Βασανιστές Ζώων
Για το “κίνημα του αρνιού” και την τσάμπα αλληλεγγύη…
Με αφορμή τα όσα ακούγονται τελευταίως για το αυτό-αποκαλούμενο «κίνημα του αρνιού» (1), (2), (3), (4), αλλά και την προώθηση πώλησης κατσικιών μέσα από κινηματικές λίστες ηλεκτρονικών ταχυδρομείων και αφίσες για τον αυτοδιαχειριζόμενο εορτασμό του πάσχα και την ανατρεπτική ενδυνάμωση των “εθίμων” του τόπου, θα θέλαμε να συνεισφέρουμε σε αυτόν τον διάλογο περί αυτοδιαχείρισης των αναγκών και των επιθυμιών μας, εμπνευσμένες από το “αντιεξουσιαστικό” εγχείρημα “Νισύρικα Κατσίκια Νο 2: Η ΣΦΑΓΗ”* :
|
“Γίνε και εσύ συμμέτοχος στην πασχαλινή υπερεκμετάλλευση “Νισύρικοι μετανάστες Νο 2: Η ΣΦΑΓΗ” |
(αρχικό κείμενο): “Γίνε και εσύ συμπαραγωγός της πασχαλινής υπερπαραγωγής *”Νισύρικα Κατσίκια Νο 2: Η ΣΦΑΓΗ”* |
|
Παράγγειλε και εσύ έναν [ή μισό ή όσο] μετανάστη από τη Νίσυρο για το πασχαλινό τραπέζι και βοήθησε: α.το νησί μας και τις ιδιοκτησίες μας να απαλλαγούν από αυτά τα διαόλια β.τους δουλεμπόρους και τους μαχαιροβγάλτες να βγάλουν κάνα φράγκο [γιατί επιχορηγήσεις γιοκ]. Άιντε μήπως τους πείσουμε να ασχοληθούν και λίγο πιο σοβαρά με τα «ζώα» και σταματήσουν να τα έχουν έτσι χύμα στο νησί!(να τους φτιάξουν πχ έναν χώρο «προσωρινής φιλοξενίας») γ.την τσέπη σου, αγοράζοντας φτηνό και ποιοτικό εργατικό κρέας και δ.τη γλώσσα και το στομάχι και τους φίλους σου που θα απολαύσουν τους καρπούς της εκμετάλλευσης και του βασανισμού όσων έχουν για μόνη πατρίδα τους τη γη [και ενίοτε την περιουσία μου!] τιμές: *μετανάστης γάλακτος – για παιδική εργασία- 7 ευρώ το κιλό* *μετανάστης vegan – με ελάχιστο κόστος συντήρησης- 5 ευρώ το κιλό* ***παραλαβή από τον Πειραιά*** οργανωθείτε με τους φίλους σας και κάντε ομαδικές παραγγελίες, βολεύουν. προωθήστε σε ρατσιστές, φασίστες, άτομα που μπορεί να ενδιαφέρονται και που εμπιστεύεστε.. για παραπάνω πληροφορίες στείλτε μου mail στο* … |
Παράγγειλε και εσύ ένα [ή μισό ή όσο] κατσίκι από τη Νίσυρο για το πασχαλινό τραπέζι και βοήθησε: α. το νησί και τον κήπο μας[!] να απαλλαγούν από αυτά τα διαόλια β. τους παραγωγούς και κατσικοκοσφάκτες να βγάλουν κάνα φράγκο [γιατί επιχορηγήσεις γιοκ] άιντε μήπως τους πείσουμε να ασχοληθούν και λίγο πιο σοβαρά με τα ζώα τους και σταματήσουν να τα έχουν έτσι χύμα στο νησί! γ. την τσέπη σου, αγοράζοντας φτηνό και ποιοτικό κρέας και δ. τη γλώσσα και το στομάχι και τους φίλους σου που θα απολαύσουν αγριοκάτσικο θρεμμένο με βότανα και αγριόχορτα της νισύρικης γης [και ενίοτε τα μπροκολάκια μου!]… τιμές: *κατσικάκι γάλακτος [6-10 κιλά] 7 ευρώ το κιλό* *κατσικάκι vegan [10-15 κιλά] 5 ευρώ το κιλό* ***παραλαβή από τον Πειραιά*** οργανωθείτε με τους φίλους σας και κάντε ομαδικές παραγγελίες, βολεύουν. προωθήστε σε άτομα που μπορεί να ενδιαφέρονται και που εμπιστεύεστε.. για παραπάνω πληροφορίες στείλτε μου mail στο (…) ευχαριστώ πολύ καλή σαρακοστή και τέτοια (…) |
Η απελευθέρωση των ανθρώπων, των άλλων ζώων και της γης είναι αγώνας ενιαίος και αδιαχώριστος
Η κακοποίηση και η βία, είτε σε αυτήν υποβάλλονται άνθρωποι ή άλλα ζώα, έχει ως αφετηρία την κυριαρχία και την επιβολή. Στην περίπτωση των παραπάνω κινημάτων φαίνεται ότι το μόνο που απασχολεί είναι από πού προέρχεται η επιβολή (ή ποιος έχει την εξουσία) και όχι αν αυτή είναι λάθος.
Η αναγωγή της βίας που υφίστανται τα άλλα ζώα, σε «κινηματική» ευτελίζει κι ισοπεδώνει τους αγώνες για την ελευθερία.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, όταν μιλάμε για «αυτοδιαχείριση προϊόντων», αναφερόμενες στο πόδι, το κεφάλι ή τον πνεύμονα της κατσίκας, και γενικότερα στο προϊόν ‘κατσίκα’, δεν μιλάμε απλώς για ένα ζώο ως ιδιοκτησία (αρχικά του εκτροφέα και αφού το αγοράσουμε δικιά μας), ούτε μιλάμε απλώς για χειραγώγηση, αλλά για την πλήρη επιβολή πάνω σε ένα άλλο ζώο. Μιλάμε για την αφομοίωση της έννοιας ζώο με την έννοια αντικείμενο και την ολοκληρωτική εκμετάλλευση ενός όντος με σκέψεις, επιθυμίες, ατομικότητα και κοινωνική ζωή. Αυτό όμως φαίνεται πως είναι λεπτομέρεια για τους εκμεταλλευτές των άλλων ζώων όταν μπορούν να αυξήσουν το κέρδος τους, όπως άλλωστε λεπτομέρεια είναι τα προβλήματα της εργατικής τάξης για την κυρίαρχη αστική.
Όταν λοιπόν λέμε αυτοδιαχείριση, ας καταστεί σαφές σε όλες μας ότι πλέον εννοούμε την ελεύθερη και αδιαμεσολάβητη κυριαρχία κι εκμετάλλευση πάνω σε όσες αυθαίρετα αποφασίσαμε να κατατάξουμε σε κατώτερες. Όταν μιλάμε για αυτοδιαχείριση, εννοούμε την δική μας ελευθερία να εμπορευόμαστε τα σώματα κάποιων άλλων. Εννοούμε ότι μια κατσίκα δεν είναι ένα αισθανόμενο ζώο όπως κι εμείς, αλλά ένα παράγωγο του κόπου μας, της επιχείρησής μας, της δουλειάς μας. Είναι ένα προϊόν κι όχι ένα άτομο, είναι «εμπόρευμα», είναι ένα «κομμάτι» ή ένα «τεμάχιο», αναλώσιμο και άψυχο πριν καν πεθάνει, που κατασπαράζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Είμαστε σίγουρες ότι «κινηματικό κατσικάκι» που θα προμηθεύσουν οι «αυτόνομοι κτηνοτρόφοι», θα αγοράσουν και θα φάνε αλληλέγγυα οι κάθε λογής «ενεργοί πολίτες», όπως άλλωστε και οι γνωστοί «κάτοικοι» των γειτονιών, με τους οποίους ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι τους διαχωρίζει.
Από την άλλη είναι αστεία η προσκόλληση σε έθιμα, όπου με αρχή ένα «θρησκευτικό θαύμα» έχουμε φτάσει να γιορτάζουμε μια δήθεν γιορτή αγάπης με σφαγές και υπερκατανάλωση.
Οι εξουσιαστικές σχέσεις και δομές της διάκρισης παραμένουν οι ίδιες μέχρι την Ολική Απελευθέρωση.
αντισπισιστές-αντισπισίστριες
1. Δημοσίευμα στο Cretalive: “10.000 αρνιά για το κίνημα … του Ανωγειανού Οφτού!”
2. Δημοσίευμα στο tvxs: “Κρήτη: Κοινοπραξία κτηνοτρόφων για την αυτοδιαχείριση των προϊόντων”
3. Ανάρτηση στο athens.indymedia με τίτλο “Μπορεί το κίνημα της πατάτας να γίνει κίνημα το αρνιού;”
4. On line φόρμα παραγγελίας για “Ανωγειανό αρνί” , πρωτοβουλία του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Ανωγείων, για την διάθεση Αρνιού γάλακτος ελευθέρας βοσκής από τον Παραγωγό κατευθείαν στον Καταναλωτή
Kείμενο της Δράσης Ενάντια στη Γούνα για τη 2η διεθνή έκθεση γούνας στο Expo Athens
Για ακόμα μία φορά η βιομηχανία γούνας διοργάνωσε την έκθεση στο EXPO ATHENS στην Παλλήνη με σκοπό την προώθηση των προϊόντων της, τις κοινωνικές διαμεσολαβήσεις, τα παζάρια με τον πολιτικό κόσμο, τα Gala, τις οικονομικές αυταπάτες (εμφανείς και μη), την προβολή της από τα ΜΜΕ και φορώντας το μοντέρνο προσωπείο της οικολογίας να πλασαριστεί και φιλική προς το περιβάλλον.
Αν και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να σχολιάσουμε για το καθένα ξεχωριστά, επιφυλασσόμαστε για το μέλλον.
Εμείς παραβρεθήκαμε εκεί ως Δράση Ενάντια στη Γούνα μαζί με την Αντισπισιστική Δράση έχοντας πολλές ελπίδες και προσδοκίες για μια δυναμική διαμαρτυρία και παρέμβαση στην εν λόγω βιομηχανία όχι ως μεμονωμένο κομμάτι, αλλά ως τμήμα και παράδειγμα της γενικότερης ανάπτυξης, οικονομίας και παραοικονομίας του καπιταλισμού και του κάθε λογής αφεντικού, μικρό – μεσαίο – μεγάλο αδιάφορο για εμάς, που εξουσιάζει το σύνολο του κόσμου.
Μη θέλοντας να χάσουμε την επαφή με την πραγματικότητα και τα δεδομένα της κατάστασης, κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας κάναμε ό,τι ήταν δυνατό για να “χαλάσουμε” την εικόνα αυτού που οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας γούνας θέλουν να θέσουν ως δεδομένο και να μας πείσουν για τους αγνούς τους (!) σκοπούς. Η βιομηχανία γούνας όμως ΔΕΝ αποτελεί μέρος του φυσικού κόσμου και κανείς δεν μπορεί να μας πείσει για το αντίθετο. Η στάση τους αυτή μας εξοργίζει και μας πεισμώνει περισσότερο για πιο έντονο, πιο αποφασιστικό και πολυμορφικό αγώνα απέναντι τους.
Από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε πως έμαθαν από πέρυσι αρκετά. Η μυστικότητα που διατήρησαν οι γουναράδες καθ’όλη τη διάρκεια πριν από την έκθεση δε μας παραξένεψε. Μας επιβεβαίωσε πως μας φοβούνται. Και καλά κάνουν. Έτσι, την Τετάρτη – 1η μέρα της έκθεσης – καταλάβαμε το πόσο. Διμοιρίες από ματ, ασφαλίτες, μπράβοι, και διαφόρων λογής κατακάθια έπιασαν δουλειά. Όσο έχουν το χρήμα όλα τα μπορούν προφανώς: υψώνουν περιμετρικά φράχτη γύρω από το εκθεσιακό κέντρο, βάζουν τους αγορασμένους ( από χρήμα ή και ψήφους ) πολιτικούς να δουλέψουν για αυτούς, βάζουν ακόμα και επικεφαλείς της αστυνομίας να συμπεριφέρονται σαν υπάλληλοί τους. Η απάντησή μας ήταν να μείνουμε εκεί. Δεν ήμασταν πολλοί αλλά δε φοβηθήκαμε και δε θα το κάνουμε ποτέ. Αφού παραμείναμε στο χώρο για αρκετή ώρα αποφασίσαμε να κάνουμε πορεία στους δρόμους της Παλλήνης για να ενημερώσουμε τον κόσμο. Φτάνοντας στη λεωφόρο Μαραθώνος οι διμοιρίες των ματ μας απαγόρεψαν τη μετακίνησή μας
φτάνοντας στο σημείο να μας περικυκλώσουν μπροστά από έναν τοίχο προκαλώντας και βρίζοντας. Ο κόσμος που κυκλοφορούσε παρακολουθούσε έκπληκτος. Στο τέλος μας επέτρεψαν να κινηθούμε μόνο προς το μετρό. Σίγουρα αυτό ήταν το σχέδιο της αστυνομίας για να μας τρομοκρατήσει. Απέτυχαν όμως και το κατάλαβαν το Σάββατο. Το ίδιο σκηνικό λοιπόν ξανά, με τη διαφορά πως υπήρχαν και άλλοι στο χώρο: Φιλόζωοι και διάφοροι ακόμα δημόσιοι πολιτευτές πραγματοποίησαν τη δική τους συγκέντρωση. Νομίζουμε πως πρέπει να κάνουμε μια αναφορά στο γεγονός αυτό.
Αν επιζητάς την πλήρη απελευθέρωση τότε δεν την κάνεις με δόσεις. Αυτομορφώνεσαι και συμμετέχεις ενεργά όπου μπορείς.
Τα όποια βρώμικα συμφέροντα που είναι βουτηγμένα στο αίμα ανθρώπων και ζώων χασκογελάνε με τη ματαιοδοξία μιας σιωπηλής διαμαρτυρίας και χαίρονται που έχουν τέτοιους αντίπαλους. Γιατί αλλιώς θα είχαν βρει από καιρό την απάντηση που τους πρέπει.
Σα Δράση παλεύουμε για την Ολική Απελευθέρωση Ανθρώπων, Ζώων και Φύσης. Από “επαναστάσεις” και “ελευθερίες” μπουχτήσαμε. Από αριστερούς φιλελεύθερους και πράσινους οικολόγους, αλλά και από ομάδες αντεξουσιαστών που απαξιώνουν τα ζητήματα της εκμετάλλευσης των ζώων επίσης. Αηδιάσαμε από την αδιαφορία και τον ωχαδελφισμό. Κουραστήκαμε να μιλάμε για δικαιώματα και να εισπράττουμε βία. Και μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε ρατσιστές και φασίστες να τριγυρνάνε στους δρόμους μας. Το κάθε απίδι λοιπόν στο σάκο του. Ή θα τα ζητάμε όλα ή ήδη έχουμε χάσει. Ή ακόμα καλύτερα όπως έχει πει και κάποιος “μόνο ό,τι χαρίζεις είναι δικό σου“.
Αντιλαμβανόμαστε πως μέσα στην κοινότητα του αγώνα ενάντια στη βιομηχανία της γούνας, βρίσκονται, συμμετέχουν και δρουν ετερόκλητα άτομα τα οποία επιλέγουν και διαφορετικές μορφές δράσης και στάσης. Έτσι λοιπόν, στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στο EXPO , ομάδα ατόμων θέλησε να συνδιαλλαγεί εκ μέρους μας ( με καλοπροαίρετα βέβαια κίνητρα, αλλά δεν παύει να είναι προβληματικό ) με τον κατασταλτικό μηχανισμό που είχαν κάνει παραγγελιά οι γουναράδες ώστε να “κερδίσουμε” λίγα μέτρα παραπάνω πιο κοντά στην είσοδο της έκθεσης. Αν και τελικά τα πράγματα έτσι έγιναν, δε είμαστε σύμφωνοι με τα παζάρια παροχής ελεύθερου χώρου από κανέναν. Είναι δεδομένο για εμάς πως αν υπήρχε άλλου είδους δυναμική έξω από το εκθεσιακό κέντρο θα υπήρχε και άλλου είδους στάση από μέρους μας. Παρόλο λοιπόν που αναγνωρίζουμε τις προθέσεις των φιλόζωων πάνω σε αυτό το κομμάτι θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως δεν επιθυμούμε να μιλάει κανένας εξ ονόματός μας και πως η μόνη συνδιαλλαγή που μπορούμε να έχουμε με κάθε μορφή εξουσίας είναι καθαρά επιθετική με βάση τον αγώνα που δίνουμε με το δικό μας τρόπο για την Ολική Απελευθέρωση.
Αυτό δε μας κάνει καλύτερους απλά πιο αποφασισμένους.
Δράση Ενάντια στη Γούνα – Σύντροφοι, συντρόφισσες
Συγκέντρωση ενάντια στην 2η Διεθνή Έκθεση γούνας (Δράση Ενάντια Στη Γούνα)
“Για μας κάθε αισθανόμενο ον που του επιβάλλεται η στέρηση της αυτενέργειας, ο εγκλεισμός, η καταπίεση, ο βασανισμός, ο πόνος, ο φόβος, ο θάνατος με σκοπό την ικανοποίηση ερευνητικών ορέξεων ή άλλων ανθρώπινων διαστροφικών και διατροφικών συνηθειών, είναι ένας από τους «από κάτω» αυτού του κόσμου. Αυτού του κόσμου που στηρίζεται στο αίμα των εκμεταλλευομένων και μαχόμαστε εναντίον του.”
Συγκέντρωση ενάντια στη 2η Διεθνή Έκθεση γούνας
Τετάρτη 28 & Σάββατο 31 Μαρτίου, 13:00
Εκθεσιακό κέντρο Expo Athens, Ανθούσα
Προσυγκέντρωση 11:00, Σύνταγμα
Δράση ενάντια στη γούνα
Συγκέντρωση ενάντια στην 2η Διεθνή Έκθεση Γούνας (Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση)
Η αντιμετώπιση των μη ανθρώπινων ζώων από τον άνθρωπο εντάσσεται στα πλαίσια του «περιουσιακού στοιχείου» και του «προϊόντος». Στο πλευρό όλων αυτών που δολοφονούν μη ανθρώπινα ζώα είναι το ίδιο το σύστημα εξουσίας, με εργαλεία τους νόμους του και τα καταναλωτικά πρότυπα που προβάλλει. Και όλα αυτά, με το κενό επιχείρημα ότι τα ζώα αποτελούν πρώτη ύλη στη διάθεση του ανθρώπου.
Τα ζώα έχουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, γεγονός που καθιστά υποκριτική την αγάπη του ανθρώπου για ελευθερία ζώντας σε σταθερή κυριαρχία και υποδούλωση των μη ανθρώπινων ζώων.
Η βιομηχανία μόδας και «ομορφιάς» δε μένει αμέτοχη, καθώς προβάλλει τα ζωικά προϊόντα ως αναπόσπαστο στοιχείο και πηγή της ανθρώπινης ευημερίας και ευτυχίας. Τα ΣΦΑΓΕΙΑ και τα ΕΚΤΡΟΦΕΙΑ είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ της επίπλαστης ευτυχίας.
Η Διεθνής Έκθεση γούνας έρχεται για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Προκαλεί, όχι για τα τεράστια κέρδη ή τη χλιδή -που ονειρεύεται μεγάλο μέρος του κόσμου- αλλά για την αλαζονεία όλων αυτών των εμπόρων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο χτίζουν αυτοκρατορίες εις βάρος των ανθρώπινων και μη ζώων. Με την έκθεση αυτή, ελληνικά αφεντικά στοχεύουν στο να κλείσουν συμφωνίες με τα αντίστοιχα καθάρματα του εξωτερικού. Κέρδη που αποκτώνται από την ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΖΩΩΝ ετησίως. Για 4 μέρες το Expo Athens θα φιλοξενεί μια «αφρόκρεμα» μεγαλοεμπόρων, ακριβοπληρωμένα μοντέλα και τα «εμπορεύματα».
Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται μια πατριαρχική κοινωνία βασισμένη στην ΕΠΙΒΟΛΗ, την ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ, τη ΣΕΞΙΣΤΙΚΗ και ΣΠΙΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ. Η κοινωνία θα γνωρίσει την ισότητα και το σεβασμό όταν γκρεμίσει το σύστημα το οποίο βασίζεται στην απληστία και την εκμετάλλευση. ΚΑΝΕΝΑ νομοθετικό αίτημα δεν πρόκειται να θέσει υπό αμφισβήτηση το πραγματικό ζήτημα, το αν, δηλαδή, έχει ο άνθρωπος δικαίωμα πάνω στη ζωή, το θάνατο και την ελευθερία των υπόλοιπων ζώων.
Η μόνη λύση σε αυτήν τη σιχαμένη κυριαρχία είναι ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ που αναπαράγονται από την εξουσία. Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό την καταπίεση να εντείνεται και τις βιομηχανίες θανάτου να αυξάνονται και να επιτίθενται ολοκληρωτικά, ας μη λυπηθούμε και ΑΣ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ. Ήρθε η ώρα ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ απέναντι στην εξουσία μέσα από διαδηλώσεις, σαμποτάζ, επιθέσεις, αντιπληροφόρηση, με οποιοδήποτε μέσο αντιπαρατίθεται σε αυτόν τον αποστειρωμένο και αιματοβαμμένο κόσμο.
Ένας αναρχικός αγώνας χωρίς το ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ είναι μισός. ΑΔΕΙΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ.
Στις 28 και στις 31 Μαρτίου θα είμαστε έξω από το εκθεσιακό κέντρο Expo Athens στην Ανθούσα. Θα επιχειρήσουμε να σταθούμε εμπόδιο στην επέλαση του κεφαλαίου πάνω στην κοινωνία, με τις ανισότητες που δημιουργεί και την ανελέητη επίθεση που εξαπολύει ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ 2Η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΟΥΝΑΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 28/3/2012 και ΣΑΒΒΑΤΟ 31/3/2012, στις 13:00
ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ EXPO ATHENS, ΑΝΘΟΥΣΑ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στις 11:00, στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας
Η εκτροφή και η παραγωγή γούνινων προϊόντων εξοντώνει εκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα, λεηλατεί τη φύση και αναπαράγει μια κοινωνία ανισότητας. Στις συνθήκες μιας παγκόσμιας συστημικής κρίσης πρέπει να επιλέξουμε ή την κατάργηση κάθε κυριαρχικής λογικής και κάθε θεσμού που συντηρεί έναν κόσμο βασισμένο στη βία και την εκμετάλλευση ή την παράδοση στο έλεος του κεφαλαίου και της εξουσίας.
Ζωή με χρώμα, γουναράδες -και κάθε αφεντικό- στο χώμα!
Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας
Παρασκευή 23 Μάρτη, 7:00 μ.μ.
στην Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
Επιστολή σε βουλευτές και κλείσιμο blog για το ζήτημα της γούνας
Πριν δύο μέρες, και συγκεκριμένα την Τρίτη 28/2, στάλθηκε η ακόλουθη επιστολή από την «Κίνηση για την Κατάργηση του Εμπορίου Γούνας» προς βουλευτές και μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με το ζήτημα της γούνας, της αντίστοιχης βιομηχανίας στην Ελλάδα και την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση ως προς αυτήν [FNXVX: οι μικρές μορφοποιήσεις δικές μας]:
Προς: Βουλευτές -ΜΜΕ
Τρίτη 28/2/2012
Το ∆εκέµβριο του 2001, η Ευρωπαϊκή Επιστηµονική Επιτροπή για την Υγεία και την Ευζωία των Ζώων, δηµοσίευσε έκθεση για τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων που εκτρέφονται για τη γούνα τους και στην οποία επισηµαίνονται σηµαντικότατα προβλήµατα σχετικά µε την ευζωία τους. [σύνδεσμος]
Η έκθεση αυτή έδειξε ότι οι κλωβοί και οι µέθοδοι που χρησιµοποιούνται για την εκτροφή γουνοφόρων ζώων έχει ως αποτέλεσμα την πολύ υψηλή θνησιµότητα, σηµαντικά προβλήµατα νοσηρότητας, αδυναµία οστών λόγω έλλειψης άσκησης των ζώων, έντονες στερεοτυπικές συµπεριφορές (επαναλαµβανόµενες κινήσεις) για µεγάλα χρονικά διαστήµατα, δαγκώµατα της γούνας ή ακόµη χειρότερα αυτοακρωτηριασµό της ουράς ή των άκρων.
Είναι ξεκάθαρο ότι τα εκτροφεία γουνοφόρων δεν µπορούν σε καµία περίπτωση να προσφέρουν ένα επαρκές πολυσύνθετο περιβάλλον και η φυσιολογική συµπεριφορά των ζώων είναι αδύνατον να εκδηλωθεί µέσα σε αυτά.
Οι εικόνες από εκτροφεία που έχουν δει το φως της δηµοσιότητας και που συστηµατικά αποκρύπτονται, είναι σοκαριστικές! Παραθέτουµε µερικά µόνο από αυτά:
ΣΟΥΗ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΣΟΥΗ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΣΟΥΗ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΦΙΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΦΙΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΦΙΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΝΟΡΒΗΓΙΑ – [σύνδεσμος]
ΝΟΡΒΗΓΙΑ – [σύνδεσμος]
ΙΡΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΙΡΛΑΝ∆ΙΑ – [σύνδεσμος]
ΙΣΠΑΝΙΑ – [σύνδεσμος]
ΕΛΛΑ∆Α – [σύνδεσμος]
ΕΛΛΑ∆Α – [σύνδεσμος]
ΤΣΕΧΙΑ – [σύνδεσμος]
ΓΑΛΛΙΑ – [σύνδεσμος]
Στη Σουηδία και την Ελβετία έχουν θεσπιστεί αυστηροί κανονισµοί που οδήγησαν στη σταδιακή µείωση του αριθµού των εκτροφείων. Στη Σουηδία πριν από 20 χρόνια υπήρχαν περίπου 500 φάρµες ενώ σήµερα λειτουργούν µόνο 75 φάρµες µινκ, και η ολική απαγόρευση είναι στην πολιτική ατζέντα.
Τον Μάρτιο του 2010, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόµµα υιοθέτησε τη σταδιακή απαγόρευση της εκτροφής ζώων για τη γούνας τους στο Συµβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόµµατος στη Βαρκελώνη. Η απόφαση αυτή πάρθηκε λόγω των σοβαρότατων προβληµάτων που σχετίζονται µε την ευζωία των ζώων. [σύνδεσμος]
Στην Νορβηγία, το Εργατικό Κόµµα υποστηρίζει και αυτό την σταδιακή κατάργηση της εκτροφής γουνοφόρων ζώων στη χώρα καθώς το δηµόσιο αίσθημα σχετικά µε την καλή µεταχείριση των ζώων έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια και πιστεύει ότι η κοινωνία πρέπει να δείξει ταυτόχρονα µεγάλη ευθύνη και για την ανάπτυξη της επιχειρηµατικότητας αλλά και για την προστασία των ζώων. [σύνδεσμος]
Στη Νορβηγία επίσης µόλις ένα χρόνο πριν, απαγορεύτηκαν οι γούνες σε επιδείξεις µόδας, [σύνδεσμος] ενώ η πώληση γούνας απαγορεύτηκε τον περασµένο Νοέµβριο και στο δυτικό Χόλιγουντ, καθώς το δηµοτικό συµβούλιο αποφάσισε την απαγόρευση προϊόντων γούνας εντός των ορίων της πόλης, [σύνδεσμος]. Επίσης, η είσοδος σε όσους φορούν γούνα απαγορεύτηκε ακόµη και σε νυχτερινά κέντρα στο Μανχάταν [σύνδεσμος].
Και οι αντιδράσεις δε σταµατούν εδώ. Ολοένα και περισσότεροι σχεδιαστές, καταστήματα και εταιρείες απορρίπτουν τη γούνα µε την υιοθέτηση µίας συγκεκριµένης πολιτικής ενάντια στο βασανισμό των ζώων στα εκτροφεία, καταναλωτές δηλώνουν την αντίθεσή τους µε την αγοραστική τους δύναµη, αλλά και πολλές διασηµότητες αρνούνται να φορέσουν γούνινα ρούχα και αξεσουάρ, ενώ µε δηλώσεις τους ασκούν σκληρή κριτική σε αυτό το αιµατηρό εµπόριο.
[σύνδεσμος].
Όλα αυτά µας στέλνουν ένα ηχηρό µήνυµα: ότι η κακοποίηση και η θανάτωση των ζώων για τη γούνα τους, οι απάνθρωπες και βασανιστικές συνθήκες διαβίωσης των γουνοφόρων ζώων αλλά και οι τροµακτικές µέθοδοι θανάτωσής τους, δεν είναι πλέον αποδεκτές και ο κλάδος αυτός δεν έχει µέλλον!
Σηµαντικά είναι επίσης και τα περιβαλλοντικά προβλήµατα που προκύπτουν κατά την παραγωγή γούνας. Μπορεί ο εν λόγω κλάδος να χρησιµοποιεί παραπλανητικά λέξεις εντυπωσιασµού για τη γούνα όπως “φυσικό” ή “οικολογικό” προϊόν, και να ισχυρίζεται ότι η παραγωγή γούνας είναι µία οικολογική διαδικασία και η γούνα µία φυσική πρώτη ύλη, αλλά αυτό ισχύει µέχρι τη στιγμή που η γούνα βρίσκεται στο ζώο στο οποίο ανήκει. Από τη στιγμή που το ζώο γδέρνεται, η γούνα του πρέπει να υποστεί µία ∆ΙΟΛΟΥ ΦΥΣΙΚΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ µε τοξικές, καρκινογόνες χηµικές ουσίες, συµπεριλαµβανοµένης της φορµαλδεΰδης και του χρωµίου για να αποτραπεί η αποσύνθεση. Οι ουσίες αυτές θέτουν σε κίνδυνο όχι µόνο το περιβάλλον αλλά και τους εργαζόµενους. [σύνδεσμος#1 & σύνδεσμος#2 & σύνδεσμος#3]
Η εντατική εκτροφή των ζώων όπως συµβαίνει και στα εκτροφεία γούνας, είναι µία από τις κυριότερες αιτίες καταστροφής του περιβάλλοντος ενώ δηµιουργούνται θέµατα ποιότητας της ζωής των κατοίκων γειτονικών περιοχών. Τα εκτροφεία παράγουν τεράστιες ποσότητες αποβλήτων τα οποία συγκεντρώνονται σε µία µικρή περιοχή την οποία και µολύνουν, καταστρέφουν τα υπόγεια ύδατα και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων αλλά και των εργαζοµένων. Υπενθυµίζουµε τις πρόσφατες αντιδράσεις και διαµαρτυρίες των κατοίκων των περιοχών Καλοχωρίου και Ποριάς, λόγω των οχλήσεων και των κρίσιµων περιβαλλοντικών προβληµάτων από τη λειτουργία εκτροφείων γουνοφόρων ζώων στην περιοχή. [σύνδεσμος]
Όµως τίποτα δεν πρέπει να επισκιάζει την σηµαντικότερη πτυχή της βιοµηχανίας γούνας, τα τεκµηριωµένα προβλήµατα καλής διαβίωσης των ζώων και την ασύδοτη βαρβαρότητα, που σχετίζονται µε την στυγνή δολοφονία εκατοµµυρίων ζώων κάθε χρόνο για ένα προϊόν όπως είναι η γούνα.
Ζητάµε από την πολιτεία, σεβόµενη τη βούληση των πολιτών και αναγνωρίζοντας τα αδιαµφισβήτητα προβλήµατα που προκύπτουν για την ευηµερία των εκτρεφόµενων ζώων, να βάλει άµεσα φρένο στην ίδρυση νέων και στην επέκταση υφιστάµενων µονάδων εκτροφής γουνοφόρων, καθώς και στην επιδότηση κάθε δραστηριότητας που σχετίζεται µε το γουνεµπόριο, αλλά και να θέσει ως άµεσο στόχο τον τερµατισµό της εκτροφής ζώων για τη γούνα τους.
Η πολιτεία οφείλει να σταµατήσει να σπαταλά τα χρήµατα φορολογούµενων πολιτών για µία δραστηριότητα που καταδικάζεται από το σύνολο της κοινής γνώµης και δείχνει ότι παγκοσµίως δεν έχει προοπτική και να εκτιµήσει µια πορεία για ένα πιο βιώσιµο µέλλον, στηρίζοντας δραστηριότητες ηθικά αποδεκτές αλλά και να βοηθήσει όσους ενδιαφέρονται να µεταβούν σε µακροπρόθεσµες βιώσιµες και κοινωνικά αποδεκτές ευκαιρίες.
Η περιοχή της ∆υτικής Μακεδονίας χαρακτηρίζεται από ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη εναλλακτικών µορφών τουρισµού και έχει ισχυρές αναπτυξιακές δυνατότητες στη βιολογική γεωργία καθώς και στην αύξηση παραγωγής κρόκου. Η απαράµιλλη φυσική οµορφιά µεγάλης οικολογικής σηµασίας και µοναδικής βιοποικιλότητας που διακρίνει την περιοχή, η µοναδική πολιτιστική και πολιτισµική κληρονοµιά και η αξιοποίηση πλούσιων ιστορικών µνηµείων και παραδοσιακών οικισµών που δεν έχουν προβληθεί έως σήµερα, είναι ανάµεσα στις σηµαντικές δυνατότητες ανάπτυξης που πρέπει να αξιοποιηθούν.
Πρέπει να κατανοήσουµε ότι επιβάλλεται η διαφοροποίηση του παραγωγικού προτύπου στην περιοχή και να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για µία ολοκληρωµένη ανάπτυξη και προβολή των πλεονεκτηµάτων της περιοχής στους τοµείς αυτούς.
Όσοι προσπαθούν να προωθήσουν µία δραστηριότητα που καταδικάζεται παγκοσµίως για να εξυπηρετήσουν τοπικιστικά ή µικροκοµµατικά συµφέροντα, δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό στη βιώσιµη ανάπτυξη της περιοχής. Τέτοιες τακτικές αποτελούν χάσιµο χρόνου για όσους ενδιαφέρονται να µεταβούν σε µακροπρόθεσµες βιώσιµες δραστηριότητες, ενώ αποδεικνύουν την έλλειψη κάθε πολιτικής τόλµης και δείχνουν την ανικανότητά τους να αντιληφθούν τις εξελίξεις που θέλουν την κατάργηση της γουνοποιίας.
Τα θέµατα που προκύπτουν κατά την παραγωγή γούνας είναι πολύ σηµαντικά για να τα αγνοήσουµε. Είναι ευθύνη της πολιτείας η προετοιµασία των επαγγελµατιών του κλάδου της γούνας ώστε να περάσουν σταδιακά και οριστικά σε µία εναλλακτική λύση, και να αναπτυχθούν βιοµηχανίες γύρω από δραστηριότητες που δεν εµπεριέχουν το βασανισμό ζώων και έχουν στην αγορά ένα µέλλον και όχι δυσοίωνες οικονοµικές προοπτικές.
Σας παρακαλούμε θερµά να δώσετε στο θέµα αυτό την πλήρη προσοχή σας και περιµένουµε την τοποθέτησή σας στο furabolition@gmail.com.
Με αφορμή τη δολοφονία από ιερομόναχο στην Πάτρα
Πριν ένα μήνα και κάτι ένας ιερομόναχος της Μονής που βρίσκεται στον Ομπλό, έξω από την Πάτρα, δολοφόνησε πυροβολώντας με καραμπίνα ένα «κυνηγόσκυλο» το οποίο είχε αφήσει ο «ιδιοκτήτης» του έξω από το μοναστήρι και το οποίο «πήγαινε να φάει τις κότες του μοναστηριού», κατά τα λεγόμενα του μοναχού. Είχαν προκληθεί πολλές αντιδράσεις και η είδηση αναπαράχθηκε σε διάφορες ιστοσελίδες αλλά και σε κανάλια, όπως φαίνεται και στο απόσπασμα του παραπάνω βίντεο.
Ο λόγος που κάνουμε την συγκεκριμένη ανάρτηση είναι επειδή αυτή η δολοφονία φέρνει στην επιφάνεια πολύ ξεκάθαρα την ηθική σχιζοφρένεια που χαρακτηρίζει την λεγόμενη ανθρωπότητα, αλλά και την υποκρισία που τη διαποτίζει. Έτσι, αναλύοντας λίγο κάποια σημεία ίσως μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τους διαχωρισμούς που κυριαρχούν στην κοινωνία μας.
Αρχικά, ας δούμε τις δηλώσεις του κυνηγού, του «ιδιοκτήτη» του σκύλου, το οποίο και χαρακτηρίζουν ως «κυνηγόσκυλο», λες και γεννήθηκε με σκοπό να συμμετέχει στο κυνήγι άλλων ζώων υπό τις εντολές κάποιου αφέντη ανθρώπου. Ο κυνηγός λοιπόν, φαίνεται συντετριμμένος από τη δολοφονία του σκυλιού «του», το οποίο είχε δέσει κοντά στο μοναστήρι για να το εκπαιδεύσει μετά από λίγη ώρα σε κάποιες κυνηγετικές μεθόδους. Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: σε τι διαφέρει η δολοφονία του σκύλου από τον μοναχό με τη δολοφονία των άλλων ζώων από τον κυνηγό; Γιατί στεναχωριέται στη μια περίπτωση ενώ στην άλλη χαίρεται; Επειδή το ένα θύμα του ήταν χρήσιμο στην εύρεση άλλων θυμάτων; Πόσο πιο έκδηλη μπορεί να γίνει η σπισιστική λογική;
Έπειτα, ας δούμε τη στάση του μοναχού. Δολοφόνησε με μια αδήλωτη καραμπίνα ένα σκύλο που υποτίθεται ότι πήγε να φάει τις κότες του μοναστηριού. Δεν θα πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη ούτε η αδήλωτη καραμπίνα, ούτε η στάση του μοναχού, καθώς η χριστιανική εκκλησία έχει εκατοντάδες χρόνια ιστορίας μίσους, διαφθοράς και υποκρισίας. Ακούστηκαν κάποια σχόλια του στυλ «άνθρωπος του Θεού να συμπεριφέρεται έτσι;» και «κτήνη υπάρχουν παντού τελικά». Για το πρώτο εννοείται πως δεν σημαίνει κάτι θετικό το ότι είναι «άνθρωπος του Θεού», αλλά ούτε κι ότι δε φέρεται σύμφωνα με τα θεία, μιας και η χριστιανική θρησκεία διδάσκει την ανωτερότητα και την επιβολή του ανθρώπου στον υπόλοιπο φυσικό κόσμο, άρα ως προς αυτό είναι μια χαρά πιστός. Στο δεύτερο φαίνεται ουσιαστικά ο επίπλαστος διαχωρισμός ανθρώπου-κτήνους ή ανθρώπου-ζώου, μα και η αφελής αναφορά σε αυτό όποτε κάποιος πολιτισμένος άνθρωπος κάνει κάτι βίαιο, φρικτό, αποκρουστικό. Πρέπει να καταλάβουμε πως αυτό που εννοούμε ως «ανθρωπιά» δεν είναι ίδιον του ανθρώπου, αλλά πρόκειται για τον στοιχειώδη σεβασμό, τη στοιχειώδη αλληλεγγύη που χαρακτηρίζει τα άλλα ζώα και την υπόλοιπη φύση και την οποία εμείς επιδεικτικά αγνοούμε ή απορρίπτουμε εξαιτίας της «ανωτερότητάς» μας.
Μια άλλη παρατήρηση, τώρα. Θεωρώντας τη δολοφονία του σκύλου λανθασμένη, όσοι/ες φιλόζωοι εξοργίστηκαν με αυτή, λογικά θα έπρεπε να εξοργιστούν και με την φυλάκιση και τη μελλοντική δολοφονία των κοτών. Οι μοναχοί κρατούν φυλακισμένα άλλα όντα προς εκμετάλλευση, καθορίζοντας τη ζωή τους και την ελευθερία τους ωσάν Θεός στη θέση του Θεού. Όπως φυσικά κάνει και η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, αγαπώντας τις γάτες και τους σκύλους, αλλά σφάζοντας τους χοίρους και τις αγελάδες, για παράδειγμα. Και εντάξει, για ανθρώπους σαν τους κυνηγούς που έχουν επιλέξει συνειδητά να επιβάλλονται και να σκοτώνουν άλλα ζώα είναι ξεκάθαρη η ηθική σχιζοφρένεια. Για ανθρώπους όμως που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλόζωοι πώς δικαιολογείται αυτή η στάση, αν όχι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο; Και ας μην ξεχνάμε, ουσιαστικά ο μοναχός έκανε αυτό που κάνουν ακόμα άνθρωποι σε αρκετά χωριά, δηλαδή σκοτώνει ζώα (π.χ. λύκους) τα οποία υπάρχει κίνδυνος να σκοτώσουν άλλα ζώα (π.χ. πρόβατα), που όμως τα έχουν φυλακισμένα για να τα σκοτώσουν αργότερα οι ίδιοι. Το ζήτημα τελικά είναι ποιος θα σκοτώσει πρώτος ποιον, μια ψυχρή αντανάκλαση του κοινωνικού δαρβινισμού.
Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δεν υπάρχει μόνο «ο νόμος του ισχυρού» ή «το σκότωσε πριν σκοτωθείς» όπως μας έχουν μάθει. Υπάρχει και η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια και η αρμονική συνύπαρξη, όπως σημείωσε παλιά στο έργο του «Αλληλοβοήθεια» και ο Κροπότκιν.
Έτσι, κλείνοντας, δε μένουν πολλά για να πούμε πέρα από αυτό: οφείλουμε να αντιπαλέψουμε κάθε έκφανση του σπισισμού, ο οποίος με τη σειρά του είναι μια έκφανση του ανθρωποκεντρισμού. Η επιβολή σε άλλα όντα δεν κάνει διαχωρισμούς, είτε είναι ανθρώπινα είτε όχι, γι’ αυτό δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στις εξουσιαστικές λογικές που τυχαίνει να μην θέτουν τον άνθρωπο ως θύμα. Οφείλουμε, όσοι/ες κατανοούμε ότι τα άλλα ζώα είναι ίσα με εμάς και έχουν δική τους ζωή και θέληση, να αποκτήσουμε μεγαλύτερη κατανόηση της ύπαρξης του σπισισμού (με αφορμή και περιστατικά -δυστυχώς- σαν το παραπάνω) ώστε να είμαστε σε θέση να τον καταργήσουμε.
Αναδημοσίευση από: Ferae Naturae XVX
Απελευθέρωση των ζώων μέσα από τα συνδικάτα;
Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί μετάφραση του κειμένου «Animal Liberation Through Trade Unions?», που δημοσιεύτηκε στο τεύχος #15 του περιοδικού No Compromise. Αφορά στη σχέση μεταξύ του εργατικού κινήματος και του κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων και με απλό και σύντομο τρόπο σημειώνει την ανάγκη και τους πιθανούς τρόπους σύνδεσής τους.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν τον περισσότερο ενεργό τους χρόνο δουλεύοντας, πουλώντας την εργασία τους στα αφεντικά. Πολλές φορές ακόμα κι αυτό δεν είναι αρκετό για να διατηρήσουν ένα έστω αξιοπρεπές επίπεδο ζωής. Αν χρησιμοποιήσουμε τον όρο «τάξη», αυτοί οι άνθρωποι ονομάζονται εργατική τάξη (δηλαδή, άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα άλλο πέρα από την ίδια τους την εργασία, την οποία πρέπει να πουλάνε σε οποιονδήποτε θέλει να την αγοράσει). Η μεγάλη πλειοψηφία των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων προέρχεται από την εργατική τάξη.
Αν κοιτάξουμε τον κόσμο ως σύνολο, ο πλούτος είναι εξαιρετικά άνισα κατανεμημένος. Για παράδειγμα, μόνο 355 από τους πιο πλούσιους ανθρώπους παγκοσμίως έχουν στην ιδιοκτησία τους τόσα πολλά -από άποψη συσσώρευσης- όσα όλοι οι άνθρωποι του φτωχότερου 47% ολόκληρου του πλανήτη μαζί. Οι λεγόμενες χώρες του «πρώτου κόσμου» καταναλώνουν δεκάδες φορές περισσότερους φυσικούς πόρους ανά κεφαλή απ’ ότι ο φτωχός Νότος. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών εθνών μεγαλώνει συνεχώς καθώς οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχές χώρες παραμένουν κολλημένες στη φτώχεια. Σε αυτό το πλαίσιο το μήνυμα των δικαιωμάτων των ζώων μπορεί να ακούγεται ελιτίστικο, κάτι που προορίζεται για παιδιά της προνομιούχας μεσαίας και υψηλής τάξης. Για πολλούς ανθρώπους, ο αγώνας της καθημερινής επιβίωσης και το συχνό αίσθημα αδυναμίας ελέγχου της προσωπικής ζωής τούς τους απομακρύνει από ζητήματα όπως τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ή το ζήτημα των ζώων.
Τα συνδικάτα δημιουργήθηκαν ιστορικά για να ενδυναμώσουν τους εργαζόμενους ανθρώπους και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους ενάντια στην άρχουσα τάξη. Μέσα μαζικού αγώνα, απεργιών, πορειών, μποϊκοτάζ και σαμποτάζ, οι εργάτες έχουν κερδίσει όλα όσα σήμερα αναγνωρίζουμε ως εργασιακά δικαιώματα, ασφάλεια, δημόσια υγεία, καλύτερους μισθούς, εκπαίδευση, λιγότερες ώρες εργασίας, κατάργηση ρατσιστικών νομοθεσιών, κτλ. Χωρίς αυτά τα μαζικά κινήματα εργατών, οι κοινωνίες μας θα ήταν πολύ διαφορετικές και η απελευθέρωση ή τα δικαιώματα των ζώων δεν θα ήταν σε κανενός την ατζέντα.
Αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα να κερδηθούν. Σίγουρα το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων θα επιτύχει νίκες ως μονοθεματικό, αταξικό κίνημα. Για να ανοίξει ο δρόμος όμως για μια πραγματικά φιλική προς τα ζώα κοινωνία χρειάζονται πολλά περισσότερα από αυτές τις μικρές νίκες. Κάποιοι άνθρωποι υποστηρίζουν πως όσο υπάρχει ο καπιταλισμός (η συστηματική εκμετάλλευση της απελπιστικής κατάστασης των άλλων ανθρώπων ως τάξη που δεν τους ανήκει τίποτα άλλο πέρα απ’ την εργασία τους, η πρακτική της εξύψωσης του κέρδους πάνω από τα δικαιώματα των ανθρώπων, των ζώων ή της φύσης, κοκ), δε μπορεί να υπάρξει απελευθέρωση των ζώων.
Τα συνδικάτα για την απελευθέρωση των ζώων;
Η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι ο στόχος των ριζοσπαστικών συνδικάτων. Για παράδειγμα, οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (ΒΕΚ και αγγλιστί IWW) στις Ηνωμένες Πολιτείες στοχεύει στην κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς. Αλλά στη διάρκεια αυτής της πορείας, σκοπεύουν να ενδυναμώσουν τους εργάτες και να τους εμπνεύσουν ώστε να πάρουν τον έλεγχο των ζωών τους, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και στο μέρος δουλειάς τους, απελευθερώνοντάς τους από την εκμεταλλευτική θέση υπό την άρχουσα τάξη.
Οι ΒΕΚ διδάσκουν επίσης στην εργατική τάξη να έχει συναίσθηση της δύναμής της. Εδώ είναι που πρέπει το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων να δουλέψει μαζί με το εργατικό κίνημα. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως χρειάζεται να εργαστούμε μαζί ως ομάδες, αλλά ότι το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων αναγνωρίζει την αναγκαιότητα των άλλων κοινωνικών κινημάτων και την ίδια ώρα προσπαθεί να ενημερώσει τα συνδικάτα για τα ζητήματα των ζώων.
Κοιτάξτε στο Σιάτλ, για παράδειγμα: τα περιθωριακά [marginal] κινήματα για τα ζώα και τη γη δε θα μπορούσαν να έχουν το αντίκτυπό που έχουν χωρίς το κίνημα των εργατών και των αγροτών.
Κάνοντας τα λόγια πράξη
Η προώθηση της απελευθέρωσης των ζώων μέσω των συνδικάτων είναι αμφίδρομη.
Πρώτον, σε εκστρατείες μπορούμε να κάνουμε τους εργάτες να συμμετέχουν παρά να εκφράζουμε το θυμό και την δυσαρέσκειά μας προς αυτούς (κι έτσι να τους στρέφουμε εναντίον μας). Για παράδειγμα, οι εκστρατείες ενάντια στο εργοστάσιο παλτών Burlington, ή άλλες εταιρείες που πουλάνε γούνες, θα ήταν πολύ δυναμικότερες αν είχαν τη στήριξη της οργανωμένης εργατικής δύναμης. Τα συνδικάτα έχουν οργανώσει αμέτρητες απεργίες και άλλες βιομηχανικές δράσεις για περιβαλλοντικούς λόγους παγκοσμίως. Ανυπομονώ να δω την πρώτη που θα γίνει και για τα ζώα.
Δεύτερον, συμμετέχοντας στα συνδικάτα και παίρνοντας περισσότερο τον έλεγχο των ζωών μας στο εργασιακό μας περιβάλλον, μπορούμε να κάνουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο για εμάς και τους συναδέλφους μας. Μόνο σε μια κοινωνία όπου τα άτομα θα νιώθουν πως έχουν δύναμη, πως υπάρχει σεβασμός προς αυτά και πως καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες, μπορεί η απελευθέρωση των ζώων να προχωρήσει.
Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (ΙWW)
Για τον ασυμβίβαστο και ριζοσπάστη ακτιβιστή για τα ζώα, η πιο φυσική επιλογή συνδικάτου θα ήταν οι ΒΕΚ. Οι ΒΕΚ είναι ένα συνδικάτο που βασίζεται στο συνδικαλισμό και τις αναρχικές ιδέες, και γι’ αυτό είναι υπό τον πλήρη έλεγχο των μελών του αντίθετα με άλλα συνδικάτα. Έχει ως στόχο την απελευθέρωση των ανθρώπων από τη μισθωτή σκλαβιά, κι όχι μικρές μεταρρυθμίσεις όπως άλλα μεγαλύτερα συνδικάτα, και χρησιμοποιεί τακτικές άμεσης δράσης για την απόκτηση αγαθών.
Δείτε για τους ΒΕΚ στο διαδίκτυο, στη σελίδα www.iww.org και κρίνετε μόνοι σας.
Για την απελευθέρωση του ανθρώπου, των ζώων και της γης,
R.B.G.-Φινλανδία
Αναδημοσίευση από: Ferae Naturae XVX
Βαρκελώνη, Καταλονία: Εμπρηστική επίθεση σε φορτηγό εταιρείας παραγωγής και διανομής αβγών
Εκατομμύρια ζώων δολοφονούνται κάθε χρόνο για την ανθρώπινη κατανάλωση. Οι κότες κλείνονται σε χώρους 10 επί 16 εκατοστά για ολόκληρη τη ζωή τους. Και εμείς τι κάνουμε;
Σηκώνουμε πανό και κατεβάζουμε τα μούτρα θλιμμένοι για να νιώσει ο κόσμος συμπάθεια για τα ζώα, όταν στην πραγματικότητα είμαστε εμείς αυτοί προς τους οποίους δείχνουν συμπόνια.
Μπορούμε να μάθουμε στον κόσμο ότι τα ζώα είναι αδέρφια μας, ότι υποφέρουν, ότι νιώθουν ικανοποίηση ή ότι φοβούνται. Αλλά πιστεύουμε ότι για να πλησιάσουμε στην Απελευθέρωση των Ζώων, πρέπει να γαμήσουμε την εκμεταλλευτική βιομηχανία, μιας και είναι το χρήμα που κάνει κουμάντο στην κοινωνία και όχι τα συναισθήματα. Είναι για αυτόν τον λόγο που αποφασίσαμε να φοκάρουμε ένα φορτηγό διανομής αβγών, πάνω στο οποίο το σήμα μιας «χαμογελαστής» κότας επιχειρεί να μας κάνει να πιστέψουμε πόσο χαρούμενες είναι στις γαμοφυλακές για ζώα. Το κάναμε για να επιτεθούμε οικονομικά σε μια εταιρεία που αποκομίζει τα οφέλη της από εκατομμύρια κότες που υποφέρουν έγκλειστες και δεν μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Αλλά δεν μένουμε σε αυτό. Η φωτιά αυτής της κρύας νύχτας φωτίζει και ζεσταίνει το αίσθημα της εξέγερσης, χωρίς να περιορίζεται μόνο στην Απελευθέρωση των Ζώων, αλλά μαρκάρει και ένα μονοπάτι προς τις φλόγες που ανάβουν στην Ελλάδα, στην Χιλή, εδώ στην Βαρκελώνη και σε οποιοδήποτε τόπο ο εξεγερσιακός αγώνας χτυπάει τα κράτη, ξερνώντας λόγια και χειρονομίες αγάπης και οργής. Οργή ενάντια σε καθετί που μας μετατρέπει σε σκλάβους, οργή που μας κάνει να δούμε πώς η Γη υποφέρει κάτω από τα πόδια μας και πώς όλα τα ζώα που ζουν σε αυτή υπόκεινται στην απληστία της ανθρωπότητας. Και Αγάπη για την ανταρσία, για το αληθινό, για τα αδέρφια και τους φίλους μας που βρίσκονται έγκλειστοι σε κλουβιά σε όλο τον κόσμο, απ’ όποιο είδος και αν βαστάνε.
Γι’ αυτό, αφιερώνουμε την δράση μας στους κρατούμενους στον αγώνα στην Ισπανία, που από κοινού με την καμπάνια ΦΥΛΑΚΗ=ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ, πρωταγωνιστούν σε ημερήσιες απεργίες πείνας, καταγγέλλοντας τις τρισάθλιες συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι στην Ισπανία και την δολοφονική φύση του σωφρονιστικού συστήματος.
Αυτή η εμπρηστική χειρονομία μας κάνει να νιώθουμε αξιοπρεπείς, μας επιβεβαιώνει ξανά ως άτομα, μιας και το να επιτεθούμε είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όταν πια δεν έχουμε άλλο μέσο άμυνας…
Μέτωπο Απελευθέρωσης των Ζώων – Εμπρηστικός πυρήνας για την Συνολική Απελευθέρωση Bill Rodjers
«Ορισμένες ανθρώπινες κουλτούρες διεξάγουν εδώ και χιλιετίες πόλεμο ενάντια στην Γη. Επιλέγω να αγωνίζομαι πλάι στις αρκούδες, στα λιοντάρια των βουνών, στους ασβούς, στις νυχτερίδες, στους κάκτους σαγουάρους, στα ρόδα του γκρεμού και σε καθετί άγριο. Είμαι απλά η πιο πρόσφατη απώλεια σε αυτόν τον πόλεμο. Αλλά σήμερα δραπέτευσα απ’ την φυλακή —επιστρέφω σπίτι, στην Γη, στον τόπο καταγωγής μου. Μπιλ, 21-12-05 (το χειμερινό ηλιοστάσιο)».
Αναδημοσίευση από: Contra Info
Άθλια βαρβαρότητα σε φάρμα γουρουνιών στην Ισπανία απόκαλύπτει η Animal Equality
Το βίντεο είναι ίσως το πιο σκληρό βίντεο με κακοποίηση ζώων που έχουμε παρακολουθήσει ποτε..
Σήμερα το πρωί η οργάνωση μας (στην Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο) μόλις δημοσίευσε ένα σοκαριστικό video με φωτογραφίες τραβηγμένες από μια φάρμα γουρουνιών στο El Escobar, που βρίσκεται στο Fuente Alamo στην ισπανική περιοχή της Murcia. Το video δείχνει μερικές από τις πιο βάναυσες σκηνές απέναντι σε ζώα φάρμας που η Ομάδα Έρευνας μας έχει ποτέ συναντήσει.
Η Animal Equality ( Ισότητα στα Ζώα) της Ισπανίας έχει κάνει μήνυση ενάντια στον ιδιοκτήτη της φάρμας και τους εργαζόμενους.
Ο Marco Verduga Vinicio, ένας από τους εργάτες της φάρμας που μας παρέδωσε το υλικό, αποκάλυψε ότι τα ζώα αναπαράγονται για την εταιρία τροφίμων El Pozo (ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός κρέατος γουρουνιών στην Ισπανία). Για να εξαπλωθεί πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο, ανακαλύψαμε πως η El Pozo πουλάει επίσης τα προϊόντα της στην ηγετική εταιρία σούπερ μάρκετ Morissons.
Χάρη στον Marco Verduga Vinicio, η Animal Equality ανακάλυψε ότι αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν συχνά στην φάρμα El Escobar, που ανήκει στον Francisco Vera Sanchez, και ότι οι διευθυντές της φάρμας το γνωρίζουν. Στην πραγματικότητα είναι αυτοί που ζητάνε αυτές τις ενέργειες, έχουν βιντεοσκοπηθεί να ευχαριστιούνται με αυτές και έχουν καθιερώσει αυτές τις μεθόδους ως νόρμα για τις δολοφονίες ζώων μέσα στην φάρμα.
Τα υλικά που αποκομίσαμε είναι τα εξής:
Εργάτες να χτυπούν γουρούνια στα κεφάλια τους με σιδερένιες ράβδους, να πηδάνε πάνω τους, να τα κλωτσάνε, να ποζάρουν μπροστά στην κάμερα μαζί με τα γουρούνια
• Εργάτες να επιτίθενται και να σκοτώνουν γουρούνια με μακρυά σπαθιά.
• Το χτύπημα μιας εγκυμονούσας γουρούνας με μια ράβδο προτού της κόψουν την κοιλιά και την μήτρα με ένα μαχαίρι ενώ έχει ακόμα τις αισθήσεις της, έπειτα να βγάζουν τα έμβρυα από την μήτρα της και να την σκοτώνουν γιατί δεν είναι “κατάλληλη” ακόμα για το σφαγείο.
• Αυτή τη γουρούνα, δεμένη και ακινητοποιημένη, που προσπαθεί ανεπιτυχώς να αποδράσει ενώ οι εργάτες βγάζουν για αρκετά λεπτά τα έμβρυα. Αφαιρούν τα έντερα, το συκώτι και άλλα εσωτερικά της όργανα ενώ εκείνη υποφέρει τρομερά. Το ζώο αφήνεται με μαρτύρια με τα εσωτερικά του όργανα να εκτείνονται στο έδαφος μέχρι να πεθάνει αρκετά λεπτά αργότερα.
Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στο Flickr
Περισσότερα νέα στον ιστότοπο Animal Equality
