιομηχανία όχι ως μεμονωμένο κομμάτι, αλλά ως τμήμα και παράδειγμα της γενικότερης ανάπτυξης, οικονομίας και παραοικονομίας του καπιταλισμού και του κάθε λογής αφεντικού, μικρό – μεσαίο – μεγάλο αδιάφορο για εμάς, που εξουσιάζει το σύνολο του κόσμου.

Μη θέλοντας να χάσουμε την επαφή με την πραγματικότητα και τα δεδομένα της κατάστασης, κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας κάναμε ό,τι ήταν δυνατό για να “χαλάσουμε” την εικόνα αυτού που οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας γούνας θέλουν να θέσουν ως δεδομένο και να μας πείσουν για τους αγνούς τους (!) σκοπούς. Η βιομηχανία γούνας όμως ΔΕΝ αποτελεί μέρος του φυσικού κόσμου και κανείς δεν μπορεί να μας πείσει για το αντίθετο. Η στάση τους αυτή μας εξοργίζει και μας πεισμώνει περισσότερο για πιο έντονο, πιο αποφασιστικό και πολυμορφικό αγώνα απέναντι τους.

Από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε πως έμαθαν από πέρυσι αρκετά. Η μυστικότητα που διατήρησαν οι γουναράδες καθ’όλη τη διάρκεια πριν από την έκθεση δε μας παραξένεψε. Μας επιβεβαίωσε πως μας φοβούνται. Και καλά κάνουν. Έτσι, την Τετάρτη – 1η μέρα της έκθεσης – καταλάβαμε το πόσο. Διμοιρίες από ματ, ασφαλίτες, μπράβοι, και διαφόρων λογής κατακάθια έπιασαν δουλειά. Όσο έχουν το χρήμα όλα τα μπορούν προφανώς: υψώνουν περιμετρικά φράχτη γύρω από το εκθεσιακό κέντρο, βάζουν τους αγορασμένους ( από χρήμα ή και ψήφους ) πολιτικούς να δουλέψουν για αυτούς, βάζουν ακόμα και επικεφαλείς της αστυνομίας να συμπεριφέρονται σαν υπάλληλοί τους. Η απάντησή μας ήταν να μείνουμε εκεί. Δεν ήμασταν πολλοί αλλά δε φοβηθήκαμε και δε θα το κάνουμε ποτέ. Αφού παραμείναμε στο χώρο για αρκετή ώρα αποφασίσαμε να κάνουμε πορεία στους δρόμους της Παλλήνης για να ενημερώσουμε τον κόσμο. Φτάνοντας στη λεωφόρο Μαραθώνος οι διμοιρίες των ματ μας απαγόρεψαν τη μετακίνησή μας
φτάνοντας στο σημείο να μας περικυκλώσουν μπροστά από έναν τοίχο προκαλώντας και βρίζοντας. Ο κόσμος που κυκλοφορούσε παρακολουθούσε έκπληκτος. Στο τέλος μας επέτρεψαν να κινηθούμε μόνο προς το μετρό. Σίγουρα αυτό ήταν το σχέδιο της αστυνομίας για να μας τρομοκρατήσει. Απέτυχαν όμως και το κατάλαβαν το Σάββατο. Το ίδιο σκηνικό λοιπόν ξανά, με τη διαφορά πως υπήρχαν και άλλοι στο χώρο: Φιλόζωοι και διάφοροι ακόμα δημόσιοι πολιτευτές πραγματοποίησαν τη δική τους συγκέντρωση. Νομίζουμε πως πρέπει να κάνουμε μια αναφορά στο γεγονός αυτό.

Αν επιζητάς την πλήρη απελευθέρωση τότε δεν την κάνεις με δόσεις. Αυτομορφώνεσαι και συμμετέχεις ενεργά όπου μπορείς.

Τα όποια βρώμικα συμφέροντα που είναι βουτηγμένα στο αίμα ανθρώπων και ζώων χασκογελάνε με τη ματαιοδοξία μιας σιωπηλής διαμαρτυρίας και χαίρονται που έχουν τέτοιους αντίπαλους. Γιατί αλλιώς θα είχαν βρει από καιρό την απάντηση που τους πρέπει.

Σα Δράση παλεύουμε για την Ολική Απελευθέρωση Ανθρώπων, Ζώων και Φύσης. Από “επαναστάσεις” και “ελευθερίες” μπουχτήσαμε. Από αριστερούς φιλελεύθερους και πράσινους οικολόγους, αλλά και από ομάδες αντεξουσιαστών που απαξιώνουν τα ζητήματα της εκμετάλλευσης των ζώων επίσης. Αηδιάσαμε από την αδιαφορία και τον ωχαδελφισμό. Κουραστήκαμε να μιλάμε για δικαιώματα και να εισπράττουμε βία. Και μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε ρατσιστές και φασίστες να τριγυρνάνε στους δρόμους μας. Το κάθε απίδι λοιπόν στο σάκο του. Ή θα τα ζητάμε όλα ή ήδη έχουμε χάσει. Ή ακόμα καλύτερα όπως έχει πει και κάποιος “μόνο ό,τι χαρίζεις είναι δικό σου“.

Αντιλαμβανόμαστε πως μέσα στην κοινότητα του αγώνα ενάντια στη βιομηχανία της γούνας, βρίσκονται, συμμετέχουν και δρουν ετερόκλητα άτομα τα οποία επιλέγουν και διαφορετικές μορφές δράσης και στάσης. Έτσι λοιπόν, στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στο EXPO , ομάδα ατόμων θέλησε να συνδιαλλαγεί εκ μέρους μας ( με καλοπροαίρετα βέβαια κίνητρα, αλλά δεν παύει να είναι προβληματικό ) με τον κατασταλτικό μηχανισμό που είχαν κάνει παραγγελιά οι γουναράδες ώστε να “κερδίσουμε” λίγα μέτρα παραπάνω πιο κοντά στην είσοδο της έκθεσης. Αν και τελικά τα πράγματα έτσι έγιναν, δε είμαστε σύμφωνοι με τα παζάρια παροχής ελεύθερου χώρου από κανέναν. Είναι δεδομένο για εμάς πως αν υπήρχε άλλου είδους δυναμική έξω από το εκθεσιακό κέντρο θα υπήρχε και άλλου είδους στάση από μέρους μας. Παρόλο λοιπόν που αναγνωρίζουμε τις προθέσεις των φιλόζωων πάνω σε αυτό το κομμάτι θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως δεν επιθυμούμε να μιλάει κανένας εξ ονόματός μας και πως η μόνη συνδιαλλαγή που μπορούμε να έχουμε με κάθε μορφή εξουσίας είναι καθαρά επιθετική με βάση τον αγώνα που δίνουμε με το δικό μας τρόπο για την Ολική Απελευθέρωση.

Αυτό δε μας κάνει καλύτερους απλά πιο αποφασισμένους.

Δράση Ενάντια στη Γούνα – Σύντροφοι, συντρόφισσες

20 Μάρτη, διεθνής μέρα δράσεων αλληλεγγύης για το σύντροφο Λουσιάνο Πιτρονέγιο (Τορτούγα)

  • March 11, 2012

 

ΠΟΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ
ΠΟΤΕ ΜΕΤΑΝΙΩΜΕΝΟΙ

Την 1η Ιούνη 2011 ο Λουσιάνο «Τορτούγα», 23 ετών, τοποθετεί έναν εκρηκτικό μηχανισμό σε ένα υποκατάστημα της τράπεζας Santander, στο Σαντιάγο της Χιλής, συμμετέχοντας έτσι στην αντεξουσιαστική επίθεση, που αναπτύσσεται εδώ και χρόνια χωρίς αρχηγούς ούτε σύνορα, και χτυπώντας με άμεσο τρόπο σύμβολα του κράτους και του Κεφαλαίου.

Στις 20 Μάρτη 2012 θα διεξαχθεί η ακροαματική διαδικασία στη δημόσια δίκη ενάντια στο σύντροφο, για τον οποίο η εισαγγελία ζητά 15 χρόνια φυλάκισης, σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο.

Οι μαχητές/μαχήτριες όλου του κόσμου δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί βλέποντας να δικάζουν τον αδερφό μας. Να καταστρέψουμε τις λογικές του Κεφαλαίου. Να υπερασπιστούμε τον σύντροφο και την εξεγερσιακή του πράξη, με κάθε μορφή επίθεσης που μπορούμε να φανταστούμε.

Στον πόλεμο ενάντια στην εξουσία…
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ!

πηγή

Αναδημοσίευση από: Contra Info

Επιστολή σε βουλευτές και κλείσιμο blog για το ζήτημα της γούνας

  • March 2, 2012

Πριν δύο μέρες, και συγκεκριμένα την Τρίτη 28/2, στάλθηκε η ακόλουθη επιστολή από την «Κίνηση για την Κατάργηση του Εμπορίου Γούνας» προς βουλευτές και μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με το ζήτημα της γούνας, της αντίστοιχης βιομηχανίας στην Ελλάδα και την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση ως προς αυτήν [FNXVX: οι μικρές μορφοποιήσεις δικές μας]:

Προς: Βουλευτές -ΜΜΕ
Τρίτη 28/2/2012
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ Η ΧΡΗΜΑΤΟ∆ΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΤΗΣ ΓΟΥΝΑΣ
Με την παρούσα επιστολή θέλουµε να εκφράσουµε την εντονότατη αντίθεσή µας για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση µε τη συνεχιζόµενη προνοµιακή αντιµετώπιση του κλάδου της γούνας αλλά και την πολιτική υψηλών επιδοτήσεων προς την πολιορκούµενη αυτή βιοµηχανία σε βάρος του φορολογούµενου πολίτη, µη λαµβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι oι αντιδράσεις κατά του εµπορίου γούνας πληθαίνουν συνεχώς σε ολόκληρο τον πλανήτη και ότι η πλειονότητα των πολιτών παγκοσµίως στέλνει ένα σαφές µήνυµα: ότι η εκτροφή και η θανάτωση ζώων για τη γούνα τους είναι µια δραστηριότητα µη βιώσιµη και καταδικαστέα!Εκφράζουµε επίσης την αντίθεσή µας, για την πολιτική που ακολουθεί και ο βουλευτής της Νέας ∆ηµοκρατίας στη Κοζάνη κος Γιώργος Κασαπίδης, ο οποίος προωθεί µε ζήλο τα συµφέροντα του κλάδου. Πληροφορηθήκαµε µάλιστα ότι ο κος Κασαπίδης προωθεί στο σχέδιο νόµου για την κτηνοτροφία την ένταξη της εκτροφής των γουνοφόρων ζώων στον κλάδο της κτηνοτροφίας ως δραστηριότητα του πρωτογενούς τοµέα, την αύξηση των συντελεστών δόµησης στα εκτροφεία καθώς και την αύξηση του ισοδύναµου ζώου από τα 50 θηλυκά στα 150.Θα θέλαµε να τονίσουµε ότι οποιαδήποτε πρόταση υπέρ του εµπορίου γούνας έρχεται σε πλήρη αντίθεση µε την ολοένα και µεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και προβληµατισµό των πολιτών σχετικά µε την ευζωία των ζώων, και εγείρει σηµαντικότατα ηθικά ζητήµατα, καθώς τα προβλήµατα που σχετίζονται µε την καλή διαβίωση των γουνοφόρων ζώων είναι άλυτα και η ευηµερία τους έχει αποδειχθεί εντελώς ανεπαρκής.Όσοι στηρίζουν την ανάπτυξη της γουνοποιίας για να εξυπηρετήσουν τοπικιστικά ή µικροκοµµατικά συµφέροντα, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό στη µακροπρόθεσµη ανάπτυξη της περιοχής αφού το εµπόριο γούνας είναι µία δραστηριότητα που δεν έχει µέλλον!Η εκτροφή και η θανάτωση ζώων για τη γούνα τους είναι µία εξαιρετικά βάναυση πρακτική που πρέπει άµεσα να καταργηθεί και όχι να αναπτύσσεται! Οι συνθήκες που τα ζώα αυτά αναγκάζονται να υποµένουν είναι βασανιστικές και µεσαιωνικές, το ίδιο και οι µέθοδοι θανάτωσής τους. Φυλακισµένα σε κλουβιά τόσο µικρά, συχνά τρελαίνονται από τον εγκλεισμό, οδηγούνται στον κανιβαλισμό ή ακόµη τρώνε τα ίδια τους τα άκρα σε µια προσπάθεια να ξεφύγουν από τις βασανιστικές συνθήκες τις οποίες εξαναγκάζονται να υποµένουν. Πολλά ζώα υποφέρουν από µολύνσεις στα µάτια, τραύµατα στα άκρα, ανοιχτές πληγές, κοµµένες ουρές, παραµορφωµένα άκρα και αυτιά, ασθένειες του στόµατος, πρησµένα ούλα και πολλά άλλα.

Το ∆εκέµβριο του 2001, η Ευρωπαϊκή Επιστηµονική Επιτροπή για την Υγεία και την Ευζωία των Ζώων, δηµοσίευσε έκθεση για τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων που εκτρέφονται για τη γούνα τους και στην οποία επισηµαίνονται σηµαντικότατα προβλήµατα σχετικά µε την ευζωία τους. [σύνδεσμος]

Η έκθεση αυτή έδειξε ότι οι κλωβοί και οι µέθοδοι που χρησιµοποιούνται για την εκτροφή γουνοφόρων ζώων έχει ως αποτέλεσμα την πολύ υψηλή θνησιµότητα, σηµαντικά προβλήµατα νοσηρότητας, αδυναµία οστών λόγω έλλειψης άσκησης των ζώων, έντονες στερεοτυπικές συµπεριφορές (επαναλαµβανόµενες κινήσεις) για µεγάλα χρονικά διαστήµατα, δαγκώµατα της γούνας ή ακόµη χειρότερα αυτοακρωτηριασµό της ουράς ή των άκρων.

Είναι ξεκάθαρο ότι τα εκτροφεία γουνοφόρων δεν µπορούν σε καµία περίπτωση να προσφέρουν ένα επαρκές πολυσύνθετο περιβάλλον και η φυσιολογική συµπεριφορά των ζώων είναι αδύνατον να εκδηλωθεί µέσα σε αυτά.

Οι εικόνες από εκτροφεία που έχουν δει το φως της δηµοσιότητας και που συστηµατικά αποκρύπτονται, είναι σοκαριστικές! Παραθέτουµε µερικά µόνο από αυτά:

∆ΑΝΙΑ – [σύνδεσμος]
ΣΟΥΗ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΣΟΥΗ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΣΟΥΗ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΦΙΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΦΙΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΦΙΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΝΟΡΒΗΓΙΑ – [σύνδεσμος]
ΝΟΡΒΗΓΙΑ – [σύνδεσμος]
ΙΡΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΙΡΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΙΣΠΑΝΙΑ – [σύνδεσμος]
ΕΛΛΑ∆Α – [σύνδεσμος]
ΕΛΛΑ∆Α – [σύνδεσμος]
ΤΣΕΧΙΑ – [σύνδεσμος]
ΓΑΛΛΙΑ – [σύνδεσμος]
Η ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στα ζώα και οι εκστρατείες σε όλο τον κόσµο ενάντια στη γούνα είναι µία πραγµατικότητα που δεν µπορούµε να αγνοήσουµε! Οι αντιδράσεις των πολιτών οδήγησαν στην απαγόρευση της εµπορίας γούνας σκύλου και γάτας στην ΕΕ το 2007 [σύνδεσμος], αλλά και στην κατάργηση του εµπορίου γούνας από φώκια το 2009 [σύνδεσμος].Στην απαγόρευση του εµπορίου γούνας από φώκια προχώρησε πολύ πρόσφατα και η Ρωσία [σύνδεσμος].Επίσης, λαµβάνοντας υπόψη τα σηµαντικότατα προβλήµατα ευζωίας των ζώων και σεβόµενες τη βούληση των πολιτών τους, σε απαγορεύσεις εκτροφής γουνοφόρων ζώων και περιορισµούς έχουν προχωρήσει πολλές χώρες όπως το Ηνωµένο Βασίλειο, η Αυστρία, η Κροατία, η ∆ανία κα.

Στη Σουηδία και την Ελβετία έχουν θεσπιστεί αυστηροί κανονισµοί που οδήγησαν στη σταδιακή µείωση του αριθµού των εκτροφείων. Στη Σουηδία πριν από 20 χρόνια υπήρχαν περίπου 500 φάρµες ενώ σήµερα λειτουργούν µόνο 75 φάρµες µινκ, και η ολική απαγόρευση είναι στην πολιτική ατζέντα.

Τον Μάρτιο του 2010, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόµµα υιοθέτησε τη σταδιακή απαγόρευση της εκτροφής ζώων για τη γούνας τους στο Συµβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόµµατος στη Βαρκελώνη. Η απόφαση αυτή πάρθηκε λόγω των σοβαρότατων προβληµάτων που σχετίζονται µε την ευζωία των ζώων. [σύνδεσμος]

Στην Νορβηγία, το Εργατικό Κόµµα υποστηρίζει και αυτό την σταδιακή κατάργηση της εκτροφής γουνοφόρων ζώων στη χώρα καθώς το δηµόσιο αίσθημα σχετικά µε την καλή µεταχείριση των ζώων έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια και πιστεύει ότι η κοινωνία πρέπει να δείξει ταυτόχρονα µεγάλη ευθύνη και για την ανάπτυξη της επιχειρηµατικότητας αλλά και για την προστασία των ζώων. [σύνδεσμος]

Στη Νορβηγία επίσης µόλις ένα χρόνο πριν, απαγορεύτηκαν οι γούνες σε επιδείξεις µόδας, [σύνδεσμος] ενώ η πώληση γούνας απαγορεύτηκε τον περασµένο Νοέµβριο και στο δυτικό Χόλιγουντ, καθώς το δηµοτικό συµβούλιο αποφάσισε την απαγόρευση προϊόντων γούνας εντός των ορίων της πόλης, [σύνδεσμος]. Επίσης, η είσοδος σε όσους φορούν γούνα απαγορεύτηκε ακόµη και σε νυχτερινά κέντρα στο Μανχάταν [σύνδεσμος].

Και οι αντιδράσεις δε σταµατούν εδώ. Ολοένα και περισσότεροι σχεδιαστές, καταστήματα και εταιρείες απορρίπτουν τη γούνα µε την υιοθέτηση µίας συγκεκριµένης πολιτικής ενάντια στο βασανισμό των ζώων στα εκτροφεία, καταναλωτές δηλώνουν την αντίθεσή τους µε την αγοραστική τους δύναµη, αλλά και πολλές διασηµότητες αρνούνται να φορέσουν γούνινα ρούχα και αξεσουάρ, ενώ µε δηλώσεις τους ασκούν σκληρή κριτική σε αυτό το αιµατηρό εµπόριο.
[σύνδεσμος].

Όλα αυτά µας στέλνουν ένα ηχηρό µήνυµα: ότι η κακοποίηση και η θανάτωση των ζώων για τη γούνα τους, οι απάνθρωπες και βασανιστικές συνθήκες διαβίωσης των γουνοφόρων ζώων αλλά και οι τροµακτικές µέθοδοι θανάτωσής τους, δεν είναι πλέον αποδεκτές και ο κλάδος αυτός δεν έχει µέλλον!

Σηµαντικά είναι επίσης και τα περιβαλλοντικά προβλήµατα που προκύπτουν κατά την παραγωγή γούνας. Μπορεί ο εν λόγω κλάδος να χρησιµοποιεί παραπλανητικά λέξεις εντυπωσιασµού για τη γούνα όπως “φυσικό” ή “οικολογικό” προϊόν, και να ισχυρίζεται ότι η παραγωγή γούνας είναι µία οικολογική διαδικασία και η γούνα µία φυσική πρώτη ύλη, αλλά αυτό ισχύει µέχρι τη στιγμή που η γούνα βρίσκεται στο ζώο στο οποίο ανήκει. Από τη στιγμή που το ζώο γδέρνεται, η γούνα του πρέπει να υποστεί µία ∆ΙΟΛΟΥ ΦΥΣΙΚΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ µε τοξικές, καρκινογόνες χηµικές ουσίες, συµπεριλαµβανοµένης της φορµαλδεΰδης και του χρωµίου για να αποτραπεί η αποσύνθεση. Οι ουσίες αυτές θέτουν σε κίνδυνο όχι µόνο το περιβάλλον αλλά και τους εργαζόµενους. [σύνδεσμος#1 & σύνδεσμος#2 & σύνδεσμος#3]

Η εντατική εκτροφή των ζώων όπως συµβαίνει και στα εκτροφεία γούνας, είναι µία από τις κυριότερες αιτίες καταστροφής του περιβάλλοντος ενώ δηµιουργούνται θέµατα ποιότητας της ζωής των κατοίκων γειτονικών περιοχών. Τα εκτροφεία παράγουν τεράστιες ποσότητες αποβλήτων τα οποία συγκεντρώνονται σε µία µικρή περιοχή την οποία και µολύνουν, καταστρέφουν τα υπόγεια ύδατα και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων αλλά και των εργαζοµένων. Υπενθυµίζουµε τις πρόσφατες αντιδράσεις και διαµαρτυρίες των κατοίκων των περιοχών Καλοχωρίου και Ποριάς, λόγω των οχλήσεων και των κρίσιµων περιβαλλοντικών προβληµάτων από τη λειτουργία εκτροφείων γουνοφόρων ζώων στην περιοχή. [σύνδεσμος]

Όµως τίποτα δεν πρέπει να επισκιάζει την σηµαντικότερη πτυχή της βιοµηχανίας γούνας, τα τεκµηριωµένα προβλήµατα καλής διαβίωσης των ζώων και την ασύδοτη βαρβαρότητα, που σχετίζονται µε την στυγνή δολοφονία εκατοµµυρίων ζώων κάθε χρόνο για ένα προϊόν όπως είναι η γούνα.

Ζητάµε από την πολιτεία, σεβόµενη τη βούληση των πολιτών και αναγνωρίζοντας τα αδιαµφισβήτητα προβλήµατα που προκύπτουν για την ευηµερία των εκτρεφόµενων ζώων, να βάλει άµεσα φρένο στην ίδρυση νέων και στην επέκταση υφιστάµενων µονάδων εκτροφής γουνοφόρων, καθώς και στην επιδότηση κάθε δραστηριότητας που σχετίζεται µε το γουνεµπόριο, αλλά και να θέσει ως άµεσο στόχο τον τερµατισµό της εκτροφής ζώων για τη γούνα τους.

Η πολιτεία οφείλει να σταµατήσει να σπαταλά τα χρήµατα φορολογούµενων πολιτών για µία δραστηριότητα που καταδικάζεται από το σύνολο της κοινής γνώµης και δείχνει ότι παγκοσµίως δεν έχει προοπτική και να εκτιµήσει µια πορεία για ένα πιο βιώσιµο µέλλον, στηρίζοντας δραστηριότητες ηθικά αποδεκτές αλλά και να βοηθήσει όσους ενδιαφέρονται να µεταβούν σε µακροπρόθεσµες βιώσιµες και κοινωνικά αποδεκτές ευκαιρίες.

Η περιοχή της ∆υτικής Μακεδονίας χαρακτηρίζεται από ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη εναλλακτικών µορφών τουρισµού και έχει ισχυρές αναπτυξιακές δυνατότητες στη βιολογική γεωργία καθώς και στην αύξηση παραγωγής κρόκου. Η απαράµιλλη φυσική οµορφιά µεγάλης οικολογικής σηµασίας και µοναδικής βιοποικιλότητας που διακρίνει την περιοχή, η µοναδική πολιτιστική και πολιτισµική κληρονοµιά και η αξιοποίηση πλούσιων ιστορικών µνηµείων και παραδοσιακών οικισµών που δεν έχουν προβληθεί έως σήµερα, είναι ανάµεσα στις σηµαντικές δυνατότητες ανάπτυξης που πρέπει να αξιοποιηθούν.

Πρέπει να κατανοήσουµε ότι επιβάλλεται η διαφοροποίηση του παραγωγικού προτύπου στην περιοχή και να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για µία ολοκληρωµένη ανάπτυξη και προβολή των πλεονεκτηµάτων της περιοχής στους τοµείς αυτούς.

Όσοι προσπαθούν να προωθήσουν µία δραστηριότητα που καταδικάζεται παγκοσµίως για να εξυπηρετήσουν τοπικιστικά ή µικροκοµµατικά συµφέροντα, δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό στη βιώσιµη ανάπτυξη της περιοχής. Τέτοιες τακτικές αποτελούν χάσιµο χρόνου για όσους ενδιαφέρονται να µεταβούν σε µακροπρόθεσµες βιώσιµες δραστηριότητες, ενώ αποδεικνύουν την έλλειψη κάθε πολιτικής τόλµης και δείχνουν την ανικανότητά τους να αντιληφθούν τις εξελίξεις που θέλουν την κατάργηση της γουνοποιίας.

Τα θέµατα που προκύπτουν κατά την παραγωγή γούνας είναι πολύ σηµαντικά για να τα αγνοήσουµε. Είναι ευθύνη της πολιτείας η προετοιµασία των επαγγελµατιών του κλάδου της γούνας ώστε να περάσουν σταδιακά και οριστικά σε µία εναλλακτική λύση, και να αναπτυχθούν βιοµηχανίες γύρω από δραστηριότητες που δεν εµπεριέχουν το βασανισμό ζώων και έχουν στην αγορά ένα µέλλον και όχι δυσοίωνες οικονοµικές προοπτικές.

Σας παρακαλούμε θερµά να δώσετε στο θέµα αυτό την πλήρη προσοχή σας και περιµένουµε την τοποθέτησή σας στο furabolition@gmail.com.

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΟΥΝΑΣ
Έπειτα από την αποστολή του παραπάνω κειμένου, το blog που είχε ανοίξει σχετικά διαγράφηκε χτες και το email τους μπλόκαρε μέχρι να εισαχθεί ένας αριθμός κινητού τηλεφώνου. Όπως εξηγείται και στην αντίστοιχη ανάρτηση στο νέο blog που στήθηκε, τα άτομα της κίνησης απάντησαν πως «φυσικά δεν κρυβόμαστε και δε θα μας σταματήσουν».
Είναι γνωστό και προφανές ότι υπάρχουν τεράστια συμφέροντα από τη βιομηχανία της γούνας, ότι υπάρχει αγαστή συνεργασία του κράτους, του πολιτικού συστήματος και των επιχειρηματιών του θανάτου, και ότι στόχος είναι η περαιτέρω διασφάλιση των κερδών τους. Η καταστολή όσων εναντιώνονται σε αυτόν τον θεσμό της εκμετάλλευσης (είτε φυσικήείτε ηλεκτρονική) είναι λογικό επακόλουθο των παραπάνω, και κάνει ακόμα πιο προφανή την κατάσταση αυτή.Όμως, όπως είπαν και από την Κίνηση, δε θα μας σταματήσουν. Όσο υπάρχει εκμετάλλευση, τόσο θα μεγαλώνει η οργή απέναντι στους εκμεταλλευτές κάθε είδους. Όλο και περισσότερος κόσμος αρχίζει και συνειδητοποιεί τη φρίκη αυτής της εκμετάλλευσης και να δρα. Το κέρδος που βγαίνει από τη θανάτωση των μινκ και των άλλων ζώων στα εκτροφεία είναι παρόμοιο με το κέρδος που βγαίνει από το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων, είναι παρόμοιο με την υπεραξία που κλέβει κάθε εργοδότης από τον εργάτη. Και όταν αρχίζουμε να το συνειδητοποιούμε και αυτό, τότε θα είναι αρχή του τέλους για ολόκληρο το εκμεταλλευτικό σύστημα που μας υποτάσσει.

Αναδημοσίευση από: Ferae Naturae XVX

Πορεία 3/3: Οι καταλήψεις είναι τμήμα των κοινωνικών αγώνων

  • February 28, 2012

Το κείμενο της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για την πορεία του Σαββάτου μπορείτε να το κατεβάσετε και από εδώ

από τη στοχοποίηση των καταλήψεων Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη…

Το Γενάρη του 2012, ύστερα από τις απαντήσεις που δόθηκαν στη Βουλή από την υπουργό παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και τον υπουργό προστασίας του πολίτη Χρήστο Παπουτσή σε μια ακόμη επερώτηση των φασιστών του ΛΑΟΣ για τις καταλήψεις, γνωστοποιείται ότι έχει ασκηθεί αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 (κοντά στην πλατεία Αμερικής). Η συγκεκριμένη δίωξη ουσιαστικά έρχεται να συμπληρώσει και να επεκτείνει το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης απέναντι στην κατάληψη, ακολουθώντας τον αποκλεισμό της από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και την απειλή για εισβολή τον Ιούλη του 2010, καθώς και την απόπειρα διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος στο κτίριο τον Ιούλη του 2011.

Παράλληλα, το Νοέμβρη του 2011, κλιμάκιο του υπουργείου προστασίας του πολίτη, της ΓΑΔΑ και της δημοτικής αστυνομίας παρευρέθηκε στο 6ο διαμερισματικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων, στοχοποιώντας άμεσα την κατάληψη της δημοτικής αγοράς στην Κυψέλη. Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί την κορύφωση των απειλών για εκκένωση που δέχεται το τελευταίο διάστημα η κατειλημμένη αγορά, τόσο από τους φασίστες του ΛΑΟΣ με πλήθος συκοφαντικών δημοσιευμάτων και επερωτήσεων στη Βουλή, όσο και από το Δήμο Αθηναίων με κύριο εκφραστή τους τον Καμίνη. Ο δήμαρχος, μάλιστα, εμφανίστηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στη Φωκίωνος Νέγρη, βγάζοντας λόγο στους «δημότες» ακριβώς έξω από τη δημοτική αγορά, κίνηση που πέρα από το συμβολικό της χαρακτήρα υποδηλώνει και τις άμεσες προθέσεις του.

…στην ευρύτερη κατασταλτική επίθεση του κράτους στο κέντρο της Αθήνας

Η περιοχή του κέντρου της Αθήνας που εκτείνεται από την Πατησίων μέχρι τη Λιοσίων, από την Ομόνοια μέχρι και τα Άνω Πατήσια, συμπυκνώνει με ιδιαίτερη ένταση πλήθος ταξικών-κοινωνικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, αλλά και αποτελεί διαρκές πεδίο εκδήλωσης επιθετικών και κατασταλτικών στρατηγικών από το κράτος και τα αφεντικά. Στη συγκεκριμένη περιοχή το κράτος επέλεξε –εδώ και χρόνια– να συσσωρευτεί ένα μεγάλο μέρος του πιο υποτιμημένου και κοινωνικά αποκλεισμένου πληθυσμού της πόλης, οι μετανάστες και οι μετανάστριες. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε πλήρη συνεργασία με τους προέδρους των μεταναστευτικών κοινοτήτων και των κυκλωμάτων διακίνησης, οι οποίοι έχουν καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια των μεταναστών για εύρεση σπιτιού, χαρτιών, δουλειάς ή τρόπων μετάβασης σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Με αυτό τον τρόπο το κράτος αποσκοπούσε στην οριοθέτηση ζωνών –ελέγχου και αποκλεισμού κάθε πτυχής της ζωής των μεταναστών– επιλέγοντας ουσιαστικά να διαχειριστεί το μεταναστευτικό ζήτημα με καθαρά πολεμικούς όρους. Με επιχειρήσεις-σκούπα, δολοφονίες, συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και οχετό ρατσιστικής προπαγάνδας από τα ΜΜΕ για την «εγκληματικότητα» στο κέντρο της Αθήνας, που δυστυχώς αναπαράγεται από μέρος των ντόπιων κατοίκων. Με την ενεργοποίηση των φασιστικών και παρακρατικών εφεδρειών, ώστε να εγκαθιδρυθεί στον Άγιο Παντελεήμονα και στην πλατεία Αττικής ένα ναζιστικού τύπου καθεστώς απαρτχάιντ και να εκκαθαριστούν οι συγκεκριμένες πλατείες από τους μετανάστες, ύστερα από τα φασιστικά πογκρόμ, τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα υπό την ανοχή και με τη συνεργασία της αστυνομίας. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας στο κατεξοχήν πεδίο απόπειρας κοινωνικού εκφασισμού και εκδήλωσης φαινομένων κοινωνικού κανιβαλισμού.

Το τελευταίο διάστημα το κράτος έχει μεταφέρει την πολεμική του στον άξονα της Πατησίων διεξάγοντας κατασταλτικές επιχειρήσεις παράλληλα σε διάφορα «μέτωπα». Επιχειρήσεις-σκούπα πραγματοποιούνται, σε εβδομαδιαία βάση, τόσο στην πλατεία Βικτωρίας όσο και στην πλατεία Αμερικής και έχουν ως αποτέλεσμα τη σύλληψη δεκάδων μεταναστών που συγκεντρώνονται εκεί καθημερινά. Ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ και της δημοτικής αστυνομίας επιτίθενται στους μετανάστες μικροπωλητές που συγκεντρώνονται γύρω από το κτίριο της ΑΣΟΕΕ, με την πρόφαση της πάταξης του «παραεμπορίου». Η σθεναρή αντίσταση των μικροπωλητών και αλληλέγγυων φοιτητών έχει ως αποτέλεσμα τη συχνή μετατροπή της Πατησίων σε πεδίο συγκρούσεων, τον αποκλεισμό τους εντός του πανεπιστημίου και την «απειλή» εισόδου των ΜΑΤ στο άσυλο. Ταυτόχρονα το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ στοχοποιείται από κατευθυνόμενα δημοσιογραφικά δημοσιεύματα, καθώς και από επιστολή του ίδιου του πρύτανη της σχολής προς την εισαγγελία Αθηνών.

Οι συγκεκριμένες κατασταλτικές επιχειρήσεις εντάσσονται στο ίδιο πλαίσιο διαχείρισης του «ζητήματος» του κέντρου της Αθήνας, πραγματοποιούνται όμως με μια σημαντική ποιοτική διαφοροποίηση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Με φόντο τη βαθιά συστημική κρίση των τελευταίων χρόνων, η φτώχια και η εξαθλίωση στις γειτονιές και κεντρικά σημεία της πόλης συνεχώς διευρύνονται, αγγίζοντας ολοένα μεγαλύτερα τμήματα και του ντόπιου πληθυσμού. Η δυνατότητα εκμαίευσης συναίνεσης στους καπιταλιστικούς σχεδιασμούς βρίσκεται στο ναδίρ και οι κοινωνικοί αγώνες αγκαλιάζονται από ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Έτσι το κράτος επενδύει στην ήδη διαμορφωθείσα «εκρηκτική» συνθήκη στο κέντρο της Αθήνας, προσπαθώντας για ακόμη μια φορά να στρέψει τους ντόπιους κατοίκους απέναντι στους μετανάστες, να βαθύνει τους διαχωρισμούς και τον κατακερματισμό μεταξύ των καταπιεσμένων, να εκμηδενίσει τη δυνατότητα συνεύρεσης και κοινής αντιμετώπισης της ολομέτωπης επίθεσης που δέχεται το κοινωνικό σώμα.

Τα παπαγαλάκια της εξουσίας οδύρονται για την «εγκληματικότητα» των μεταναστών, ενώ το «παράνομο» κεφάλαιο των μαφιών και των μπράβων τους, των πρεζέμπορων και των νταβατζήδων διεκδικεί συνεχώς ζωτικό χώρο στις γειτονιές και σε κεντρικά σημεία της πόλης, υπό την άμεση εποπτεία και τον έλεγχο της αστυνομίας. Το «παραεμπόριο» και οι μετανάστες μικροπωλητές υποδεικνύονται ως υπαίτιοι για την πτώση του τζίρου των καταστημάτων, ώστε να υπάρξει επικοινωνιακή διαχείριση της δυσαρέσκειας των εμπόρων-καταστηματαρχών, ενώ οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να κλείνουν η μία μετά την άλλη ως απόρροια της οικονομικής κρίσης και της συνεπαγόμενης καταστροφής του μη παραγωγικού μικρομεσαίου κεφαλαίου. Η ρητορική περί ανάπλασης επανέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο προσκήνιο, τόσο από δεξιούς όσο και από αριστερούς στυλοβάτες του συστήματος, αποτελώντας το «παραγωγικό» συμπλήρωμα της καταστολής στους σχεδιασμούς για το κέντρο. Έτσι παρουσιάζονται σχέδια επί σχεδίων για τραμ, πεζοδρομήσεις, εμπορικά κέντρα, γκαλερί και μουσεία αστικής τέχνης, που από τη μία μπορεί να αποτελούν διακαή πόθο και ονείρωξη των αφεντικών, από την άλλη, στη συγκυρία που διανύουμε είναι όνειρο θερινής νυκτός και μόνο τους λακέδες τους ή κάποιους αφελείς θα έπειθαν. Ο Δήμος Αθηναίων αποκτά αναβαθμισμένο θεσμικό ρόλο και αυτοπαρουσιάζεται ως εγγυήτρια δύναμη για την ανάπτυξη, την ασφάλεια και την εύρυθμη λειτουργία της πόλης, ενώ απολύει εργαζόμενους, λαμβάνει νομοθετική πρωτοβουλία για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, διώκει άστεγους που κατέλαβαν το πνευματικό κέντρο, στοχοποιεί τη δημοτική αγορά Κυψέλης και διακόπτει την παροχή νερού στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων.

Όλα αυτά αποτελούν βασικές πτυχές της ιδεολογικής και ταξικής επίθεσης που διεξάγουν το κράτος και τα αφεντικά και ουσιαστικά αποσκοπούν στη διεύρυνση των ελεγχόμενων και αποστειρωμένων ζωνών στην πόλη, στην αναχαίτιση των κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων και στο ξόρκισμα του εφιάλτη ενός νέου Δεκέμβρη, όπου ντόπιοι και μετανάστες με κοινό πεδίο συνύπαρξης τους δρόμους ταρακούνησαν συθέμελα το καπιταλιστικό οικοδόμημα.

οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι αναπόσπαστο τμήμα των κοινωνικών αγώνων

Στον αντίποδα της ζοφερής κοινωνικής πραγματικότητας που εκτυλίσσεται στο κέντρο της Αθήνας, γεννιούνται ή ενδυναμώνονται πλήθος ριζοσπαστικών κινήσεων, αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και κοινωνικών αγώνων. Καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και πάρκα, συνελεύσεις γειτονιάς, πρωτοβουλίες αγωνιζόμενων ανθρώπων συνιστούν ένα πολύμορφο φάσμα κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, που με πείσμα και επιμονή εκδηλώνονται στην περιοχή και αποτελούν ανάχωμα στους κρατικούς-καπιταλιστικούς σχεδιασμούς, τόσο σε «τοπικό» όσο και σε κεντρικό επίπεδο. Αναδεικνύουν αρκετά ζητήματα σε σχέση με την κρίση, είτε μέσω εκδηλώσεων-συζητήσεων είτε με τις δράσεις για ελεύθερες μετακινήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία και την άρνηση καταβολής του χαρατσιού της ΔΕΗ, τη συμμετοχή στις απεργιακές διαδηλώσεις και την έμπρακτη στήριξη κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Οργανώνουν συλλογικές κουζίνες και χαριστικά-ανταλλακτικά παζάρια για την προώθηση της ύπαρξης δικτύων αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας της τάξης των καταπιεσμένων. Υπερασπίζονται την ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους, καθώς και τις ελάχιστες οάσεις πρασίνου που έχουν απομείνει στην περιοχή, όπως το πάρκο Κύπρου και Πατησίων και το Πεδίο του Άρεως. Πραγματοποιούν αυτοοργανωμένες συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, προβολές, που χαρακτηρίζονται από ανταγωνιστικό πρόσημο προς τον κυρίαρχο πολιτισμό της εκμετάλλευσης, του εμπορεύματος και της εξουσίας. Αναμετρώνται με το φασισμό στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης και στέκονται αλληλέγγυα με τους μετανάστες προβάλλοντας τις κοινές ταξικές και κοινωνικές ρίζες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα, σε αντίθεση με την ασφυκτική αστυνόμευση και τη συστημική προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Γι’ αυτό και βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, με πιο πρόσφατη τη μεθόδευση ενάντια στις καταλήψεις της Λέλας Καραγιάννη 37 και της Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη. Γι’ αυτό και οι καταλήψεις έχουν δεχτεί στο παρελθόν εισβολές της αστυνομίας, φασιστικές και παρακρατικές επιθέσεις. Γι’ αυτό και επιλέγονται ως ένα από τα πολυαγαπημένα ζητήματα ενασχόλησης των φασιστών στη βουλή και το δημοτικό συμβούλιο με συνεχείς επερωτήσεις και «πιέσεις» για εκκένωσή τους. Γι’ αυτό, άλλωστε, επαναλαμβάνεται συνεχώς η αποτυχημένη απόπειρα κατασυκοφάντησης και απομόνωσής τους από τις κοινωνικές τους αναφορές. Όπως και στο 6ο διαμερισματικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων (το Νοέμβρη), όπου οι εκπρόσωποι των μπάτσων αναπαρήγαγαν τη συνήθη λάσπη που εξαπολύουν τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ και οι φασίστες: « Οι καταλήψεις είναι ορμητήρια επιθέσεων, οπλοστάσια και χώροι τέλεσης εγκληματικών πράξεων».

 Από το κατειλημμένο έδαφος της Σκαραμαγκά, αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι οι καταλήψεις ήταν, είναι και θα είναι ορμητήρια και οπλοστάσια αλληλεγγύης και συντροφικότητας. Εστίες αντίστασης, ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας και κύτταρα ανατρεπτικών προτάσεων για την οικοδόμηση μιας απελευθερωμένης κοινωνίας. Θα στέκονται στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου και καταπιεσμένης, κάθε εκμεταλλευόμενου και εκμεταλλευόμενης. Θα συνεχίσουν να αποτελούν καταλύτες άλλα και αναπόσπαστα τμήματα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων που διεξάγονται.

Όπως άλλωστε δηλώνουν οι καταληψίες της Λέλας Καραγιάννη: «…με εμπιστοσύνη στις πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μοιραστεί και εξακολουθούμε ανυποχώρητα να μοιραζόμαστε τους ίδιους αγώνες για μια νέα κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!» Γι’ αυτό οποιαδήποτε επιχείρηση καταστολής των καταλήψεων Λέλας Καραγιάννη και Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη, όπως και κάθε αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος δε μπορεί παρά να εκληφθεί ως επίθεση στο σύνολο των αδιαμεσολάβητων και αυτοοργανωμένων κοινωνικών αγώνων. Και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

 

πορεία αλληλεγγύης

Σάββατο 3 Μάρτη, 12.00μμ, Δημοτική Αγορά Κυψέλης

κατάληψη πατησίων 61 & σκαραµαγκά

pat61.squat.gr/ pat61skar@gmail.com

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημοτική Αγορά Κυψέλης

  • February 27, 2012

Στα μέσα Νοέμβρη, εγκαινιάστηκε μια νέα συνεργασία Δήμου Αθηναίων και αστυνομικών αρχών. Μαζί ξεκινάει ένας νέος κύκλος διαχείρισης του κέντρου της Αθήνας. Αρχικά, στο στόχαστρο μπαίνει η κατειλημμένη “Δημοτική Αγορά Κυψέλης”, που στεγάζει ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, ενώ ακολουθεί αυτεπάγγελτη δίωξη στην κατάληψη “Λέλας Καραγιάννη 37″, δίνοντας το πράσινο φως για ενδεχόμενες επεμβάσεις.

Η φτώχια και η εξαθλίωση στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας συνεχώς διευρύνονται. Παράλληλα, οξύνονται διαρκώς τα ανθρωποκηνυγητά μπάτσων και παρακρατικών σε μετανάστες και μικροπωλητές, σε άστεγους και τοξικοεξαρτημένους. Άλλωστε, η προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού και ο γενικότερος ιδεολογικός πόλεμος συνιστούν τη δοκιμασμένη τακτική του “διαίρει και βασίλευε”. Σε αυτή την προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου ο Δήμος Αθηναίων αναλαμβάνει αναβαθμισμένο θεσμικά ρόλο, αυτόν του εγγυητή της ανάπτυξης και της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης…

Σήμερα, με την κρίση πιο εμφανή από ποτέ, με όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα να εξαθλιώνονται και με τις εξεγέρσεις να μην έχουν πλέον ανάγκη από σπίθες …όλο περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να ανιχνεύουν το δρόμο του αγώνα.

Έτσι, οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, τόποι συνάντησης αλλά και διασταύρωσης των αγώνων βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρό της καταστολής.

Και επειδή οι κατηγορίες που μας προσάπτουν καλά κρατούν, δηλώνουμε ευθαρσώς ότι…

Είμαστε οπλοστάσιο αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και εστίες αδιαμεσολάβητης αντίστασης.
Είμαστε κέντρα διακίνησης προταγμάτων, μέσων και πρακτικών αγώνα εχθρικών προς στο υπάρχον
Είμαστε εργαστήρια ζύμωσης αναγκών και επιθυμιών μακριά από εθνοτικούς, έμφυλους και θρησκευτικούς διαχωρισμούς

 

Αντίσταση στα σχέδια “αποστείρωσης” του κέντρου της Αθήνας
Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

 

Πορεία Αλληλεγγύης
Σάββατο 3 Μάρτη, 12.00μμ, Δημοτική Αγορά Κυψέλης

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Βαρκελώνη, Καταλονία: Εμπρηστική επίθεση σε φορτηγό εταιρείας παραγωγής και διανομής αβγών

  • February 25, 2012

Εκατομμύρια ζώων δολοφονούνται κάθε χρόνο για την ανθρώπινη κατανάλωση. Οι κότες κλείνονται σε χώρους 10 επί 16 εκατοστά για ολόκληρη τη ζωή τους. Και εμείς τι κάνουμε;

Σηκώνουμε πανό και κατεβάζουμε τα μούτρα θλιμμένοι για να νιώσει ο κόσμος συμπάθεια για τα ζώα, όταν στην πραγματικότητα είμαστε εμείς αυτοί προς τους οποίους δείχνουν συμπόνια.

Μπορούμε να μάθουμε στον κόσμο ότι τα ζώα είναι αδέρφια μας, ότι υποφέρουν, ότι νιώθουν ικανοποίηση ή ότι φοβούνται. Αλλά πιστεύουμε ότι για να πλησιάσουμε στην Απελευθέρωση των Ζώων, πρέπει να γαμήσουμε την εκμεταλλευτική βιομηχανία, μιας και είναι το χρήμα που κάνει κουμάντο στην κοινωνία και όχι τα συναισθήματα. Είναι για αυτόν τον λόγο που αποφασίσαμε να φοκάρουμε ένα φορτηγό διανομής αβγών, πάνω στο οποίο το σήμα μιας «χαμογελαστής» κότας επιχειρεί να μας κάνει να πιστέψουμε πόσο χαρούμενες είναι στις γαμοφυλακές για ζώα. Το κάναμε για να επιτεθούμε οικονομικά σε μια εταιρεία που αποκομίζει τα οφέλη της από εκατομμύρια κότες που υποφέρουν έγκλειστες και δεν μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις ανάγκες τους.

Αλλά δεν μένουμε σε αυτό. Η φωτιά αυτής της κρύας νύχτας φωτίζει και ζεσταίνει το αίσθημα της εξέγερσης, χωρίς να περιορίζεται μόνο στην Απελευθέρωση των Ζώων, αλλά μαρκάρει και ένα μονοπάτι προς τις φλόγες που ανάβουν στην Ελλάδα, στην Χιλή, εδώ στην Βαρκελώνη και σε οποιοδήποτε τόπο ο εξεγερσιακός αγώνας χτυπάει τα κράτη, ξερνώντας λόγια και χειρονομίες αγάπης και οργής. Οργή ενάντια σε καθετί που μας μετατρέπει σε σκλάβους, οργή που μας κάνει να δούμε πώς η Γη υποφέρει κάτω από τα πόδια μας και πώς όλα τα ζώα που ζουν σε αυτή υπόκεινται στην απληστία της ανθρωπότητας. Και Αγάπη για την ανταρσία, για το αληθινό, για τα αδέρφια και τους φίλους μας που βρίσκονται έγκλειστοι σε κλουβιά σε όλο τον κόσμο, απ’ όποιο είδος και αν βαστάνε.

Γι’ αυτό, αφιερώνουμε την δράση μας στους κρατούμενους στον αγώνα στην Ισπανία, που από κοινού με την καμπάνια ΦΥΛΑΚΗ=ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ, πρωταγωνιστούν σε ημερήσιες απεργίες πείνας, καταγγέλλοντας τις τρισάθλιες συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι στην Ισπανία και την δολοφονική φύση του σωφρονιστικού συστήματος.

Αυτή η εμπρηστική χειρονομία μας κάνει να νιώθουμε αξιοπρεπείς, μας επιβεβαιώνει ξανά ως άτομα, μιας και το να επιτεθούμε είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όταν πια δεν έχουμε άλλο μέσο άμυνας…

Μέτωπο Απελευθέρωσης των Ζώων – Εμπρηστικός πυρήνας για την Συνολική Απελευθέρωση Bill Rodjers

«Ορισμένες ανθρώπινες κουλτούρες διεξάγουν εδώ και χιλιετίες πόλεμο ενάντια στην Γη. Επιλέγω να αγωνίζομαι πλάι στις αρκούδες, στα λιοντάρια των βουνών, στους ασβούς, στις νυχτερίδες, στους κάκτους σαγουάρους, στα ρόδα του γκρεμού και σε καθετί άγριο. Είμαι απλά η πιο πρόσφατη απώλεια σε αυτόν τον πόλεμο. Αλλά σήμερα δραπέτευσα απ’ την φυλακή —επιστρέφω σπίτι, στην Γη, στον τόπο καταγωγής μου. Μπιλ, 21-12-05 (το χειμερινό ηλιοστάσιο)».

Αναδημοσίευση από: Contra Info

Ανακοίνωση στα Ισπανικά

Aνάληψη Ευθύνης του ALF/ELF/FAI στην Ρωσία

  • February 25, 2012

Δύο πύργοι κινητής τηλεφωνίας πυρπολήθηκαν νότια της Μόσχας. Ο εξοχικός οικισμός που αποφασίσαμε να σαμποτάρουμε είναι ένα δημοφιλές στέκι ανάμεσα στους κυνηγούς. Και όχι μόνο αυτό.  Οι κάτοικοι του συγκεκριμένου οικισμού αποφάσισαν να συμβάλουν στην κακομεταχείρηση της άγριας ζωής  και ξεκίνησαν δύο εμπορικά κέντρα με ψαρικά είδη. Μεγαλώνουνε ψάρια με αποκλειστικό σκοπό να τα ψαρεύουνε οι τουρίστες.

Έτσι σε ένα εορταστικό χειμωνιάτικο πνέυμα ( Πρωτοχρονιά και ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου) αποφασίσαμε να τους στείλουμε ένα μύνημα αγάπης και αρμονίας. Ο ένας πύργος κάηκε ολοσχερώς, ενώ ο άλλος υπέστη σοβαρές ζημιές.

Χρησιμοποιήσαμε αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς με 1.5L βενζίνης/κηροζίνης.

Λόγια αλληλεγγύης και υποστήριξης στον Marco Camenish, στα μέλη της FAI Ινδονησίας (φυλακισμένους και καταζητούμενους) και στους Silvia, Costa και Billy.

Tον σεβασμό μας και την ολοκληρωτική μας συμπαράσταση στις δράσεις που πραγματοποιούν οι ITS (Ατομικότητες που Τείνουν προς το Άγριο), όπως επίσης και στις υπόλοιπες οργανώσεις που δρούν για την απελευθέρωση των ζώων και της γής.

Ζήτω το ΑLF/ELF

Ζήτω η FAI

Με αγάπη

ALF/ELF- περιφέρεια της Μόσχας/FAΙ

Αναδημοσίευση από: Athens Indymedia

Αρχική ανάρτηση ανακοίνωσης: Bite Back

Εκδήλωση – Συζήτηση: Βιομηχανικός κομμουνισμός ή αναρχία;

  • February 24, 2012

Έχουν περάσει περίπου δύο αιώνες μετά την βιομηχανική επανάσταση. Ένα γεγονός το οποίο ήταν η αιτία για να αλλάξει συνολικά η εικόνα του πλανήτη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η ζωή των ανθρώπων εκμηχανίστηκε και άλλαξε ριζικά, ενώ τα οικοσυστήματα και πολλά άλλα είδη ζωής καταστρέφονται.

Η βιομηχανική επανάσταση ήταν το αποτέλεσμα μιας μεθοδευμένης επιστημονικής και τεχνικής σύζευξης, που έχει τις ρίζες της σε κάποια ιστορικά γεγονότα και επιλογές της κυριαρχίας (φεουδαρχία και καινοτομίες στη γεωργία στα τέλη του μεσαίωνα, ιδιοκτησία και περιφράξεις, ναυτική τεχνολογία και αποικιοκρατία, έντονη αστικοποίηση).

Η εκβιομηχάνιση της ζωής δεν ήταν ένα φυσικό γεγονός, αλλά ένα μια επιβαλλόμενη διαδικασία από την κυριαρχία. Αυτό αποδεικνύεται από την σθεναρή αντίσταση των εξουσιαζόμενων στις αρχές του 18ου αιώνα απέναντι στις μηχανές και τον βιομηχανικό τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι δεν οδηγήθηκαν στην βιομηχανική επανάσταση μέσα από ελεύθερες διαδικασίες, αλλά μέσα από συνθήκες εξουσιαστικές. Όπως και σήμερα η βιοτεχνολογία εφαρμόζεται στην γεωργική παράγωγη χωρίς την συναίνεση έστω της πλειοψηφίας των ανθρώπων.

Η βιομηχανική παραγωγή για να λειτουργήσει απαιτεί εκ των πραγμάτων εξουσιαστικές σχέσεις. Αρχικά, επειδή οι άνθρωπου θα πρέπει να προσαρμοστούν σε ένα αποκλειστικά τεχνητό περιβάλλον που οι κινήσεις τους θα καθορίζονται από τον ρυθμό των μηχανών. Η βιομηχανική παραγωγή απαιτεί έντονο καταμερισμό εργασίας και εξειδίκευση. Με τη σειρά της η εξειδικευμένη εργασία προϋποθέτει ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα ολόκληρο εκπαιδευτικό σύστημα και μια μαζική κοινωνία με πολύπλοκες σχέσεις και ρόλους. Βεβαίως ο έντονος καταμερισμός εργασίας και η εξειδίκευση είναι κάθετα αντίθετοι προς την ελευθερία των κινήσεων και την σκέψη των ανθρώπων. Αφού η μονοσήμαντη ενασχόληση αλλοτριώνει τους ανθρώπους από την πραγματικότητα της φυσικής ολότητας. Αυτό όμως που ταυτίζει πλήρως την βιομηχανική παραγωγή με την κυριαρχία είναι το ότι για να λειτουργήσει στρέφεται ενάντια στον φυσικό κόσμο καταστρέφοντας τον. Η ύπαρξη της βιομηχανικής παραγωγής προϋποθέτει ασφαλώς την κατασκευή της άγνοιας και την αλλοτρίωση του κοινωνικού χώρου από την φύση. Για να λειτουργεί η βιομηχανική παραγωγή πρέπει να κατασπαράζεται η γη και να τρυπιέται για να υπάρχουν καύσιμες ύλες. Να μολύνονται τα νερά, να διαλύονται οι βιότοποι και να εξολοθρεύονται μαζικά φυτικοί και ζωικοί οργανισμοί.

Η εκβιομηχάνιση της παραγωγής και η πιο σύγχρονη εφαρμογή της υψηλής τεχνολογίας είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει και να αλλοιώσει καταλυτικά τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Οι σύγχρονες πόλεις και ο τυποποιημένος και πλήρως ελεγχόμενος τρόπος ζωής σε αυτές είναι συνέπεια της τεχνολογικής ανάπτυξης. Η αστικοποίηση, η γιγάντωση των πόλεων, τα πλήθη των πεινασμένων, η κατασκευή παραγκουπόλεων και πολλά άλλα κοινωνικά προβλήματα του σύγχρονου τρόπου ζωής (ναρκωτικές ουσίες, αποξένωση, αυτοκτονίες, διάφορες αρρώστιες) είναι μεγάλα προβλήματα που πηγάζουν από την εξάρτηση των ανθρώπων από το βιο -μηχανικό -τεχνολογικό σύστημα, το κράτος και τις εξουσιαστικές σχέσεις.

Η βιομηχανική παραγωγή δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία, αλλά εφευρέθηκε, εξελίχθηκε και λειτουργεί μέσα από εξαναγκαστικές διαδικασίες και εξουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις. Η ύπαρξη του κρατικού μηχανισμού όπως και κάποιου οικονομικού συστήματος είναι απαραίτητοι μηχανισμοί για την ύπαρξη της βιομηχανίας. Το οικονομικό σύστημα είτε ονομάζεται καπιταλισμός, είτε κομμουνισμός είτε οτιδήποτε άλλο δεν έχει διαφορά από τη στιγμή που διαχειρίζεται και εξασφαλίζει την τάξη για την ομαλή λειτουργία της βιομηχανικής παραγωγής και των πόλεων.

Πολλά κομμουνιστικά καθεστώτα τον περασμένο αιώνα, αλλά και σήμερα πήραν την εξουσία σε διάφορες χώρες του κόσμου, με την ΕΣΣΔ να αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα υπαρκτού σοσιαλισμού. Αυτοί οι κομμουνιστές βάλθηκαν να χρησιμοποιήσουν τη βιομηχανική παραγωγή θεωρώντας ότι το πρόβλημα έγκειται στο ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν ένα και το αυτό με το παγκοσμιοποιημένο σύστημα κυριαρχίας.

Ο αντιεξουσιαστικός ή ελευθεριακός κομμουνισμός διαχωρίζει τη θέση του από τον υπαρκτό σοσιαλισμό στο σημείο που απορρίπτεται ο κρατικός μηχανισμός. Όμως ποια η διαφορά αν την εξουσία την κατέχει κάποιο κομμουνιστικό κόμμα από το να την κατέχει «η εθνική συνομοσπονδία εργατών»; Ποια η διαφορά από το να έχουμε για χρήμα ευρώ, δραχμή ή δολάριο από το να έχουμε κουπόνια; Από τη στιγμή που υπάρχει πρόθεση να αντικατασταθούν οι κρατικές δομές από κάποιες άλλες δομές παρόμοιου τύπου είναι αυτονόητο ότι η πρόθεση αυτή επικεντρώνεται στη μεταρρύθμιση των υπάρχουσων δομών κι όχι στην καταστροφή τους με προοπτική την ολική απελευθέρωση.

Κάθε προσπάθεια που επικεντρώνεται στην αυτοδιαχείριση του βιο -μηχανικό -τεχνολογικού συστήματος κυριαρχίας είναι καταδικασμένη να αναπαράγει τις εξουσιαστικές σχέσεις, τους ρόλους, την αλλοτρίωση, τη συνέχιση της λεηλασίας του φυσικού κόσμου και εν τέλει την αναδόμηση του κρατικού μηχανισμού με άλλο προσωπείο. Ένα κοινωνικό -οικονομικό -πολιτικό σύστημα, είτε το ονομάζουμε εξουσιαστικό, είτε κομμουνιστικό, είτε ελευθεριακό από τη στιγμή που θα επιχειρήσει να διαχειριστεί τη βιομηχανική παραγωγή και την υψηλή τεχνολογία, θα είναι εξ ορισμού ένα σύστημα κυριαρχίας.

Θεωρούμε ότι το ζήτημα της ολικής απελευθέρωσης και της αναρχίας δεν απευθύνεται μόνο στο ανθρώπινο είδος, αλλά αφορά ολόκληρη τη βιόσφαιρα. Επειδή η απελευθέρωση και η αναρχία θα υπάρξουν μόνο όταν καταστραφεί η αλλοτρίωση των ανθρώπων από τη φύση και όταν επιτευχθεί η αρμονική συνύπαρξή τους. Αν επιχειρήσουμε να προσαρμόσουμε ιδεολογικά την αναρχία με βάση τις υπάρχουσες δομές της βιομηχανίας, της υψηλής τεχνολογίας, των καταναλωτικών και διατροφικών προτύπων, στην πόλη και τον πολιτισμό στο σύνολό του, τότε θα έχουμε κατασκευάσει άλλο ένα τεχνητό έκτρωμα στο όνομα της ελευθερίας.

Η αναρχική θεώρηση δεν είναι ένα πολιτικό εργαλείο για να κάνουμε αντιπολίτευση στο καθεστώς, αλλά ούτε και ένα εναλλακτικό μοντέλο για τη διαχείριση της βιομηχανικής αθλιότητας. Είναι η θεώρηση για τη συνολική καταστροφή των δομών της κυριαρχίας, μια θεώρηση για την αρμονία με τον φυσικό κόσμο και την ολική απελευθέρωση.

Ο σύγχρονος βιομηχανικός τρόπος ζωής, κατά το δυτικό μοντέλο, βασίζεται στον αγώνα για την κάλυψη ενός συνόλου από πλαστές υλικές ανάγκες και υπηρεσίες. Για την κάλυψη αυτών των αναγκών, ενός μέρους της ανθρωπότητας, θυσιάζεται ο φυσικός κόσμος, συντηρείται η ανισότητα, η εξαθλίωση όπως και η πείνα στον τρίτο κόσμο. Και όμως, οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν χωρίς τη βιομηχανία, όπως μπορούν και να ζήσουν χωρίς κράτος όπως έκαναν για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Προς την κατεύθυνση της συνολικής απελευθέρωσης θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε ως άνθρωποι τι ακριβώς είμαστε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Είμαστε ένα είδος κυριαρχικό που θέλει να καταστρέφει τον υπόλοιπο κόσμο, απειλώντας τον συνολικά με εξαφάνιση ή ένα είδος που θέλει να απολαύσει τη ζωή αφήνοντας όλους τους ανθρώπους και τα υπόλοιπα είδη ζωής να ζήσουν;

Ο ανθρωποκεντρισμός ήταν πάντα ο βασικός τρόπος σκέψης που καλλιεργούσε η κυριαρχία για να διαιωνίζεται και να αναπτύσσεται ο πολιτισμός. Για να ζήσουμε χωρίς τα δεινά της κυριαρχίας και του πολιτισμού οφείλουμε να αρνηθούμε τη μυωπική οπτική του ανθρωποκεντρισμού και να αποκτήσουμε μια συνολική οικοκεντρική αντίληψη για το πού βρισκόμαστε.

Για να γευτούμε ως άνθρωποι τους καρπούς της αναρχίας είναι προϋπόθεση να καταστρέψουμε το κράτος, όλες τις εξουσιαστικές σχέσεις, αλλά και τις δομές που αναπαράγουν την κυριαρχία, όπως είναι η βιομηχανική παραγωγή και οι πόλεις.

Σύμπραξη για την αναρχία

Αναδημοσίευση από: Αδάμαστο

Ελβετία: Δήλωση του οικοαναρχικού κρατουμένου Λούκα «Μπίλλυ» Μπερνασκόνι

  • February 24, 2012

Η φυλακή μάς διαχωρίζει σωματικά από τους αγώνες. Μας απομονώνει απ’ τους αγαπημένους μας κι από την καθημερινή μας συνενοχή στα μονοπάτια του αγώνα, αποστερώντας μας τις ίδιες μας τις επιθυμίες. Παρ’ όλα αυτά, δεν καταφέρνει να τους βγάλει απ’ το κεφάλι μας, ούτε και την πάλη από το πνεύμα μας. Απεναντίας, η οργή και το μίσος που νιώθουμε γι’ αυτούς τους τοίχους και τους δεσμοφύλακές μας τα ριζώνουν όλα αυτά ακόμα πιο βαθιά μες στην ψυχή μας, μέσα στη σάρκα μας.

Η σκέψη γίνεται ακόμα πιο έντονη απ’ ό,τι έξω: «Τι μπορώ να κάνω;» Έτσι, όταν εμφανίζονται ευκαιρίες να συμμετάσχει κανείς μέσα από αυτούς τους τοίχους σε κινητοποιήσεις που γίνονται εκτός των τειχών, αυτό βιώνεται ως κάτι πολύ παραπάνω από συμβολικό. Είναι μία στιγμή που αρπάζω και την κάνω εξολοκλήρου δικιά μου, βαθιά μέσα μου, όπου κανένας ανθρωποφύλακας, κανένας μπάτσος, κανένας άλλος που σκοπεύει να καταχραστεί την εξουσία του, δε θα ’χει το ελεύθερο μήτε ν’ αγγίξει μήτε να κοιτάξει. Εκεί, μέσα μας, όπου τίποτα δεν είναι συμβολικό, αλλά τα πάντα συντείνουν σε ένταση.

Ηγέτες κάθε είδους κυριαρχίας (πολιτικοί και εργολάβοι, των μίντια και των μέσων αποχαύνωσης) θα συναντηθούν φέτος στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός. Εκεί θα αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλο με πληθώρα θεμάτων, με σκοπό να ανιχνεύσουν τα καινούργια εκείνα μοντέλα που θα εδραιώσουν ακόμα βαθύτερα τα προνόμιά τους και θα τους επιτρέψουν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο. Ανάμεσα σε αυτά τα θέματα, ένα που ξεχωρίζει είναι το σχετικό με τα «νέα τεχνολογικά κοινωνικά πρότυπα» και συγκεκριμένα «το επόμενο κύμα τεχνολογικών καινοτομιών, ειδικότερα στις επιστήμες της ζωής, στη νανοτεχνολογία, στην τεχνητή νοημοσύνη».

Είναι πασίγνωστο ότι οι καιροί κρίσης είναι πολύ ευνοϊκές περίοδοι για την άρχουσα ελίτ, ώστε να προωθήσει μεθόδους που πρωτύτερα ήταν ανέφικτες, εισάγοντας έτσι αλλαγές που επιτρέπουν στο σύστημα να παγιώσει ακόμα καλύτερα την εξουσία του πάνω στη ζωή του καθενός και της καθεμιάς. Οι κρίσεις είναι, στην πραγματικότητα, αυτό που χρειάζεται το σύστημα για να ανακαινίσει το ίδιο και τον κόσμο γύρω του.

Στις μέρες μας, ένα πρόβλημα που μας αναγκάζουν με εξοντωτική επιμονή να αναγνωρίσουμε δεν έχει να κάνει τόσο με την κλιματική αλλαγή (που για κάποιους συνιστά απάτη, αφού οι μεγάλες εταιρείες, παρά την «πράσινη» εικόνα που προβάλλουνε, δε δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τον πλανήτη, αλλά τον βλέπουνε σαν εργαλείο προς εκμετάλλευση ώστε να εξασφαλίσουνε τις επιχειρήσεις τους), όσο με την αναγκαιότητα ανεύρεσης καινοτομιών, με σκοπό τη διαιώνιση αυτής της σκατένιας κοινωνίας· μέσω της απάλειψης ή της καθυστέρησης των πιο ορατών αρνητικών πτυχών της, όπως οι οικολογικές ανισορροπίες με τις επιπτώσεις τους στην κλιματική αλλαγή, ή η εξάπλωση των ασθενειών που ενσκήπτουν στην υγεία μας.

Βρίσκονται λοιπόν σ’ ένα σημείο καμπής, και σκαρφίζονται ένα κόλπο ανανέωσης το οποίο θα εγγυηθεί τη διαιώνιση του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης, παρά τις ανισορροπίες και τις ανομίες που έχουν συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια, ιδίως από την τελευταία μεταπολεμική περίοδο. Ο στόχος τους δεν είναι να λυθούν οι ανισορροπίες που έχουν προκληθεί, γιατί η πραγματική τους επίλυση θα προϋπόθετε και την αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος στη βάση της λειτουργίας του. Με έναν πολύ πιο απλό και επιτήδειο τρόπο, απλώς πηδάνε από πάνω και με τα δυο πόδια, μεταθέτοντας τις επιβλαβείς επιπτώσεις σε νέα, πολυπλοκότερα και βαθύτερα επίπεδα, ώστε να μην μπορούν εύκολα να συνδεθούν απευθείας με το σύστημα απ’ το οποίο εξαρτόμαστε, ούτε με τις θεμελιώδεις παραγωγικές του δυναμικές.

Σε αυτό το πνεύμα, οι νανοτεχνολογίες και οι βιοτεχνολογίες έχουνε πολλά υποσχόμενες πτυχές, και το ίδιο ισχύει για όλες τις πτυχές ή τους παραγωγικούς τομείς του τεχνοβιομηχανικού συστήματος στο οποίο ζούμε. Θα συζητήσουνε γι’ αυτά στο Νταβός, γιατί στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ οι «μεγαλο»-βιομήχανοι και οι εργολάβοι παγκόσμιου βεληνεκούς μπορούν να συναντήσουν «μεγαλο»-επιστήμονες και πρωτοπόρους της υψηλής τεχνολογίας, από τους οποίους εμπνέονται, και μετά να πάνε για ένα ποτό με κάποιους «μεγαλο»-χορηγούς με σκοπό να τους πείσουν να επενδύσουν, και μετέπειτα το κουβεντιάζουν και με κάποια κυβερνητική αρχή (ή και μη κυβερνητική· συχνά οι ρόλοι είναι λίγο θολοί), προκειμένου να τους εκθέσουν τα οφέλη των επερχόμενων εξελίξεων και ερευνών. Η στιγμή στο Ντάβος είναι μία προνομιακή στιγμή. Εκεί είναι που τα αφεντικά αυτού του κόσμου και οι συνεργοί τους (επιστήμονες και μίντια) εμπνέονται προς νέες κοινές (μεταξύ τους) στρατηγικές για να πλουτίσουν περισσότερο, να θωρακίσουν τα προνόμια και την κυριαρχία τους, επιβεβαιώνοντας με φυσικότητα την τάση των τελευταίων χρόνων προς μία αίσθηση κοινωνικής και οικολογικής ευθύνης (μία βιτρίνα).

Για την ακρίβεια, ως προς τις νανοτεχνολογίες, ένα από τα σημεία-κλειδιά κατά τη διάρκεια των συνόδων του Νταβός συγκεκριμένα θα αφορά «την κατανόηση και του παραμικρού κινδύνου, προτού απρόβλεπτες συνέπειες επηρεάσουν αρνητικά τη δημόσια στήριξη της νανοεπιστημονικής έρευνας».

Ξεκάθαρο δεν είναι; Η ανησυχία τους δεν αφορά την επικινδυνότητα που εμπεριέχεται σε όλα αυτά, αλλά κατά πόσο ο κόσμος θα συνεχίσει να θεωρεί την προώθησή τους σαν επιστημονικό θαύμα, και να μην του περάσει καν απ’ το μυαλό ν’ απαρνηθεί τα κάθε λογής προϊόντα, όπως έχει ήδη συμβεί (κι εξακολουθεί να συμβαίνει) με τις βιοτεχνολογίες στον τομέα της διατροφής, δεδομένου ότι η ανάπτυξή τους μπορεί να αποβεί καθοριστική για την αναστήλωση του τρέχοντος συστήματος, και μάλιστα να του φτιάξουν μία πιο σεβαστή μόστρα, και κατά συνέπεια να το καταστήσουν ακόμα πιο κυριαρχικό. Κι αυτό συμβαίνει χάρη σε αυτή την κρίση.

Με σκοπό να συμμετάσχω από εδώ μέσα στους αγώνες που συμβαίνουν έξω, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, από τις 20 μέχρι τις 29 Ιανουαρίου, απέχω από το συσσίτιο και την εργασία, που στις ελβετικές φυλακές είναι καταναγκαστική. Αυτή η άρνησή μου αποτελεί επίσης μία απάντηση προς την πρόσφατη απομόνωση που υπέστη η Σίλβια μες στην ψυχιατρική πτέρυγα των γυναικείων φυλακών του Χίντελμπανκ, όπως και στην απόφαση της διοίκησης των φυλακών να μην επιτρέπει επισκεπτήριο φίλων και συντρόφων χωρίς την ύπαρξη διαχωριστικού γυαλιού, αλλά και ως υποστήριξη του Μάρκο Καμένις, που η ακρόαση για την αποφυλάκισή του υπό περιοριστικούς όρους θα διεξαχθεί μέσα στους επόμενους μήνες (αναμένεται τον Μάιο του 2012).

Αρπάζω την ευκαιρία ν’ ανταποδώσω τις αγκαλιές συνενοχής και αλληλεγγύης στους συντρόφους που κρατούνται σε Ελλάδα, Χιλή (δύναμη, Τορτούγα!), Μεξικό, Ρωσία, Λευκορωσία, Γερμανία, Ισπανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο και οπουδήποτε στον κόσμο· στους συντρόφους του Φουοριλουόγκο στην Μπολόνια που δικάζονται, στον κόσμο από τη Φλορεντία και στους αντιφασίστες από το Κούνεο, στους εξεγερμένους που συνελήφθησαν ή φορτώθηκαν με διώξεις στη Βαλ ντι Σούζα και σε όποιον/-α αγωνίζεται εντός κι εκτός άθλιων τειχών.

Από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης κοινωνικής επανένταξης
Ρέγκενσντορφ, 15 Ιανουαρίου 2012
«Μπίλλυ»

Αναδημοσίευση από: Contra Info