Αγωνιστές για την Ολική Απελευθέρωση

Βιβλίο: Green Is The New Red

  • March 9, 2011
Ένας απολογισμός από τα μέσα, ενός κοινωνικού κινήματος που βρίσκεται σε πολιορκία

Trailer του βιβλίου

“Ένα κράμα ιστορίας, θρίλερ δράσης, δικαστικού δράματος και απομνημονευμάτων, το Green Is The New Red μας βυθίζει στον άγριο, απείθαρχο και εξ’ ολοκλήρου εμπνευστικό κόσμο του ακραίου περιβαλλοντικού ακτιβισμού. Ο Will Poter, συμμετέχων παρατηρητής και αντάρτης δημοσιογράφος, είναι ο τέλειος οδηγός… Το Green Is The New Red είναι ένα απαραίτητο βιβλίο που θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε την δέσμευση, τα όρια της διαμαρτυρίας και την δυνατότητα της ριζικής αλλαγής.”

  • Bill Ayers

“Ο Will Poter αποκαλύπτει το πολύπλοκο αυτό κίνημα με τις αρετές και τα λάθη του, το θάρρος των λίγων και το ψευδές νταηλίκι των άλλων. Θεωρώ πως αυτό το βιβλίο αποτελεί την πλήρη επισκόπηση της γένεσης αυτού που αναδεικνύεται ως το πιο σημαντικό κοινωνικό κίνημα στην ιστορία της ανθρωπότητας – τον πόλεμο για να μας σώσει από τους εαυτούς μας.”

  • Καπετάνιος Paul Watson, Sea Shepherd Conservation Society (Οργάνωση για την Διατήρηση της Θαλάσσιας Βόσκησης)

“Αν θέλουμε να επιβιώσουμε από την καταστολή του καπιταλισμού στον λόγο μας και στις ζωές μας, θα είναι σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εργασία ανθρώπων όπως ο Will Poter. Το θάρρος και η ακεραιότητα του, που τον θέτουν μακρυά από τους περισσότερους δημοσιογράφους, είναι εμφανή μέσα από το σημαντικό αυτό βιβλίο, καθώς και μέσα από όλα τ’ άλλα, ζωτικής σημασίας, έργα του. Σε ευχαριστούμε, Will Poter.”

  • Derrick Jensen, συγγραφέας του “Endgame” και πολλών άλλων βιβλίων

“Σε αυτό το σκληρό ντεμπούτο, ο δημοσιογράφος Poter παρομοιάζει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, που στοχοποιεί τους οικολόγους σήμερα, με τον Μακαρθισμό του 1950.. Μια συγκλονιστική έκθεση για την δικαστική υπέρβαση.”

  • Kirkus Βιβλιοκριτικές

Αναδημοσίευση από : Green Is The New Red (Blog)

 

Ψευδό-Επανάσταση: Vegan Καπιταλισμός

  • March 1, 2011
του Steve Best
Συνδημοσίευση  με το Negotiation Is Over

Ένα μήνυμα από την κοινότητα ενάντια στην συν -επιλογή του καπιταλισμού (βλέπε “Η διατροφή είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο” δραστηριοποιήσου και μην συν-επιλέγεις)

Είμαστε Vegan….

Είμαστε το Μέλλον….

Είμαστε εδώ για να κάνουμε φωτεινότερη την μέρα…

Για προνομιούχους ανθρώπους…

Χάχα, Μάικλ Τζάκσον, βρωμόκωλε καριόλη της moonwalk (είδος χορού που προήλθε από τον Michael Jackson) μας λείπεις!

Χάχα, ναι!

Ο κόσμος είναι vegan, αν το θελήσεις!

Αγαπάμε τις απομιμήσεις των ονείρων από την ντόπα του Τζον Λένον (“ο πόλεμος τέλειωσε” ναι, ξέρουμε..): είναι σχεδόν το ίδιο μοδάτες με το σλόγκαν του Weatherman “Φέρτε τον πόλεμο σπίτι!

Και τον θέλουμε!

Οι καλοί λευκοί και κρυόκωλοι του “Vegan Mainstream”  θέλουν τον βιγκανισμό να φτάσει σε όσους περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατόν – δηλαδή, να φτάσει σε όσο δυνατόν περισσότερους προνομιούχους της λευκής ελίτ. Και ναι, είναι αλήθεια – η “προβολή του βιγκανισμού”, είναι ένα μεγάλο ελιτίστικο λευκό ανέκδοτο!

Έτσι λοιπόν, τώρα που το θέλουμε, ιδιοφυείς vegan μεγαλολεφτάδες μου, πως θα το επιτύχουμε;

Μα, μέσω του καλύτερου συστήματος που επινοήθηκε ποτέ: του Καπιταλισμού!

Ξέρετε πως πάει!

Γιγαντιαία καρτέλ , παγκόσμιοι όμιλοι, πολυτελής πλούτος σε συνδυασμό με την τιμωρία της φτώχειας: καταστολή στο εσωτερικό και στο εξωτερικό γενοκτονία, το συγκεντρωτικό κράτος ως “βραχίονας απόφασης της μπουρζουαζίας” , δισεκατομμύρια γεμίζουν τις τσέπες των πολιτικών , των δικαστών: περιστρεφόμενες πόρτες μεταξύ των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης, εταιρικά μέσα μαζικής σαχλαμάρας, φασίστες μπάτσοι, ιμπεριαλισμός, χτυπημένοι άνθρωποι, χούντες, ΠΟΕ, καθώς και όλοι οι άλλοι φάροι της προόδου που λαμπυρίζουν κανονικότητα, λάμψη και εκρήξεις….

Και τώρα – επιτέλους! – έχουμε το εργαλείο του marketing που χρειαζόμαστε για να φέρουμε αυτή την “vegan επανάσταση” σε κάθε σπίτι, κτιριακό συγκρότημα, περιφραγμένη κοινότητα, προαστιακή ντόπια λέσχη και ιδιόκτητη προκυμαία!  Η απάντηση σε όλα τα προβλήματα μας είναι.. ..η λαμπερή, επιδεικτικά ελκυστική, πρώτης τάξεως  και κομψότατη εγκύκλιος του…Vegan Mainstream.

Η νέα και η πραγματική επανάσταση θα είναι ο vegan καπιταλισμός σε κάθε πτυχή του. Θα πρέπει να διατίθεται στο εμπόριο όπως και κάθε άλλο εμπόρευμα που δημιουργείται από χειραγωγημένους εργάτες και πωλείται για τεράστιο κέρδος ώστε να ιδιωτικοποιήσει και να χαλιναγωγήσει πληθυσμούς.

Το Vegan Mainstream είναι ο δρόμος.

Ο βιγκανισμός ως αντιεξουσιαστικό και κοινωνικό κίνημα δικαιοσύνης; Ως ένα βασικό κομμάτι της απαραίτητης κοινωνικής και οικολογικής επανάστασης;

Χάχα! Διάολε όχι! Όχι για τον όμορφο λαό του Vegan Mainstream! Αυτές οι μαρξιστικό-χίπικες έννοιες είναι τόσο παλιομοδίτικες! Σε περίπτωση που δεν το ‘χετε πάρει χαμπάρι:

Η αντίσταση δεν είναι απλά μάταιη, είναι ένα  κωλοναρκωτικό!

Εντελώς παλιομοδίτικες, οι συνθήκες της ολικής  εμπορευματοποίησης στον 21ο αιώνα, της χειραγώγησης μαζών , της πλήρης αφομοίωσης, της τιθασευμένης διαχείρισης των διαφωνιών και της κατασταλτικής ανοχής. Για όνομα του θεού, ρίξτε μια ματιά στο Ινστιτούτο για τις κριτικές μελέτες πάνω στα ζώα. (http://www.criticalanimalstudies.org)

Γαμήστε το μυαλό σας, ελευθερώστε την γλώσσα σας, ανοίξτε το πορτοφόλι σας!

Εντάξει! Είμαι βέβαιος ότι ανυπομονείτε τώρα να δοκιμάσετε μερικά από τα έξοχα πιάτα της ημέρας από αυτό το επαναστατικό και πρωτοποριακό όργανο!

Σε μία αποκλειστική συνέντευξη, στις 30 Απριλίου 2010, ένα σημαντικό πρότυπο που τουλάχιστον προωθεί ο Gary L. Francione ….Δεν είναι η κοινωνική αλλαγή …Όχι …αλλά μάλλον τα βίγκαν προϊόντα “υψηλής ποιότητας.”  Ουάου! Γεμάτο έμπνευση! Νέες λεπίδες ξυραφιών και σνακ!! Κι εγώ μέσα! Γαμώ, συνηθίζαμε να είμαστε πεινασμένοι για την Δικαιοσύνη και την Επανάσταση αλλά τώρα είμαστε απλά…. πεινασμένοι! Και ανάθεμα τον αλλεργικό λαιμό μου ! Ξέρω ότι θα ήμουν ένας καλύτερος ακτιβιστής χωρίς το ξυράφι για τα γένια!

Αλλά για κάτσε: όλη αυτή η σέξι εμφάνιση του βιγκανισμού ως κάτι καταναλωτικό, καπιταλιστικό και ελιτίστικο, δεν ήταν αυτό που ο Donald Watson επινόησε το 1944 και παρείχε έναν οριστικά ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό ορισμό της χορτοφαγίας, έτσι; Γάμα τον! Είναι νεκρός!

Ο Gene Baur επικροτεί την ρεφορμιστική αντίληψη σε αυτό το γυαλιστερό περιοδικό. Ο Gene δεν βλέπει τον βιγκανισμό ως ένα κομμάτι ενός κινήματος αντιπολίτευσης ή αντίστασης, αλλά μάλλον ως κάτι πιο “φυσιολογικό”, mainstream, καταναλωτικό, καπιταλιστικό και διαφημιζόμενο στην τηλεόραση.

Μπορείτε να αισθανθείτε το τρόμο της παγκόσμιας επανάστασης;

Δίνουμε το βήμα στις ονειρικές στιγμές του Gene Baur και του Vegan Mainstream:

VM: Που νομίζετε ότι η vegan αγορά οδηγείται; Θα καταστεί ο βιγκανισμός κανόνας στο εγγύς μέλλον;

GB: Θα ήθελα πολύ να δω το vegan να γίνεται φυσιολογικό. Νομίζω ότι τα vegan προϊόντα θα κανονικοποιηθούν (εξομαλυνθούν) ακόμα  πιο πολύ, και η λέξη vegan δεν θα εξετάζεται λοξά ή σχετικά με έναν αρνητικό τρόπο, όπως έχουμε δει ιστορικά. Δεν νομίζω ότι θα έχουμε μια vegan κοινωνία στο αποκλειστικά κοντινό μέλλον. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που τρώνε ακόμα ζωϊκές τροφές θα προχωρήσουν στο να τρώνε λιγότερες και να κάνουν vegan επιλογές πιο συχνά. Νομίζω ότι ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων θα αποφασίσει να υιοθετήσει ένα vegan τρόπο ζωής, νομίζω  πως αυτή την στιγμή οι vegan είναι το 1% του πληθυσμού, οπότε δεν μπορώ να φανταστώ  πως θα γίνουμε πλειοψηφία τα επόμενα χρόνια.

Gene, έχεις δίκιο για ένα πράγμα. Δεν βολευόμαστε με καμία συζήτηση περί κανονικότητας, που προήλθε από την ευγονική, τον ναζισμό, τον ολοκληρωτισμό, τις φυλακές, τις ψυχιατρικές πτέρυγες, την κρατική επιτήρηση, την θρησκοληψία  και αντιστοίχως.

Αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει από το γεγονός ότι είμαστε στο παρατρίχα να ανατινάξουμε την επόμενη σας κοινωνική συγκέντρωση. Ας πάρουμε μερικά μωβ χάπια, λίγο hope-dope (χάπια που σου δίνουν αίσθηση χαράς και ελπίδας) και ας κάνουμε πάρτυ όλη νύχτα.

The Vegan Revolution is happening at an elegant garden party at a magnificent Beverly Hills mansion,

Η vegan επανάσταση που γίνεται σε ένα κομψό γκαλά, “Μια βραδιά για την διάσωση της Γης στο Beverly Hills με τον John Robbins,” σε ένα σικ αρχοντικό, με ειδική πρόσκληση (Μόνο όμορφοι άνθρωποι, παρακαλώ!)

Τόσο καιρό δηλαδή, παίζετε το βιολί σας και δεν έρχονται ξενέρωτοι στα πάρτυ σας – ευχαριστώ πολύ το vegan κίνημα στις ΗΠΑ για την αγνόηση αυτών των καταπιεστικών γεγονότων! Και μην προσπαθήσετε να θίξετε την υψηλότητα μας αναφέροντας μαλακίες σαν κι αυτές: οι μαζικές επαναστάσεις των σαρκοφάγων στην Κίνα και την Ινδία (οι 2 πολυπληθέστερες χώρες του κόσμου) βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, οι  πρόσφατες εκθέσεις των Ηνωμένων Εθνών ότι τα οικοσυστήματα βρίσκονται στο κρίσιμο σημείο τους, η τρομακτική ταχύτητα με την οποία η βιοποικιλότητα εξαφανίζεται και οι πάγοι λιώνουν, ο προβλεπόμενος αριθμός που δείχνει πως ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί σε 9 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050: την ίδια χρονιά αναμένεται να εξαντληθούν όλοι οι ωκεανοί από ψάρια και η Κίνα θα διπλασιάσει την κατανάλωση του κρέατος της.

Αλλά…. Χμμμμ… όταν μιλάμε για “vegan προσέγγιση” και αυτή την δυναμική “επανάσταση”, ξέρεις…  δεν θα πρέπει τουλάχιστον να έχουμε αναφέρει…

τους φτωχούς, τις κοινότητες σε ανάγκη, τους έγχρωμους, τους άρρωστους, και όλους αυτούς που έχουν γαμηθεί από το αντίκρυσμα της καπιταλιστικής μηχανής; Μπα…. Γάμα τους!

Απλά αναρωτιόμασταν εξαιτίας αυτής της ερώτησης για την σκληρή τακτική marketing που απευθύνεται στον Gene:

VM: Όσον αφορά τις τακτικές marketing που ακολουθούν οι επιχειρήσεις, ποιος είναι κατά την γνώμη σας, ο καλύτερος τρόπος για να φτάσετε στο mainstream ακροατήριο ή ακόμα και σε ιδιώτες έχουν περιέργεια για τον βιγκανισμό;

GB: Λοιπόν, θα ήθελα πολύ να αναφέρω το ενδιαφέρον των ανθρώπων για λόγους ηθικής. Είναι σκληρό και περιττό να σκοτώνουμε ζώα και να καταστρέψουμε τον πλανήτη με αυτόν τον τρόπο για να παράγουμε τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Αλλά το γεγονός είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν φυτικές τροφές σε σχέση με άλλους, επειδή είναι πιο υγιείς, κι αυτός πιστεύω είναι ένας δρόμος για το εμπόριο. Αλλά πιστεύω πως πρέπει η αντιμετώπιση μας να είναι ολιστική – να μιλήσουμε για τα οφέλη της υγείας, αλλά και να περιλαμβάνουμε τα ηθικά και τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Πιστεύω πως το να κάνεις τον βιγκανισμό διασκέδαση, είναι πιθανόν ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνουν οι έμποροι…

Μπίνγκο! Ναι! Ω, και αν είχα αμφιβολίες  για την ένταξη μου σε αυτή την επανάσταση ( περί του “αν δεν μπορώ να χορέψω, δεν θέλω να είμαι μέρος της!” – ποιος το είπε αυτό, τέλος πάντων;), αυτό ξεκαθάρισε πως θα είναι όλα ξεκούραστα για μένα, Gene τρελό μωρό!

Όλε! Vegan Διασκέδαση!! Ώπα!

Και εδώ είναι η πραγματική σφαλιάρα: αυτή η περίφημη vegan δεξαμενή αντίληψης που πρόκειται να κάνει τον βιγκανισμό κύριο ρεύμα αρίστης ποιότητας, δεν είναι καν vegan πια! Πόσο έξυπνο είναι αυτό; Δείτε και μόνοι σας:

“Η λέξη “vegan” επινοήθηκε πριν από 65 χρόνια και ενώ ο βιγκανισμός κάποτε θεωρούταν ακραίος, το να γίνει κανείς σήμερα vegan ή χορτοφάγος, καθίσταται μία επιλογή ζωής θαυμαστή και δημοφιλής. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι καταναλωτές με λιγότερη κατανάλωση κρέατος αυξάνονται – είτε vegan, είτε χορτοφάγοι είτε μη-vegan, όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιμένουν στο να αγοράζουν cruelty-free προϊόντα (προϊόντα  στα οποία κατά την παραγωγή τους δεν συμπεριλαμβάνονται ζωικά συστατικά και πειράματα πάνω στα ζώα). Το “Vegan Mainstream” χρησιμοποιεί καινοτόμα εργαλεία marketing για να αυξηθεί η ενημέρωση των επιχειρήσεων που είναι φιλικές προς τα ζώα, τόσο για τους vegan όσο και για τους μη-vegan καταναλωτές. “

Χορτοφάγοι, Pescetarians (ψαρό/όβο/λάκτο/ χορτοφάγοι), Flexitarians (“χορτοφάγοι” που καταναλώνουν κρέας σε κοινωνικές ή πολιτιστικές εκδηλώσεις συνήθως), φρικιά που καταναλώνετε ανθρώπινο κρέας, καταναλωτές των “πιστοποιημένων βιολογικών” ΓΤΟ (Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί), όλοι εσείς  ελάτε, ελάτε όλοι – κανίβαλοι κι εσείς επίσης! Στην μεγάλη “ομπρέλα” του βιγκανισμού! (Ε, που στο διάολο είναι ο Matthew Scully (Κυβερνητικό στέλεχος των ΗΠΑ και “φιλόζωος”) και οι Άνδρες με τα Μαύρα;

Παρακολουθήστε τι είπε ένας Διευθύνων Σύμβουλος του Vegan Mainstream, σε ένα vegan στριπτιζάδικο  κωλόμπαρο στο Portland καθώς κατουρούσε 2 μπουκάλια Dom Perignon:

Για να δείξουμε την καλή μας πίστη στο κύριο ρεύμα θα σερβίρουμε foie gras, ψητή πάπια, γεμιστό χοιρινό, παϊδάκια αρνιού γάλακτος και μπιφτέκια βουβαλιών! Ελάτε στο μπάρμπεκιου των vegan και κρεοφάγων εραστών! Στους διάσημους καλεσμένους μας ομιλητές συμπεριλαμβάνονται: ο Wayne Pacelle της HSUS (Ανθρωπιστική Οργάνωση των ΗΠΑ), ο David Martosko της CCF (η αντίστοιχη Γενική Γραμματεία καταναλωτή των ΗΠΑ που δημιουργήθηκε από τον εκτελεστικό διευθυντή της Berman and Company, με την οικονομική “βοήθεια” 600.000 δολαρίων από την Philip Morris) και ο κύριος G. Francione, που πρόκειται να μας εξηγήσει γιατί ντριπλάρει στο καταξιωμένο μας περιοδικό για το κρέας!

Δεν μπορούμε να σας αφήσουμε “Χαρούμενα και Λαμπερά Εγκεφαλικά Μυαλά”, χωρίς να κλείσουμε με έναν όμορφο και αισιόδοξο στίχο, που τραγουδιέται από έναν άγγελο! Για την Vegan Επανάσταση που διευρύνεται”! Ναι! Ναι! Εδώ είναι η απόδειξη!

“Πρόσφατα στις νέες vegan ανακοινώσεις έχουν παρατηρηθεί πολλές ιστορίες που δείχνουν πόσο ευρύς γίνεται ο βιγκανισμός. Ο βιγκανισμός έχει εισέλθει μέσα στον αθλητισμό, σε μαθητικές εκδρομές, σε διάφορες εκδηλώσεις και σε άλλα.”

Επέκταση; Προς τα πού ρωτάτε; Στα κοινωνικά επίκεντρα του πλούτου φυσικά! Σε κέντρα γιόγκα, στις αγορές gourmet της “υψηλής κοινωνίας”,  σε σικ μπιστρό της Νέας Υόρκης (όπου, ναι, ένας φτωχός τύπος θα αφήσει εκεί τον μισθό μιας εβδομάδας, αν είναι αρκετά ηλίθιος για να μπει μέσα!),  σε μαγειρικές σχολές, στις ελίτ, σε μαραθώνιους και σε ξενοδοχεία της “υψηλής κοινωνίας”!

Η Επανάσταση είναι εδώ!
Αλλά δεν θα πρέπει να έρθει μέσα από κουκούλες, γκέτο, καταλήψεις ή παραγκουπόλεις που είναι κοντά σας!
Χέσ’ τους φτωχούς! Αφήστε τους να φάνε vegan παντεσπάνι!

Σ.τ.μ.: Οι παρενθέσεις με τα Bold είναι της προσθήκες της μετάφρασης.

Αρχικό άρθρο στο Dr. Steve Best

Ακόμα μία εκδήλωση για την Jill Phipps (Θεσσαλονίκη)

  • February 5, 2011
Στο στέκι στο βιολογικό.

Εκδήλωση για το κίνημα Απελευθέρωσης των Ζώων

  • February 4, 2011

Κυριακή 6/2  19:οο στην κατάληψη Ματσάγγου

Προβολή 2 ντοκιμαντέρ στη μνήμη της Jill Phipps / Χανιά

  • January 30, 2011

JILL’S FILM (39’)

Την 1η Φεβρουαρίου 1995, στα 31 της χρόνια, η Jill Phipps έχασε τη ζωή της κάτω από τις ρόδες ενός φορτηγού, που μετέφερε ζωντανά νεαρά μοσχάρια προς τη σφαγή τους, στην προσπάθεια της να το σταματήσει. Αυτή η ταινία – βιογραφία δημιουργήθηκε από τους συντρόφους της και είναι αφιερωμένη στη μνήμη της.

Οι ακτιβιστές για τα Δικαιώματα των Ζώων κατηγορούνται από κράτη, αρχές και ΜΜΕ για τρομοκρατία. Στην πραγματικότητα, όπως λέει και η μητέρα της Jill, Nancy, δεν έχουν πειράξει ποτέ ούτε μια τρίχα από ανθρώπινο ή μη ζώο, ενώ οι ίδιοι εδώ και χρόνια χάνουν τους δικούς τους κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ή μέσα στη φυλακή. Δεν πρόκειται για ατυχήματα, πρόκειται για κρατικές δολοφονίες, για θύματα του μονόπλευρου πολέμου που έχει κηρύξει ο άνθρωπος στα υπόλοιπα ζώα και σε όσους στέκονται στο πλευρό τους. Η αλληλεγγύη πάντα ενοχλεί και φοβίζει, για αυτό και τιμωρείται παραδειγματικά.

Σύμφωνα με μάρτυρες, η αστυνομία έδωσε σήμα στον οδηγό του φορτηγoύ να προχωρήσει παρά την παρουσία των διαδηλωτών. Η δολοφονία της Jill, είναι ακόμα μία περίπτωση όπου η κοινωνία επιτρέπει να μπαίνει το κέρδος πάνω από τη ζωή, ανθρώπινη η μη. Η ίδια κοινωνία που μας διδάσκει ότι η ζωή κάποιων αξίζει περισσότερο, ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερος των άλλων ζώων ή ότι δεν είναι καν ζώο, και θέτει σα στόχο την απεριόριστη αύξηση της κυριαρχίας του επάνω στη φύση.

Όλοι μου οι ήρωες φοράνε ακόμα μάσκες (15’)

Παρουσίαση του Animal Liberation Front και του αγώνα του κατά του εργαστηρίου πειραμάτων – βασανιστηρίων της Huntingdon Life Sciences ως παράδειγμα της αναγκαιότητας της άμεσης δράσης.

«Οι παραδοσιακές μορφές διαμαρτυρίας, συλλογές υπογραφών, επιστολές διαμαρτυρίας κτλ μπορεί να είναι αποτελεσματικές μακροπρόθεσμα, αλλά τα ζώα που βασανίζονται σήμερα, τα ζώα που πρόκειται να πεθάνουν αύριο, απλά δεν έχουν το χρόνο να περιμένουν. Για αυτό το λόγο το ALF πραγματοποιεί αυτές τις επιδρομές, κι αν ήμουν εγώ αυτός που βρίσκεται μέσα σε κλουβί, αν ήμουν αυτός που βασανίζεται, ξέρω τι θα ήθελα να κάνουν οι άνθρωποι που νοιάζονται για μένα, και δεν θα ήταν να γράφουν επιστολές διαμαρτυρίας και να υπογράφουν, αλλά θα ήθελα να κάνουν ότι μπορούν για να σώσουν τη ζωή μου εδώ και τώρα» (απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου, 9:30

ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ

Αναδημοσίευση από την Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

Αφιέρωμα στην αγωνίστρια για τα Δικαιώματα των Ζώων, Jill Phipps

  • January 25, 2011

Την 1η Φεβρουαρίου 1995, η Τζιλ στα 31 της χρόνια, άφησε την τελευταία της πνοή κάτω από τις ρόδες ενός φορτηγού που μετέφερε μωρά αγελάδες, στην προσπάθεια της να του ανακόψει το δρόμο στο αεροδρόμιο του Κόβεντρυ. Παρά το γεγονός ότι στο χώρο βρίσκονταν σχεδόν 100 αστυνομικοί, 10 από τους 33 διαδηλωτές έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό και προσπάθησαν να σταματήσουν το φορτηγό, με το να κάτσουν στο δρόμο και να δεθούν με αλυσίδες. Η Τζιλ και οι υπόλοιποι λανθασμένα υπέθεσαν πως η αστυνομία και ο οδηγός του φορτηγού θα σεβαστούν τις ανθρώπινες ζωές περισσότερο. Η αστυνομία επέτρεψε στο φορτηγό να συνεχίσει το δρόμο του, παρά τους προφανείς κινδύνους που υπήρχαν. Το φορτηγό σταμάτησε μόνο όταν η Τζιλ βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του. Οι αγγλικές αρχές έκριναν πως δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία ώστε να κατηγορηθεί ο οδηγός του φορτηγού και κρίθηκε αθώος.

Από το ποστ “Ημέρες Μνήμης: Jill Phipps (15/01/1964-01/02/1995)” στο blog Αντισπισιστική Δράση.

Την ταινία-βιογραφία αφιερωμένη στην μνήμη της(Jill’s Film) μπορείτε να την κατεβάσετε από τον Black Tracker ή να την παρακολουθήσετε διαδικτυακά (αν έχετε λογαριασμό Veoh) εδώ.

Τα μπλουζ του σφαγείου (Γιατί είμαι vegan-μέρος 2ο)

  • January 19, 2011

του Walter Bond

Τα γουρούνια έχουν αλλοιωθεί γενετικά για τόσο καιρό που δεν γνωρίζουμε πλέον πολλά από τα φυσικά χαρακτηριστικά τους. Γνωρίζουμε πως στην φύση κανένα γουρούνι δεν είναι ροζ. Αυτή είναι μια γενετική τροποποίηση γιατί στους ανθρώπους αρέσει το “ανοιχτόχρωμο χοιρινό”. Γνωρίζουμε επίσης πως κανένα γουρούνι στο φυσικό του περιβάλλον δεν φτάνει τις 800 λίβρες το οποίο είναι ένα γελοίο παχύσαρκο μέγεθος. Πολλές φορές όταν δούλευα στην IBP (Iowa Beef Producers- Παραγωγοί βοδινού κρέατος Αϊόβα- που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός “χοιρινού” στα μεσοδυτικά και είμαι αρκετά σίγουρος και για το έθνος) έβλεπα γουρούνια που είναι τόσο αφύσικα υπέρβαρα ώστε ένα ή το σύνολο των άκρων τους συνθλίβονταν από το βάρος τους. Σε αυτό μου το δοκίμιο σκοπεύω να μεταβώ πίσω σε αυτή την αίθουσα της φρίκης για να αναφέρω λεπτομερέστερα τα βάσανα των σκεπτόμενων, συναισθανόμενων και αισθανόμενων όντων, που γνωρίζουμε ως γουρούνια, και υποφέρουν στα χέρια σπισιστών και καταπιεστών ανθρώπων.

Νωρίς το πρωί, ξεκινάν να φθάνουν μισογεμισμένα φορτία των καταδικασμένων γουρουνιών στο σφαγείο. Είναι πακεταρισμένα με “τις κωλότρυπες στους αγκώνες” όπως αναφέρουν τόσο περιεκτικά οι οδηγοί. Τουλάχιστον 3 γουρούνια σε κάθε φορτηγό θα κριθούν “ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση”, συνήθως λόγω των τεράστιων αποστημάτων στα πίσω πόδια τους. Αυτό συμβαίνει γιατί σε κάθε νταλίκα πάντα μερικά γουρούνια κολλάνε με τα οπίσθια τους στην σχάρα της τρύπας απ’ όπου διέρχεται ο αέρας. Όταν αυτό συμβαίνει τους δημιουργούνται (σσ. στα οπίσθια) φρικιαστικές φουσκάλες από μία 30ωρη μετακίνηση σε αυτή την κατάσταση. Φανταστείτε να κάθεστε σε ένα σχολικό λεωφορείο χωρίς παντελόνια και ένα τρίφτη τυριού για κάθισμα. Κατά την άφιξη ένας επόπτης της IBP επιθεωρεί τα γουρούνια. Κάθε γουρούνι που δεν μπορεί να “χρησιμοποιηθεί” καθόλου πετάγεται έξω με την δυνατότητα να πεθάνει είτε από την έκθεση στο κρύο είτε από την πείνα. Δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπεις τους οδηγούς ή τους επόπτες της IBP να μαχαιρώνουν τα γουρούνια με σουγιάδες στα πίσω πόδια για να σκάσουν τα αποστήματα και να συνεχίζουν την δουλειά τους σαν να μην έγινε τίποτα. Τα γουρούνια στην συνέχεια φιλτράρονται από την πίσω μεριά της νταλίκας μέχρι τους διαδρόμους της μάντρας. Αυτή είναι μια πολύ προσωρινή περιοχή κράτησης όπου τα γουρούνια περιμένουν να σκοτωθούν. Στην αντίθετη πλευρά από την αποβάθρα της νταλίκας είναι ο “βλαστός”. Όλα τα γουρούνια εξαναγκάζονται να μπουν σε αυτή την ενιαία διαδρομή θανάτου φτιαγμένη από ατσάλινους σωλήνες. Με το που μπουν μέσα στον “βλαστό”, βρίσκονται σε πορεία θανάτου καθώς δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω και εξαιτίας της σταθερής ροής των καταδικασμένων αδελφών τους που εξαναγκάζονται να μπουν από πίσω τους, δεν μπορούν να σταματήσουν. Τα γουρούνια έχουν την γνωστική ικανότητα ενός 5χρονου παιδιού. Είναι πολύ έξυπνα και αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι συμβαίνει. Τρέμουν από τον φόβο ενώ μερικά είναι τόσο φοβισμένα που χάνουν τον έλεγχο των σωματικών τους λειτουργιών. Άλλα λιποθυμούν και σπρώχνονται με τις κοιλιές τους στον θάνατο. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει καμία διακοπή.

Η επόμενη φρίκη είναι ανυπόστατη. Στην κορυφή του “βλαστού” υπάρχει μια απότομη ράμπα 45 μοιρών, στην κορυφή της οποίας υπάρχει ένα ηλεκτρισμένο μπουλόνι που σπρώχνει έξω και τραντάζει τα γουρούνια στο κεφάλι για να χάσουν τις αισθήσεις τους. Έπειτα προσγειώνονται στο έδαφος αναίσθητα ή ξύπνια και παραλυμένα στον ιμάντα του μεταφορέα. Εκεί συναντάνε το “αυτοκόλλητο”. Το “αυτοκόλλητο” κάνει την δουλειά του μαχαιρώματος των γουρουνιών στο λαιμό και της αγκίστρωσης των πίσω ποδιών τους, έτσι ώστε να αιμορραγούν μέχρι θανάτου ενώ κρέμονται ανάποδα. Στο εργοστάσιο της IBP στο Πέρρυ της Αϊόβα, οι εργαζόμενοι στο “αυτοκόλλητο” φοράνε μάσκες του χόκεϊ, ώστε αν κάποιο γουρούνι ανακτήσει τις αισθήσεις του προσωρινά και τους κλωτσήσει στο πρόσωπο, να μπορούν να προστατευτούν.

Μπορείτε να φανταστείτε να είστε κρεμασμένοι ανάποδα από έναν τρελό με μια μάσκα του χόκεϊ και να έχετε τον λαιμό σας κομμένο! Τόσα πολλά για την ευήμερη “ανθρωπιστική σας σφαγή”! Πολύ γρήγορα ξυπνάνε αναβλύζοντας αίμα από τον λαιμό τους ενώ ταξιδεύουν ανάποδα σε έναν διάδρομο παγωμένου αίματος. Το πάτωμα από κάτω τους έχει μια κλίση γωνίας 45 μοιρών έτσι ώστε ένα μεγάλο μέρος του αίματος να καταλήγει στις δεξαμενές αίματος, ένα επίπεδο κάτω από τον «όροφο των φόνων» σε ένα τμήμα που ονομάζεται «διαχωρισμός». Με το που ξυπνήσουνε αρχίζουν να κλωτσάνε  και πανικοβάλλονται. Αυτό είναι καλό σύμφωνα με τα πρότυπα της βιομηχανίας, διότι επιταχύνει την εξωτερική αιμορραγία. Στην κορυφή αυτού του πλαισιωμένου (σχήματος «Α» ) αγκιστρωμένου οδηγού, η αργή βόλτα έχει τελειώσει. Γλιστράνε κατά μήκος του καναλιού της αγκίστρωσης πολύ γρήγορα, περίπου 35 πόδια καθοδικά και 40 πόδια σε μήκος. Εξαιτίας αυτής της ολίσθησης σε οξεία γωνία, περίπου ένα στα εκατό γουρούνια θα πέσει απ’ το αγκίστρι του και θα καταλήξει κάτω στο πάτωμα. Εκεί θα μείνουν βουτηγμένα στο αίμα που βρέχει κάτω από τον «διάδρομο ολίσθησης» παραπάνω. Σε κάθε στροφή που αλλάζει, η γραμμή σταματάει τόσο ώστε να υπέρ-ψεκαστεί η «ζελατίνα» στα «πεσμένα γουρούνια» και να τα αγκιστρώσει πίσω για την «παραγωγή» στον «όροφο των φόνων».

Ενδεχομένως από την ώρα που θα φθάσουν σε αυτό το σημείο να είναι νεκρά αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε. Το πρώτο μηχάνημα είναι ο «κρούστης». Αυτή η μηχανή μοιάζει με τους κυλίνδρους ενός πλυντηρίου αυτοκινήτων μόνο που οι κύλινδροι αυτοί έχουν παχιά σχοινιά από νάιλον με κόμπους στις άκρες. Αυτή η μηχανή βγάζει την τρίχα από τα γουρούνια. Το επόμενο μηχάνημα είναι το «πλυντήριο».  Αυτό το μηχάνημα είναι μια μεγάλη και ζεματιστή μπανιέρα/λεκάνη. Αυτή η μηχανή παίρνει τα υπολειπόμενα μαλλιά από αυτά που δεν κατάφερε να βγάλει ο «κρούστης» και μαλακώνει το δέρμα για « αποσυναρμολόγηση». Από αυτό το σημείο τα πάντα λειτουργούν με «ρυθμούς σπασίματος λαιμών». (ένας όρος που επινοήθηκε από τον κλάδο των σφαγείων σε σχέση με την ταχύτητα με την οποία τα σκοτώνουν στον «όροφο των φόνων». Τα κεφάλια και οι οπλές τους κόβονται. Η σάρκα αποφλοιώνεται, αλατίζεται και στοιβάζεται σε παλέτες για να σταλθεί σε μια εγκατάσταση βυρσοδεψίας. Οι νευρώσεις πριονίζονται και σπάζονται και τα σπλάχνα πετιούνται σε δίσκους ανοξείδωτου χάλυβα και ταξιδεύουν κατά μήκος ενός ιμάντα μεταφοράς για να ενσωματωθούν με τις δεξαμενές του αίματος, τα κλουβιά των οστών και άλλα δοχεία απορριμμάτων. Κάθε σφαγείο έχει  ένα τμήμα ή μερικές φορές ξεχωριστή εγκατάσταση στον ίδιο χώρο που χρησιμοποιείται για τον «διαχωρισμό». Μία ακριβέστερη περιγραφή θα μπορούσε να είναι ως «μάντρα του θανάτου». Δεξαμενές αίματος, κάδοι οστών, 40 γαλόνια βαρέλια από μάτια κ.ο.κ. ο κλάδος των σφαγείων βρίσκεται σε συνεργασία με πάρα πολλούς παραγωγούς τροφίμων για να κρύψει τα σκουπίδια των θανάτων τους σε διάφορα τρόφιμα. Πολλά ψωμιά μαζικής παραγωγής έχουν σκόνη από οστά στο μείγμα τους. Οι ζελατίνες και το λαρδί ενσωματώνονται σχεδόν σε όλα τα μικρά κέικ και τα εμπορικά σήματα ελαστικών αυτοκινήτων και φορτηγών. Το αίμα χρησιμοποιείται για πυτιά, ένα συγκολλητικό και παράδοξο συστατικό για το τυρί. (χορτοφάγοι συγνώμη αλλά το τυρί σας δεν είναι χορτοφαγικό. Είναι ένας συνδυασμός γαλουχίας και αίματος). Και όλο και συνεχίζεται.

Πρέπει να ειπωθεί πως ο «διαχωρισμός» είναι ένα τόσο αηδιαστικό και άθλιο χάλι που λίγοι μπορούν να το αντέξουν. Κάποτε έπρεπε να κάνω μια εργασία συγκόλλησης σε μια δεξαμενή αίματος και οι μυρωδιές ήταν τόσο έντονες, ώστε τις τέσσερις ώρες που χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί το έργο τις πέρασα κάνοντας εμετό σε έναν κουβά, διασκεδάζοντας τους υπόλοιπους εργαζομένους. Μακάρι να μπορούσα να περιγράψω ακριβέστερα το κακό και την παραφροσύνη ενός εργοστασίου IBP. Αλλά δεν μπορώ. Οι λέξεις και τα βίντεο απλά λένε μια μικρή αλήθεια της βρωμιάς και της μιζέριας. Δεν μπορώ να περιγράψω τις μυρωδιές, τις κραυγές ή τον τρόμο που αυτά τα ζώα βιώνουν. Έτσι, συχνά οι ακτιβιστές για τα Δικαιώματα των Ζώων θα κολλήσουν σε μια λεπτομέρεια ή ένα μέρος της διαδικασίας των φόνων αλλά σας λέω πως είναι αρρωστημένο και λάθος από την αρχή μέχρι το τέλος! Θα πω αυτό επίσης, πως δεν είναι εκ προθέσεως σκληρό. Αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να γίνει ώστε να τραφούν πολλά εκατομμύρια ανθρώπων και πολλά δισεκατομμύρια ζώων. Σε αυτούς τους ανθρώπους που σκοτώνουν ζώα όλη την ώρα και όσο πιο γρήγορα τεχνολογικά δυνατόν γίνεται, είναι παράλογο να τους ζητήσεις ταυτόχρονα την φροντίδα γι’ αυτά. Όχι! Η απάντηση βρίσκεται στο να γίνουμε VEGAN και να καταστρέψουμε αυτά τα στρατόπεδα του θανάτου, να τα ισοπεδώσουμε στο έδαφος σαν να ήτανε το Άουσβιτς ή το Νταχάου! Γιατί αυτό ακριβώς είναι, στρατόπεδα συγκέντρωσης στην εκατοστή!

Αλλά πριν με πάει μακριά ο θυμός μου, ας επιστρέψουμε στο σφαγείο ώστε να εξηγήσω επίσης την ανθρώπινη καταπίεση. Οι εργαζόμενοι στους γρύλους, αυτοί που ασχολιούνται με όλο το πηχτό αίμα, την βρωμιά και τον κίνδυνο είναι γνωστοί και ως «λευκοκαπελάδες». (Στην IBP, η θέση σου στην ιεραρχία φοριέται στο κεφάλι σου με το χρώμα του σκληρού καπέλου σου, που υποδηλώνει τον βαθμό σου). Οι  λευκοκαπελάδες ήταν όλοι Αφρικανοί μετανάστες εκτός από τα πληρώματα καθαρισμού που ήταν Λατίνοι μετανάστες. Οι λευκοκαπελάδες δούλευαν στον «όροφο των φόνων», διαχωρίζοντας και στοιβάζοντας τα στοιβαγμένα δέρματα. Πληρώνονται στο πραγματικά ελάχιστο και δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο παρέκκλισης του μισθού (σσ. προς τα πάνω). Δουλεύουν 12 ώρες βάρδια με ένα 20λεπτο γεύμα και δύο 10λεπτα διαλλείματα. Απειλούνται διαρκώς με γραπτές προειδοποιήσεις για την παραμικρή απόκλιση από τους κανόνες ή την επιβράδυνση της παραγωγής. Τρείς γραπτές προειδοποιήσεις μέσα σε ένα εξάμηνο και απολύονται, ωθούνται προς μετανάστευση και απελαύνονται. Περίπου 1 στους 5 λευκοκαπελάδες έχει χάσει το δάχτυλο του ή μέρος αυτού από την δουλειά σε εξευτελιστικά ξέφρενους ρυθμούς πάνω από ψαλίδια και πριόνια πεπιεσμένου αέρα.

Οι επόπτες των λευκοκαπελάδων είναι οι «κιτρινοκαπελάδες». Υπάρχουν τρείς κιτρινοκαπελάδες σε κάθε περιοχή της εγκατάστασης με εξαίρεση τον «όροφο των φόνων» που έχει πέντε. Κάθε κιτρινοκαπελάς που γνώρισα ποτέ μου ήταν ένας εξαιρετικά θυμωμένος 30άρης- 40άρης, του οποίου η κύρια εργασία απ’ ότι φαίνεται ήταν να γελοιοποιήσει και να φοβίσει τους λευκοκαπελάδες. Εγώ ήμουν κυανοκαπελάς» που σήμαινε πως ήμουν εργαζόμενος κατασκευής για έναν ανεξάρτητο εργολάβο, δεν έπρεπε να συγχέομαι με τους άντρες συντήρησης της IBP που φορούσαν «κόκκινα καπέλα». Είχα πλήρη ελευθερία μετακίνησης στην εγκατάσταση και μου ήταν επιτρεπτό να βρίσκομαι οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή. Αυτού του είδους η ελευθερία εξόργιζε τους κιτρινοκαπελάδες. Περισσότερες από μία φορές χρειάστηκε να εξηγήσω ότι η εργασία μου δεν «ήταν δουλειά τους» και να μείνουν έξω από τον δρόμο μου. Τα αφεντικά των κιτρινοκαπελάκηδων είναι οι πρασινοκαπελάκηδες. Οι πρασινοκαπελάκηδες είναι σπάνια παρόντες στον όροφο και βρίσκονται μόνο εάν είναι παρόντες οι άνθρωποι του USDA (Τμήμα Γεωργίας Ηνωμένων Πολιτειών) ή έχει σταματήσει η παραγωγή για οποιονδήποτε λόγο. Οι άνθρωποι του USDA είναι γνωστοί ως «λευκοπαλτάδες» ονομασία που οφείλεται στις λευκές μπλούζες εργασίας τους. Οι άνθρωποι λοιπόν του USDA έχουν πραγματική εξουσία. Μπορούν να κλείσουν μία εγκατάσταση χωρίς ειδοποίηση, ανά πάσα στιγμή και για οποιαδήποτε χρονικό διάστημα. Για τον λόγο αυτό είναι όλοι νευρικοί όταν οι λευκοπαλτάδες είναι παρών. Αλλά όπως είπα η ζήτηση για το κρέας είναι τεράστια. Το μερίδιο των προμηθευτών δεν μπορεί να καλυφθεί αν μία εγκατάσταση κλείσει ακόμα και για 24 ώρες. Ο καθένας που εργάζεται σε ένα σφαγείο βλέπει τόσες πολλές παραβιάσεις των κανόνων υγιεινής μονάχα μέσα σε μια μέρα που δεν θα μπορούσε να τις μετρήσει όλες, αν είχε προσπαθήσει. Οι λευκοπαλτάδες το γνωρίζουν αυτό, οπότε ο τρόπος που δουλεύει μια επιχείρηση δεν αποτελεί έκπληξη. Στην ουσία δεν υπάρχουν αιφνιδιαστικές επισκέψεις. Τρείς μέρες πριν να έρθει ένας επόπτης του USDA, το σφαγείο έχει ειδοποιηθεί. Την ημέρα της επιθεώρησης γίνεται ένας μαζικός καθαρισμός του εργοστασίου. Οι λευκοπαλτάδες περπατάνε από το ένα άκρο του εργοστασίου στο άλλο με την μούρη τους χωμένη σε ένα πρόχειρο ενώ πλευρίζονται και από τις 2 πλευρές από τους πρασινοκαπελάκηδες. Η γραμμή παραγωγής των θανάτων προσωρινά επιβραδύνεται όσο είναι μέσα στο κτίριο. Η όλη επιθεώρηση διαρκεί περίπου μισή ώρα. Πριν ακόμη οι άνθρωποι του USDA φύγουν από το πάρκινγκ, γυρνάμε σε «ρυθμούς σπασίματος λαιμών» και βρώμικο πηχτό αίμα.

Αρκετό καιρό μετά αφού έφυγα από εκείνη την φρικτή εγκατάσταση στο Πέρρυ της Αιόβα και έγινα vegan, αναρωτήθηκα γιατί εμείς ως «πολιτισμένη» κοινωνία επιτρέπουμε να συμβαίνει αυτό το πράγμα? Γιατί εγώ προσωπικά δεν είχα παρέμβει όταν είχα βρει την ευκαιρία? Γιατί μου είχε πάρει αρκετά χρόνια μαρτυρίας αυτής της θηριωδίας ώστε να αρχίσω να μιλάω σοβαρά γι’ αυτήν και να την καταπολεμάω? Η απάντηση σε όλα μου αυτά τα ερωτήματα είναι μία λέξη: Σπισισμός. Εμείς, ως ανθρωπότητα αισθανόμαστε πως είμαστε εγγενώς καλύτεροι και πιο σημαντικοί από όλες τις άλλες μορφές ζωής μαζί. Έτσι πιστεύουμε πλήρως πάνω σε αυτό το δόγμα, ακόμα και κάποιοι που είναι vegan και ακτιβιστές για τα Δικαιώματα των Ζώων, το υποστηρίζουν πλήρως με τον δικό τους σπισιμό. Διότι αν είχαμε την πραγματική συναίσθηση της άσχημης σφυρηλάτησης που δέχονται τα ζώα, που οι άνθρωποι αποκαλούν «τρόφιμα», το κίνημα για την απελευθέρωση τους θα ήταν πολύ πιο αχόρταγο και μαχητικό απ’ ότι είναι τώρα. Αντί της παρηγοριάς μεταξύ μας του πόσο «αισθανόμαστε τον πόνο τους», (που δεν τον αισθανόμαστε) ή στο να καταρρέουμε κάθε φορά που βλέπουμε ή σκεφτόμαστε την κατάσταση τους (το οποίο βοηθάει ένα καταδικασμένο ζώο τόσο περίπου όσο και η πλήρης απάθεια), θα έπρεπε εκ των προτέρων να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.

Η σωστή απάντηση στο κακό δεν είναι ο φόβος. Η σωστή απάντηση στην φαυλότητα δεν είναι η ανικανότητα. Η σωστή απάντηση στην αναισθησία δεν είναι το να κλαις ανεξέλεγκτα. Η σωστή απάντηση στο κακό, την φαυλότητα και την αναισθησία είναι η οργή, η σύγκρουση και η δράση! Πρέπει να κοιτάξουμε βαθιά μέσα στον εαυτό μας και να είμαστε ειλικρινείς για το πόσο πιο έντονα θα αισθανόμασταν εναντίον αυτών των φρικαλεοτήτων και παρανοϊκότήτων αν αυτές συνέβαιναν σε ανθρώπους, και να γεφυρώσουμε αυτό το κενό στον «δικό μας σπισισμό».

Για την ημέρα που θα κόψουμε να κλαίμε όλη την ώρα για τα ζώα! Και θα αρχίσουμε να παλεύουμε όλη την ώρα για τα ζώα! Η μητέρα Γη μας και τα Έθνη των Ζώων χρειάζονται από εμάς να είμαστε αποτελεσματικοί και όχι προσβεβλημένοι. Η αλήθεια είναι ότι εμείς, οι αυτοανακηρυγμένοι υπερασπιστές των ζώων έχουμε μεγαλύτερη γνώση γι’ αυτές τις φρικαλεότητες. Επίσης, πιθανόν είναι να έχουμε και μεγαλύτερη ευαισθησία γι’ αυτά τα θέματα. Και εγώ ισχυρίζομαι επομένως, ότι έχουμε και μεγαλύτερη ευθύνη ώστε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Το να έχεις μεγαλύτερη γνώση για ένα έγκλημα και να μην κάνεις τίποτα γι’ αυτό, είναι από μόνο του ένα έγκλημα. Λέγεται συνενοχή.

Ορίστε κάποια γνώση. Ο αριθμός των Ζώων που πεθαίνουν κάθε χρόνο για την γούνα, την ψυχαγωγία και την ζωοτομία παγκοσμίως είναι ο ίδιος αριθμός με τον αριθμό των νεκρών ζώων στην Αμερικάνικη βιομηχανία συσκευασίας κρέατος μέσα σε μία μέρα! Πάνω από το μισό του φρέσκου πόσιμου νερού χρησιμοποιείται για την κτηνοτροφία! Ο νούμερο ένα παράγοντας ρύπανσης του νερού μας είναι οι απορροές, γνωστές επίσης και ως σκατά από εκτρεφόμενα ζώα. Ο νούμερο ένα ένοχος της αποψίλωσης των δασών και του εκτοπισμού των αυτοχθόνων είναι η βιομηχανία του κρέατος! Αλλά απλά γνωρίζοντας αυτά τα πράγματα, δεν θα τα αλλάξει κιόλας. Κάθε τι από το να ξέρεις απλά μια συνταγή είναι στο να σκοπεύεις να την φας επίσης.

Ήρθε η ώρα να απελευθερώσετε, να εκπαιδεύσετε και να ταράξετε.

Απελευθέρωση των Ζώων, όποιο κι αν είναι το κόστος!!

Παρακαλούμε επικοινωνήστε και στηρίξτε τον Walter Bond στο:

Walter Bond  # P01051760
PO Box 16700
Golden, CO 80402-6700

Αρχικό κείμενο στο Support Walter Bond

Το 1o μέρος του κειμένου “Γιατί είμαι vegan” μπορείτε να το βρείτε στο site της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση

Απελευθέρωση 36 σκύλων στην Καταλονία

  • January 16, 2011

Μετάφραση του αρχικού κειμένου
που δημοσιεύτηκε στις 12 του μήνα και το συνοδευτικό βίντεο

36 σκύλοι διασώθηκαν από μια ομάδα ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων από το
εκτροφείο ζώων για πειράματα HARLAN Interfauna στις παρυφές της πόλης Sant Feliu de
Codines (Καταλονία,Ισπανία), προσφέροντας τους μια νέα ζωή αυτή τη νέα χρονιά.

Μόλις μπήκαμε μέσα καταγράψαμε την άθλια ζωή αυτών των ζώων και ξεκινήσαμε να
ετοιμάζουμε τη μεταφορά τους. Όντας μονίμως κλειδωμένα στα κλουβιά τους χωρίς να
μπορούν να τρέξουν, να εξερευνήσουν το περιβάλλον ή να σχετιστούν μεταξύ τους,
αρκετά από αυτά είχαν πληγές – όπως φαίνεται από τις εικόνες που τραβήξαμε εκείνη τη
νύχτα -αφού αναγκάζονταν να κοιμούνται μέσα στο χειμώνα ακουμπώντας απευθείας στο
κρύο τσιμέντο, καλυμμένο με τα δικά τους περιττώματα και ούρα.

Ένας από τους διασωθέντες σκύλους ζούσε σε πλήρη απομόνωση χωρίς κανένα είδος επαφής
με τα άλλα ζώα. Αυτό αποτελεί μια μορφή ψυχολογικού βασανιστηρίου για τα κοινωνικά
ζώα τα οποία έχουν ανάγκη τη συντροφιά άλλων ζώων. Άλλα αναζητούσαν τόσο έντονα
οποιαδήποτε επαφή και ερέθισμα μετά από εγκλεισμό τεσσάρων χρόνων σε αυτά τα
κλουβιά, που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να μας αγγίξουν μέσα από τα κάγκελα και
ζητούσαν την προσοχή μας με οποιοδήποτε τρόπο. Όταν μπήκαμε στο κλουβί τους, πήδηξαν
με ενθουσιασμό πάνω μας αναζητώντας τρυφερότητα. Λίγα λεπτά αργότερα μας συνόδεψαν
χαρούμενα έξω στον πρώτο ελεύθερο περίπατο της ζωής τους.

Δεδομένης της ψυχικής και σωματικής τους υγείας όλα τα διασωθέντα ζώα εξετάστηκαν
από κτηνίατρους. Κάποια χρειάστηκαν όλη την προσοχή μας για να τα βοηθήσουμε να
ξεπεράσουν τον διαρκή φόβο στον οποίο ζούσαν. Όλα έχουν ήδη έρθει σε ασφαλή σπίτια
όπου τα αγαπούν και τα προστατεύουν. Δεν ξέρουμε πόσος καιρός θα χρειαστεί μέχρι να
εμπιστευτούν ξανά ανθρώπους  αλλά είμαστε σίγουροι ότι η προσοχή και η φροντίδα που
δέχονται στα καινούρια τους σπίτια θα καταφέρει να ανοίξει το δρόμο προς την καρδιά
τους και θα ξαναζήσουν ευτυχισμένα και ασφαλή για την υπόλοιπη ζωή τους.

Μετά από μια σκληρή ζωή στις εγκαταστάσεις της Harlan Interfauna στην Καταλονία-
καμία διαφορά με αυτές στη  Green Hill στην Ιταλία ή της Marshall στις ΗΠΑ- μια
χειρότερη μοίρα περίμενε αυτά τα ζώα: η μεταφορά τους σε εργαστήρια πειραμάτων όπου
θα ήταν για πάντα κλεισμένα σε κλουβιά από τα οποία θα έβγαιναν μόνο για να
χρησιμοποιηθούν σε πειράματα. Όλα γεννήθηκαν καταδικασμένα να γίνουν θύματα των τεστ
τοξικότητας, βιοιατρικής και κτηνιατρικής έρευνας, ή στρατιωτικών περαμάτων μέχρι το
τέλος της ζωής τους.

Οι ακτιβιστές που πραγματοποίησαν αυτή τη δράση είναι βίγκαν και απορρίπτουν το
σπισιμό όπως και οποιαδήποτε εκμετάλλευση ζώων, συμπεριλαμβανομένων των πειραμάτων
όπως σε αυτήν την περίπτωση, ή την κατανάλωση ζωικών προϊόντων, τη χρήση τους για
σόου ή για ρουχισμό. Πιστεύουμε ότι το μόνο σημαντικό κριτήριο για το σεβασμό είναι
ικανότητα τους να αισθάνονται, όχι το είδος, το φύλο ή η φυλή όπου ανήκουν. Θέλουμε
να εξελιχθούμε προς μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις όπου τα μη ανθρώπινα ζώα δεν
θεωρούνται κατώτερα είδη που χρησιμοποιούνται ως πόροι, αλλά άτομα, τα δικαιώματα
των οποίων αξίζουν πλήρη σεβασμό.

Θα συνεχίσουμε να διασώζουμε ζώα και να καταγγέλλουμε  την εκμετάλλευσή τους τους
μέχρι να αδειάσει και το τελευταίο κλουβί και μέχρι οι υπόλοιπες μορφές καταπίεσης
ζώων να αποτελούν παρελθόν.

Τέλος, θέλουμε να αφιερώσουμε αυτή τη δράση σε όλους τους ακτιβιστές οι οποίοι
αγωνίζονται για το τέλος των πειραμάτων σε ζώα και οι οποίοι θυμούνται όλα τα ζώα
που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα εκτροφεία και στα εργαστήρια.

ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ

Φόρουμ Απελευθέρωσης Ζώων: Κάλεσμα για Ομιλητές

  • January 12, 2011

του Peter Young

Το παρακάτω κείμενο είναι κάλεσμα για ομιλητές για το Φόρουμ Απελευθέρωσης Ζώων 2011 (Animal Liberation Forum 2011), που θα γίνει αυτή την άνοιξη στο Long Beach, στην Καλιφόρνια. Έχω παρευρεθεί τα τελευταία 2 χρόνια, και θα μπορούσα να πω πώς το Animal Liberation Forum είναι ένα φιλόδοξο συνέδριο με σπουδαίους ομιλητές,οργανωμένο κάθε χρόνο από ανθρώπους αφοσιωμένους με την Παύση των Βασανιστηρίων στα Ζώα (Cease Animal Torture).

Την άνοιξη του 2009, η CAT  ξεκίνησε το πρώτο Animal Liberation Forum που έχει γίνει ποτέ στην πολιτεία της Καλιφόρνια στο πανεπιστήμιο του Long Beach. Το φόρουμ που έγινε τον Απρίλιο του 2009, ήταν το πρώτο συνέδριο σχετικά με ζώα σε όλη την 60χρονη ιστορία του Πανεπιστημίου.

Κατά την έναρξη αυτού του έτους, η CAT  διοργάνωσε επιτυχημένα το 2ο ετήσιο Animal Liberation Forum και συνέχισε την παράδοση με πρωταγωνιστές ομιλητές και οργανισμούς απ’ όλη την χώρα. Στα 2 χρόνια ζωής του το AL Forum είχε το προνόμιο φιλοξενούμενων ομιλητών όπως τον διευθυντή Τύπου,Dr. Jerry Vlasak MD,τον συνιδρυτή των φεμινιστριών για τα ΔΤΖ (FAR) και συγγραφέα Marti Kheel, τον Stewart Soloman-μέλος της οργάνωσης Vegan Outreach, τον Lorri Houston-ιδρυτή της Animal Acres και τον Greg Kelly- διεθνή ακτιβιστή και συνιδρυτή της Band of Mercy. Επιπλέον υπάρχει μία ευρεία διάταξη ενημερωμένων ομιλητών και οργανώσεων όπως η veganTHISAnimal Rescue Media Education (ARME),η  Orange County People for Animals (OCPA), το Βορειοαμερικάνικο γραφείο Τύπου για την Απελευθέρωση των Ζώων (NAALPO),η Eko Zone, και η Band of Mercy – Los Angeles που έχουν συμμετάσχει.

Με το 2010 να έρχεται στο τέλος του, η CAT  ήδη προγραμματίζει για το 3ο ετήσιο AL Forum την άνοιξη του 2011. Η CAT προς το παρόν αναζητά ομιλητές και οργανώσεις για να συμμετάσχουν και παρακαλεί αυτούς που ενδιαφέρονται να στείλουν μία αίτηση μέχρι την Παρασκευή στις 15 Ιανουαρίου στο : animalliberationforum@yahoo.com.

Οι αιτήσεις για τους ομιλητές θα πρέπει να αποτελούνται από το όνομα σας,τον οργανισμό που συμμετέχετε (εάν υπάρχει) και την θεματική που ενδιαφέρεστε να αναπτύξετε. Οι αιτήσεις για τις οργανώσεις θα πρέπει να αποτελούνται από το όνομα της οργάνωσης, την κύρια επαφή και μία γενική περίληψη σε αυτά που προωθεί/προάγει η οργάνωση σας (ή/και μία έκθεση της αποστολής της)

Μέχρι κάθε κλουβί να είναι άδειο

CAT

http://www.ceaseanimaltorture.org/

Το AL Forum είναι ένα ελεύθερο 4μερο συνέδριο στο πανεπιστήμιο Long Beach της Καλιφόρνια, το οποίο προπαγανδίζει το κίνημα της Ολικής Απελευθέρωσης και δράσεις απελευθέρωσης ζώων. Οι θεματικές που κυμαίνονται σε φεμινισμό,απελευθέρωση ζώων, άμεση δράση και βεγκανισμό θα συζητηθούν και θα προγραμματιστούν δια μέσου των ομιλητών,τα πάνελ,τα workshop και την διαλογή των φιλμ.

Αρχικό άρθρο στο Voice Of The Voiceless

Συνάντηση για την απελευθέρωση των ζώων στη Βαρκελώνη

  • December 22, 2010

Στις 16,17,18 και 19 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκαν στη Βαρκελώνη εκδηλώσεις για την απελευθέρωση των ζώων. Ακολουθεί το κείμενο του καλέσματος:

Σήμερα, που η εκμετάλλευση τόσο των ζώων όσο και των ανθρώπων είναι άγρια και καταστροφική, που η εξουσία και η κυριαρχία δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο, θεωρούμε πως υπάρχουν, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, λόγοι αρκετοί για να επαναφέρουμε στο προσκήνιο έναν αγώνα ξεχασμένο σχεδόν πάνω σε κάποια ζητήματα. Η βάση του αντισπισισμού, μιας ιδέας τόσο υποτιμημένης, που μας ενώνει όμως με τα υπόλοιπα ζώα, είναι θεμελιώδης αν ο στόχος μας είναι η πραγματική και βαθιά αλλαγή του τρόπου που καταλαβαίνουμε, ζούμε και αγωνιζόμαστε για την ανάκτηση των ζωών μας.

Είναι αυτοί κάποιοι από τους λόγους που αποφασίσαμε να οργανώσουμε αυτές τις εκδηλώσεις, που στοχεύουμε να είναι ένα σημείο συνάντησης, ανταλλαγής ιδεών και διαλόγου για όλες και όλους αυτούς που σκεφτόμαστε πως ο αγώνας για την απελευθέρωση των ζώων σημαίνει περισσότερα πράγματα από το να είσαι απλά βέγκαν. Θα επιχειρήσουμε να δώσουμε έναν πρακτικό χαρακτήρα σε αυτές της ημερίδες παρουσιάζοντας τα σημεία εκείνα που μας φαίνονται πιο σημαντικά για το χτίσιμο ενός δυνατού κινήματος που θα μας προμηθεύσει με τα πλέον αποτελεσματικά  μέσα για την επίτευξη των στόχων μας. Για αυτό ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους που πιστεύουμε πως «τρέχουν» ενδιαφέροντα εγχειρήματα στο πεδίο της απελευθέρωσης των ζώων (καμπάνιες, καταφύγια, έρευνες κ.α.) και που πιστεύουμε πως με την εμπειρία τους μπορούν  να  εμπλουτίσουν τη δικιά μας.

Για αυτό, σας καλούμε όλες και όλους να συμμετάσχετε ενεργά σε αυτές τις εκδηλώσεις και όχι σαν απλοί ακροατές με την ελπίδα πως αυτού του τύπου οι συναντήσεις θα γίνουν κάτι το συνεχές και μόνιμο.

Χαιρετισμούς και καλή δύναμη!

Περισσότερες πληροφορίες στα Ισπανικά εδώ

agência de notícias anarquistas-ana (πρακτορείο αναρχικών ειδήσεων)

Πηγή: contra.info