Κρατική Καταστολή

Επίσημη ανακοίνωση του Walter Bond σχετικά με την άμβλωση

  • January 3, 2012

Είμαι υπέρ της ζωής, Είμαι κατά της Άμβλωσης.

Ποτέ δεν κράτησα κρυφά τα συναισθήματα μου σχετικά με τη βρεφοκτονία. Η στάση μου υπέρ της ζωής δεν πηγάζει από τη θρησκεία ή από το σεξισμό αλλά από την επέκταση της vegan ηθικής μου και από μια βαθιά αίσθηση ότι όλες οι αθώες ζωές θα πρέπει να προστατεύονται.

Βλέπω τη ζωή στον πλανήτη μας ή οπουδήποτε και αν υπάρχει ως ένα θαυμαστό περιστατικό και αποτελεί μια εμφανή επιθυμία για όλη τη ζωή προς τη συνέχεια ενάντια σε όλα τα εμπόδια και τις πιθανότητες.

Νοιώθω ότι αποτελεί μια κατεστραμμένη λογική το να αγαπάς τη Μητέρα Γη και τα Έθνη των Ζώων αλλά να βλέπεις τη δολοφονία ενός μωρού στη μήτρα του ως ένα αποδεκτό μέσο ελέγχου του πληθυσμού, κάτι σαν αυτό το οποίο πιστεύει ο κυνηγός, ότι πρέπει να σκοτώσει για να μειωθούν οι πληθυσμοί των Ζώων.  Ο βιομηχανοποιημένος και τεχνολογικός πολιτισμός είναι αυτό που συντηρεί τον ανθρώπινο υπερπληθυσμό, όχι η εγκυμοσύνη.  Εάν ζεις μια φυσική ζωή σε ένα φυσικό περιβάλλον, η φύση φροντίζει για τους πληθυσμούς της, τέλεια και χωρίς αποτυχία.  Η ιδέα ότι οι άνθρωποι πρέπει να επεμβαίνουν είναι μια εγωιστική ανθρωποκεντρική αηδία, είτε αυτό είναι ένας κυνηγός με ένα τουφέκι ή ένας φονιά βρεφών με άσπρη ποδιά και μεταπτυχιακό.

Βρίσκω επίσης την πρακτική της άμβλωσης να μην αποτελεί πρωτοπορία του φεμινισμού αλλά και να μην είναι και τόσο πολιτισμένη πρακτική όσο προσπαθεί να φανεί.  Εάν παρατηρήσουμε την πρακτική των βρεφοκτονιών παγκοσμίως βλέπουμε ότι τελικά την υπερασπίζεται μια αρκετά φιλελεύθερη ομάδα λευκών ανθρώπων.  Όντως, στην Αμερική οι κλινικές αμβλώσεων έχουν κατηγορηθεί, μέσα από κρυφές έρευνες, να διαθέτουν ποσά από υποτιθέμενους λευκούς ρατσιστές για τη θανάτωση μαύρων βρεφών.  Πάρα πολλές φορές έχουν κατηγορηθεί για παροχή βοήθειας σε κοπέλες ηλικίας μικρής όσο 14 ετών, όχι μόνο για την παροχή κρυφής άμβλωσης αλλά επίσης και για παροχή προστασίας των ταυτοτήτων των 30χρονων κακοποιών τους.   Η άμβλωση είναι μια βιομηχανία εκμετάλλευσης και θανάτου, οδηγούμενη από το ρατσισμό, το χρήμα και την ανάγκη επέκτασης, τόσο κατάπτυστη και βλαβερή όσο και όποια άλλη παρόμοια βιομηχανία.

Ο γιατρός της άμβλωσης και ο ζωοτόμος είναι ο ένας κομμάτι του άλλου.  Όσο εγώ βρίσκω ασυνεπές το να είμαι vegan και να χαίρομαι με το θάνατο των βρεφών,
έτσι βρίσκω εξίσου γελοίο να νοιάζομαι για τα αγέννητα παιδιά, αλλά όχι για τη Μητέρα Γη και τις σχέσεις των Ζώων.  Γιατί αυτό δεν σε κάνει υπέρ της ζωής, αλλά υπέρ των εμβρύων.  Ο σεβασμός προς την ανυπεράσπιστη ζωή πρέπει να είναι συνεχής και πρωταρχικός εάν επιθυμούμε κάποια στιγμή να ζήσουμε σε μια δίκαιη κοινωνία.  Τα δικαιώματα σου τελειώνουν εκεί όπου αρχίζουν του άλλου και εάν παραβιάσεις αυτά τα δικαιώματα της ζωής τότε πλέον δεν είσαι αθώος και οι πράξεις σου δεν θα πρέπει να γίνονται ανεκτές.

Όπως επίσης δεν πιστεύω ότι το έμβρυο αποτελεί απλά ένα μάτσο κύτταρα και όχι ένα αγέννητο βρέφος.  Ένα έμβρυο μέσα σε μερικές εβδομάδες από τη σύλληψη του διαθέτει όλα όσα και εμείς αλλά σε μια μικρογραφία.  Για το λόγο αυτό, δεν πιστεύω ότι αποτελεί δικαίωμα της γυναίκας να δολοφονήσει το παιδί που κουβαλά όσο το ότι δεν αποτελεί δικαίωμα της η δολοφονία του γεννημένου της παιδιού.  Ο μόνος έγκυρος λόγος για την ακύρωση της ζωής, για το θάνατο, είναι όταν αυτή η ζωή αποτελεί καταστρεπτική δύναμη για τη ζωή ολόγυρα του, έτσι όπως ένας ενήλικας μη vegan άνθρωπος.

Μια vegan θέση την οποία έχω ακούσει είναι ότι ένα αγέννητο παιδί πιθανότατα θα μεγαλώσει και θα μετατραπεί σε κρεοφάγο καταναλωτή άρα θα ήταν καλύτερο να το σταματήσουμε πριν καν ακόμη ξεκινήσει.  Η απάντηση μου σε αυτό είναι:  προδικάζεις και κάνοντας το αυτό, προωθείς το θάνατο αθώων ζωών οι οποίες είναι ανυπεράσπιστες.  Συμφωνώ ότι στον κόσμο υπάρχει υπερπληθυσμός ανθρώπων.  Για αυτό,αρχικά, χρησιμοποιήστε νόμιμες μεθόδους αντισύλληψης ώστε να μην έχετε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.  Για ποιο  λόγο να στρέψουμε το μίσος μας για την ανθρωπότητα προς τους αθώους και άφωνους όταν υπάρχει ένας κόσμος κρεοφάγων, ζωοτόμων, καταναλωτών γάλακτος και εταιριών ζώων οι οποίοι αξίζουν να εξαφανιστούν.

Είμαι σίγουρος ότι αυτή η δήλωση θα αναστατώσει συγκεκριμένα άτομα μέσα στην κοινότητα της Απελευθέρωσης / Δικαιωμάτων των Ζώων και με αυτό είμαι εντάξει.  Έχουμε όλοι το δικαίωμα στη γνώμη και στα πιστεύω μας, και είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς θα διαγράψουν εμένα και το Vegan Hardline αναφερόμενοι σε εμένα ως ένα ιδεολογικά μεταμφιεσμένο δεξιό.  Αλλά το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τους Malcolm X, Dr. King, John Africa, ολόκληρο το βασικό κίνημα των Ρασταφάρι και για πολλούς άλλους που έχουν πολεμήσει και συνεχίζουν να το κάνουν γενναία για κοινωνική δικαιοσύνη και οι οποίοι ήταν και είναι υπέρ της ζωής.

Η αλήθεια βρίσκεται σε ένα συνονθύλευμα κοσμοθεωρίας, με τρόπο τον οποίο η ζωή είναι αντίθετη σε όλες τις υπάρχουσες κυβερνήσεις και τεχνολογικούς πολιτισμούς, αλλά δεν γεννάται μέσα από μια χίπικη ιδέα ότι ο καθένας θα πρέπει να επιτρέπεται να κάνει ότι θέλεί.  Για παράδειγμα, ως Staightedge, νομίζω ότι η χρήση των ναρκωτικών και του αλκοόλ οδηγεί στην αποδυνάμωση και την απάθεια.  Νιώθω ότι αυτοί που δεν μπορούν να σταματήσουν να βάζουν το χέρι στο στόμα τους είναι ελαττωματικοί και επικίνδυνοι για αυτούς και για τους γύρω τους.  Ως vegan, νιώθω ότι αυτοί που υποστηρίζουν την αγάπη τους για τη Γη και τα Ζώα αλλά χρησιμοποιούν τα νεκρά σώματα και τα υποπροϊόντα αυτών είναι σε σύγκρουση και είναι υποκριτές.  Πιστεύω ότι υπάρχει το σωστό και το λάθος.  Υπάρχει πως υπάρχει μια επιτρεπόμενη συγκεκριμένη ποσότητα για αυτούς που υποφέρουν και πέρα από αυτή, η λογική και η συμπόνια μπορούν να αποκατασταθούν μόνο μέσω της βίας.  Όχι με τη σκέψη, όχι με τα λόγια.

Αυτές είναι οι βασικές μου πεποιθήσεις όσον αφορά την Vegan ηθική υπέρ της ζωής και το βασικό δόγμα του Vegan Hardline.  Είναι αυτό που είναι.  Εάν διαφωνείς είναι επειδή είσαι λάθος.  Θα πρέπει να ρυθμίσεις την κοσμοθεωρία και τις πράξεις σου και να γίνεις σωστός.

 Απελευθέρωση των Ζώων, ότι και αν χρειαστεί!

“Οι πρώτοι ημι ανθρώπινοι πρόγονοι μας δεν θα εξασκούσαν τη βρεφοκτονία ή την πολυανδρία, διότι τα ένστικτα των κατώτερων ζώων δεν είναι ποτέ τόσο διεστραμμένα ώστε να τα οδηγούν σε συνεχή καταστροφή των ίδιων τους των απογόνων.” Charles Darwin

Κριτική του “Ζώα και Αυτοδιάθεση”:

Επειδή πολλά ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες για το παρόν κείμενο που δημοσιεύουμε, αποφασίστηκε από κάποιον κόσμο να το μεταφράσει και να το διαθέσει ελέυθερα προς πάσα κριτική. Όντως, διαβάζοντας το, πολλές φορές συναντήσαμε σημάδια δογματισμού, απολυτότητας και προβληματικής γενίκευσης που έμπαιναν πάνω στο ζήτημα της άμβλωσης, αν και διάφορες οπτικές της κριτικής που κατέθεσε ο Walter, μας έβαλαν σε έναν γόνιμο προβληματισμό για το στάση θα μπορούσαμε να είχαμε κρατήσει και εμείς οι ίδιες/οι πάνω στη συγκεκριμένη θεματική. Ίσως εν καιρό, αποφασίσουμε να δημοσιεύσουμε την δικιά μας οπτική, αν και δεν το θεωρούμε στην παρούσα φάση προτεραιότητα μας. Αυτό που όμως μπορούμε να πούμε με σιγουριά, ως κομμάτι του ευρύτερου κινήματος που παλεύει για την Ολική Απελευθέρωση, είναι ότι επουδενί ο Walter Bond παύει να αποτελεί σύντροφο μας που βρίσκεται αιχμάλωτος στα κελιά της “ελευθερίας” του άγριου πολέμου που μαίνεται. Για μας η αλληλεγγύη δεν είναι “ζητιανιά”, ούτε υπάρχουν “σχέδια” των έγκλειστων συντρόφων μας, για το πότε θα τοποθετηθούν για το τάδε ή το δείνα θέμα, πριν ή έπειτα από κάποια δίκη. Όσο κάποιοι και κάποιες διατηρούν την αποψάρα τους στην διαλεκτική τους πολυθρόνα, εμείς τους υπενθυμίζουμε πως ο πόλεμος μόλις τώρα άρχισε κι εμείς προτιμούμε να διαλέγουμε την πλευρά των αγριμιών. Προφανώς αυτή η στάση δεν κρατείται μονάχα από μερίδα του μαυροπράσινου τμήματος του χώρου, αλλά είναι ένα συνολικότερο σπυρί στο κώλο της “αλληλεγγύης” και των μονοθεματικών νταβάδων της, που εκτιμούμε πως θα έχουν την δυνατότητα να την εκφράσουν αποκλειστικά και μόνο στον εγωμανή εαυτό τους, αναζητώντας παντού διακρίσεις και πολιτικές διαφορές.

Όποιος ξεχνά τους αιχμαλώτους του αγώνα, ξεχνά τον ίδιο τον αγώνα…

Μετάφραση Κειμένου: Sonaht
Αρχικό κείμενο στο: Support Walter Bond

Σε 87 μήνες φυλάκισης καταδικάστηκε ο Walter

  • October 14, 2011

Σύμφωνα με το newsletter που στάλθηκε σήμερα νωρίς το πρωί από τη σελίδα υποστήριξης του Walter, supportwalter.org, η ποινή που του επιβλήθηκε για τους εμπρησμούς εκ μέρους του ALF στη Utah ήταν 87 μήνες, οι οποίοι θα προστεθούν στην ήδη επιβεβλημένη ποινή του και στο χρόνο που είναι φυλακισμένος. Αυτό σημαίνει πως συνολικά ο Walter έχει καταδικαστεί σε 12 χρόνια φυλάκισης για τις δράσεις του ως ο «Lone Wolf» του ALF.

Ακολουθεί η μετάφραση της τελικής του τοποθέτησης στο δικαστήριο, μιας τοποθέτησης σύντομης, άμεσης και ειλικρινής, όπως άλλωστε και τα περισσότερα κείμενα του Walter:

«Είμαι σήμερα εδώ εξαιτίας των εμπρησμών που διέπραξα στην Tandy Leather Factory στο Salt Lake City και στο εστιατόριο Tiburon στη Utah, το οποίο πουλάει το απίστευτα βάναυσο προϊόν φουά γκρα. Ο κατήγορος δικηγόρος θέλει να μου δώσει την μέγιστη ποινή και ακόμα περισσότερη όχι λόγω των «εγκλημάτων» μου, αλλά επειδή είμαι αμετανόητος και ντόμπρος. Η διαίσθησή μου μου λέει πως αυτό το δικαστήριο δεν πρόκειται να μου δείξει έλεος επειδή ξαφνικά θα λυπηθώ. Οπότε αντί να πω ψέμματα στο δικαστήριο σε μια αδύνατη προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου, όπως είμαι σίγουρος ότι κάνουν πολλοί όταν αντιμετωπίζουν την μέρα απόδοσης των ποινών τους, επιτρέψτε μου να σας πω γιατί λυπάμαι.

Λυπάμαι για το ότι όταν ήμουν 19 χρονών έχτισα δύο σφαγεία που μέχρι και σήμερα σκοτώνουν ζώα, ακόμα και τώρα καθώς μιλάω. Λυπάμαι που η Tandy Leather πουλάει δέρματα που έχουν αποσχιστεί από νεκρούς, και συχνά από ζωντανά σώματα ζώων όπως αγελάδες, στρουθοκάμηλοι, λαγοί, φίδια και γουρούνια. Λυπάμαι που οι επιχειρήσεις βυρσοδεψίας που προμηθεύουν την Tandy Leather Factory μολύνουν τη Γη με επικίνδυνα χημικά. Λυπάμαι που το εστιατόριο Tiburon βγάζει κέρδος από το εξαναγκαστικό τάισμα χηνών και παπιών μέχρι να εκραγούν τα συκώτια τους, ώστε οι πλούσιοι άνθρωποι να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν ως πατέ για τα κράκερ και το ψωμί τους. Λυπάμαι που κερδίζουν τα προς το ζην από νεκρά σώματα άγριων και εξωτικών ζώων. Λυπάμαι που ζούμε σε μια εποχή όπου μπορείς να βιάσεις ένα παιδί ή να χτυπήσεις μια γυναίκα μέχρι να λιποθυμήσει και να σου επιβληθεί μικρότερη ποινή φυλάκισης από έναν ακτιβιστή για την απελευθέρωση των ζώων ο οποίος επιτέθηκε σε ιδιοκτησία και όχι σε ανθρώπους.

Λυπάμαι που ο αδερφός μου ήταν τόσο απεγνωσμένος να ξεφύγει από τα χρέη που πέταξε από την Iowa στο Colorado απλά για να με παγιδεύσει σε μια μαγνητογραφούμενη και παρακολουθούμενη συζήτηση με ανταμοιβή λεφτά. Λυπάμαι που σχετίζομαι βιολογικά με έναν τέτοιο τιποτένιο ρουφιάνο. Λυπάμαι που περίμενα τόσο καιρό για να γίνω ενεργητικό μέλος του Μετώπου Απελευθέρωσης Ζώων (ALF). Για όλα αυτά τα πράγματα θα έχω πάντα κάποια λύπη. Αλλά όσον αφορά τους εμπρησμούς στην Leather Factory και στο Tiburon, δεν έχω καμία τύψη.

Συνειδητοποιώ ότι οι νόμοι αυτής της χώρας είναι υπέρ της δυνατότητας των επιχειρήσεων να βγάλουν κέρδος και όχι υπέρ του δικαιώματος των ζώων στη ζωή. Χρησιμοποιούνται [οι νόμοι] επίσης για να ευνοήσουν την ικανότητα των λευκών επιχειρηματιών να βγάλουν κέρδος από τη δουλεία μαύρων ατόμων. Χρησιμοποιούνται επίσης για να εξυπηρετήσουν την ικανότητα ενός συζύγου να επιτεθεί δόλια στη γυναίκα του και να της φερθεί λες και ήταν αντικείμενο. Εκείνοι που παραβιάζουν το νόμο και καταστρέφουν ιδιοκτησίες για να αντιταχθούν σε εκείνες τις καταπιέσεις αποκαλούνται επίσης «τρομοκράτες» και «φανατικοί» στην εποχή τους αλλά αυτό δεν άλλαξε το γεγονός ότι η κοινωνία προόδευσε και ακόμα προοδεύει σύμφωνα με εκείνες τις γραμμές.

Οπότε σήμερα είμαι ο κακός τύπος. Αυτό είναι απλά ζήτημα ιστορικής σύμπτωσης. Ποιος ξέρει, ίσως μια λιγότερο κτηνώδη και λιγότερο βίαιη κοινωνία να υπάρξει κάποια μέρα που θα κατανοεί πως η ζωή και η Γη είναι περισσότερο σημαντικές από τα προϊόντα θανάτου και βαναυσότητας. Και αν όχι, στο διάολο με όλους τέλος πάντων! Το αν οι υποστηρικτές μου ή αυτοί που με δυσφημούν πιστεύουν πως είμαι ένας αγωνιστής για την ελευθερία ή ένας φρενοβλαβής δεν κάνει καμία διαφορά για μένα. Έχω αφιερώσει χρόνια επιβεβαιωμένα προωθώντας, υποστηρίζοντας και παλεύοντας για την Απελευθέρωση των Ζώων. Έχω δει τα ζώα θύματα της της ανθρώπινης αδικίας, χιλιάδες από αυτά με τα ίδια μου τα μάτια, και αυτό που είδα ήταν αίμα, έντερα και σπλάχνα! Έδωσα μια υπόσχεση σε εκείνα τα ζώα και στον εαυτό μου, να αγωνιστώ για εκείνα με όποιον τρόπο μπορούσα. Δε μετανιώνω για τίποτα από αυτά, και δε θα μετανιώσω ποτέ!

Μπορείτε να μου στερήσετε την ελευθερία, αλλά δε μπορείτε να με υποτάξετε.

Walter Bond
A.L.F. – P.O.W.
XLoneVWolfX»

Αναδημοσίευση από: Ferae Naturae XVX

Ο Walter είναι ένας από μας…

  • October 11, 2011

Ο Walter ήταν, είναι και θα είναι ένας από εμάς. Ήταν ένας από εμάς όταν επιτέθηκε στη βιομηχανία θανάτου Sheepskin Factory στο Glendale,στο Tandy Leather Factory στο Σολτ Λέικ Σίτι και στο εστιατόριο Tiburon που εμπορεύεται επιβολή, εξουσία και θάνατο στο Sandy.

Μέσα από αυτές τις δράσεις ο Walter ανέδειξε πόσο δυναμικές και γεμάτες πάθος δράσεις μπορούν να γίνουν για την υπόθεση των μη ανθρωπίνων ζώων, σήμερα,τώρα. Υπογράμμισε όπως και πολλοί άλλοι άλλοι αγωνιστές για την απελευθέρωση των ζώων, πως αυτό που έχει ανάγκη το κίνημα για την απελευθέρωση τους δεν είναι περισσότερες υπογραφές «μείωσης της βαρβαρότητας», κλάματα και παρακάλια απέναντι στους εξουσιαστές και βιαστές της ζωής. Δεν είναι οι περισσότερες φιλοσοφικές συζητήσεις για το «εάν» και «πώς» και «με βάση ποια ψευδό-ηθικίστικη θεωρία» υποστηρίζουμε την «τάδε» ή την «δείνα» υποταγμένη στάση για το ζήτημα των τσακισμένων από την ανθρώπινη κυριαρχία αδελφών μας. Αλλά ο δρόμος της σύγκρουσης, της αμετανόητης μαχητικότητας, της λυσσασμένης αντεπίθεσης.

Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν συνελήφθη από τα ένστολα τσιράκια της κυριαρχίας, τους πράκτορες της ATF. Όταν δέχθηκε το ρουφιάνικο “δόσιμο” του από τον ίδιο του τον αδερφό Trapper Zuehlke. Όπως είναι γνωστό, η ρουφιανιά όπως και η καταπίεση δεν έχουν σύνορα. Αυτό όμως που είναι επίσης γνωστό είναι πως οι ρουφιάνοι πολιτικών ακτιβιστών δεν ξεχνιούνται εύκολα.

Η καταστολή μαχητικών συντρόφων και συντροφισσών που παλεύουν για την απελευθέρωση των ζώων και της γης, και εν τέλει για την Ολική Απελευθέρωση από τα ανθρώπινα δεσμά, όχι μόνο δεν μας φοβίζει αλλά μας εξοργίζει. Είναι γνωστή η πάγια τακτική πολιτικής απομόνωσης που ακολουθείται μέσα από τέτοιου είδους κατασταλτικές διαδικασίες ώστε να τσακιστούν πολιτικά και ηθικά οι ακτιβιστές. Αλλά για άλλη μια φορά η κυριαρχία τα έκανε μαντάρα. Όχι μονάχα δεν κατάφερε να απομονώσει πολιτικά και ως φυσική παρουσία τον Walter αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα από τα πιο ισχυρά διεθνή κινήματα αλληλεγγύης που έχει λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια. Αυτού του είδους η αλληλεγγύη δεν αναπτύχθηκε πάνω στην βάση της προσωπολατρίας αλλά στην βάση της πολιτικής στάσης και δράσης, υποκείμενα μιας συνολικότερης θεώρησης για το υπάρχον.

Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν γνώρισε για πρώτη φορά τα «κελιά της ελευθερίας» στην Αμερική για τον εμπρησμό μιας αποθήκης μεθαμφεταμινών ενός από τους μεγαλύτερους βαρόνους ναρκωτικών της Αϊόβα που διοχέτευε ναρκωτικά και στον ρουφιάνο αδελφό του, τον Steve Gomez.

Ήταν ένας από εμάς όταν έφαγε την «ποινή» του για τον εμπρησμό του Sheepskin Factory. Είναι ένας από εμάς στο σήμερα που οι συνθήκες εγκλεισμού του αναδεικνύουν και την εκδικητικότητα του υπάρχοντος συστήματος όταν για δύο 15λεπτες κλήσεις στην οικογένεια του και απλά την ημερήσια διατροφή του είναι αναγκασμένος να πληρώνει σχεδόν 50 δολάρια. Ο Walter υποχρεώνεται στην ουσία να «αγοράζει» την διατροφή του καθώς του παρέχεται εκδικητικά vegetarian και όχι vegan διατροφή. Όπως ενημερωνόμαστε ακόμα, θα πρέπει να παρθεί ιδιαίτερη «δικαστική απόφαση» μόνο και μόνο για να επιλέξει ο ίδιος τι θα βάλει στο στόμα του και όχι η κυριαρχία…

Για μας η «σωφρονιστική» διαδικασία δεν είναι τίποτε παραπάνω από την άλλη όψη του ίδιου ακριβώς νομίσματος. Ονειρευόμαστε και ετοιμαζόμαστε πιο μαχητικά από ποτέ για την δημιουργία μιας κοινωνίας που θα ανθίσει στις στάχτες της τελευταίας φυλακής, μιας κοινωνίας που προάγει τον βιοκεντρισμό και τον συμβιοτισμό έναντι στο εμετικό καρτεσιανό κατασκεύασμα του ανθρωποκεντρισμού, μιας κοινωνίας που η λέξη σπισισμός θα είναι ξεχασμένη μια και καλή και η αυτοδιάθεση κάθε ζώου δεν θα είναι πια ένα μακρινό παραμύθι.

 

Γι’ αυτό λοιπόν και ακονίζουμε τα δόντια και τα νύχια μας σαν λυσσασμένα αγρίμια στο άκουσμα μιας ακόμα «ποινής» που είναι αναγκασμένος να δεχθεί ο Walter στις 13 Οκτωβρίου στο δικαστήριο του Σολτ Λέικ Σίτι, στις 3 το μεσημέρι, και κραυγάζουμε επιθετικά πάνω από το κεφάλι του εκάστοτε εντεταλμένου δικαστή:

 

Άμεση Απελευθέρωση του Walter ΤΩΡΑ!

Κανένας αγωνιστής για την Ολική Απελευθέρωση

στα κελιά των εξουσιαστών

Μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής…

 

Άτομα από την 1η Τριήμερη Αντισπισιστική Συνάντηση
στον ελλαδικό χώρο της Κρήτης

1η Τριήμερη Αντισπισιστική Συνάντηση

  • August 18, 2011

Τα τελευταία χρόνια το κίνημα απελευθέρωσης ζώων αναπτύσσεται και στην Ελλάδα, οργανώνεται μέσα από άτομα και ομάδες, δυναμώνει και, πάντα με επίγνωση του πόσο αργά είναι για αυτούς που υποφέρουν, γίνεται όλο και πιο αποφασισμένο στο να βάλει ένα τέλος στον καθημερινό υποβιβασμό, εξευτελισμό, βασανισμό όλων των ζώων, και κυρίως εκείνων που γίνονται αντικείμενα της πιο στυγνής και ευρείας εκμετάλλευσης. Άλλοι νωρίτερα και άλλοι πιο πρόσφατα ξυπνάμε από το παραμύθι που μας πότισαν γονείς, δάσκαλοι, και πατριαρχικές κοινωνίες, και ξεμπροστιάζουμε τους σπισιστικούς μηχανισμούς που προσπαθούν να μας ταΐσουν με πτώματα και ψέματα στην προσπάθειά τους να εξουσιάσουν και να εκμεταλλευτούν κάθε ζωή. Απέναντι στις προσπάθειες γελοιοποίησης, φασιστικής φίμωσης και απομόνωσης από όσους επιλέγουν να ζήσουν με παρωπίδες βουτηγμένοι στην απάθεια, σε περιοχές όπως η Αθήνα, η Καστοριά, η Σιάτιστα, η Μυτιλήνη, η Πάτρα, τα Χανιά, ο Βόλος, η Θεσσαλονίκη, σε κάθε τόπο και χρόνο, αντιτάσσουμε τη φωνή, τη δράση, και την αλληλεγγύη μας, χωρίς να φρενάρουμε σε αυθαίρετες διακρίσεις.

Σε μια προσπάθεια συντονισμού και ουσιαστικής επικοινωνίας, άτομα και συλλογικότητες συνδιοργανώνουμε την πρώτη 3ήμερη αντισπισιστική συνάντηση στις 26, 27, 28 Αυγούστου. Στόχος είναι, ξεκινώντας από κοινές βάσεις, να συζητήσουμε πέρα από τετριμμένα, να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και προβληματισμούς πάνω στο διεθνές αλλά και στο τοπικό, και να συντονιστούμε σε περαιτέρω δράση.

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο κάμπινγκ Παλιόχωρας (Γραμμένου) Χανίων. Σε ένα νησί που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυρήνες εκμετάλλευσης και κακοποίησης μη ανθρώπινων ζώων, η Παλιόχωρα συγκεντρώνει παραδοσιακά αρκετούς κατοίκους και επισκέπτες με στοιχειώδη τουλάχιστον σεβασμό απέναντι στα μη ανθρώπινα ζώα.

Το τριήμερο θα περιλαμβάνει παρουσίαση θεματικών από συλλογικότητες, συζητήσεις, εργαστήρια και προβολές.

Επικοινωνία: alogomyges@gmail.com

Κάλεσμα στο Indymedia

Περιοδεία του Steve Best στην Ευρώπη – Αποκλεισμός του από τους αλήτες του ΗΒ

  • June 18, 2011

Ο Steve Best, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ακτιβιστής θεωρητικός για τα Δικαιώματα των Ζώων, ολοκλήρωσε πριν από λίγες μέρες την περιοδεία Ολικής Απελευθέρωσης στην Ευρώπη, όπου πέρασε από διάφορες πόλεις σταθμούς και επικοινώνησε τα ιδανικά του αντισπισισμού και της πάλης για την Ολική Απελευθέρωση.

Συγκεκριμένα η περιοδεία θα ξεκινούσε από τις 12 του Μάη στην πόλη του Λουξεμβούργου και θα κατέληγε στις 10 με 14 Ιουνίου με σταθμό το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου θα γινόταν προσπάθεια να εισχωρήσει στην χώρα που από τον Αύγουστο του 2005 έχει προχωρήσει στον εφ’ όρου ζωής αποκλεισμό του από το εσωτερικό της διότι κατά την εκτίμηση των κυβερνητικών καθαρμάτων της ο Best δεν είναι “ωφέλιμος για το κοινό καλό”.  Επίσης, ήταν προγραμματισμένη μια δημόσια ομιλία με τίτλο ” Φασισμός, Αστυνομοκρατούμενα Κράτη και Ελέυθερος Λόγος”.

Στις 10 Ιουνίουτο πρωί, ο Best ενημερώνεται στο αεροδρόμιο του Gdansk*  με προορισμό το Λονδίνο από την υπάλληλο που τσέκαρε το διαβατήριο του, πως το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να διατηρεί τον εφ’ όρου ζωής αποκλεισμό του και του απαγορεύτηκε να ταξιδέψει. Ως απάντηση ο Best έστειλε ένα σύντομο μήνυμα στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, στο οποίο μεταξύ άλλων ευχαριστούσε για την επιβεβαίωση πως το ΗΒ είναι ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος, αναρρωτιόταν αν θα τον αποκλείσουν και μέσω του Skype και τόνιζε πως δεν θα  καταφέρουν να σταματήσουν ποτέ την πάλη για την απελευθέρωση των ζώων και πως το μόνο που κάνουν είναι να βάζουν λάδι στην φωτιά αντίστασης που δημιουργείται..

Η προγραμματισμένη εκδήλωση για την πόλη του Λονδίνου καλύφθηκε ιντερνετικά ενώ στις 12 Ιουνίου αναρτήθηκε στο youtube ένα 12λεπτο βίντεο στο οποίο ο Steve Best απαντούσε στην φασιστική πρακτική των κυβερνητικών τσογλανιών του Ηνωμένου Βασιλείου.

O Steve Best σε μια διαμαρτυρία στην Οξφόρδη, κατά την διάρκεια της τελευταίας του επίσκεψης στο Ηνωμένο Βασίλειο
* Πολωνική πόλη όπου ήταν ο τελευταίος σταθμός στην προγραμματισμένη περιοδεία πριν καταφθάσει στο Λονδίνο

Περισσότερα για την υπόθεση μπορείτε να βρείτε στο προσωπικό site του Best.

Συγκέντρωση ενάντια στα pet shop

  • June 10, 2011

Τα κλουβιά δεν τα θέλουμε ούτε πιο μεγάλα, ούτε πιο πολυτελή…
Τα θέλουμε σπασμένα, καμένα και άδεια…
Ενάντια στην εμπορευματοποίσηση των ζώων

Στον αγώνα μας για ένα κόσμο απαλλαγμένο από καταπίεση, εκμετάλλευση και κάθε μορφή βίας δε μπορούμε να μη συμπεριλάβουμε τα μη ανθρώπινα ζώα. Δε θα μπορούσε να υπάρχει ειρήνη για τους ανθρώπους όσο για το συμφέρον τους βασανίζονται ζώα και καταστρέφεται το περιβάλλον. Το σύστημα, υπεύθυνο για όλα αυτά τα εγκλήματα, βασίζεται στην άγνοια και στην απάθεια των ανθρώπων. Τίποτα όμως δεν απαλλάσσει κανέναν από τις ευθύνες του και αυτό μας καθιστά όλους συνένοχους.

Όλοι έχουμε στη γειτονιά μας pet shop όπου σωματέμποροι βγάζουν λεφτά πασάροντας τα ζώα ως αντικείμενα και όχι ως ζωντανά πλάσματα. Τα κρατούν φυλακισμένα μέσα σε κλουβιά μέχρι να πουληθούν, στερώντας τους κάθε δικαίωμα για ζωή και αυτοδιάθεση. Τα βάζουν σε ράφια για να μπορεί να διαλέξει ο πελάτης το αξεσουάρ της αρεσκείας του. Τους δίνουν τιμή και τα θεωρούν ιδιοκτησία τους. Τα pet shops δεν έχουν καμία διαφορά από τα σκλαβοπάζαρα ανθρώπων που έχουν καταργηθεί αιώνες τώρα. Υποτίθεται ότι καταδικάζουμε αυτήν την υποτίμηση της ζωής ως πλέον “πολιτισμένοι”. Δεν υπάρχει όμως κανένα στοιχείο πολιτισμού σε αυτό το εμπόριο κακοποιημένων ζώων.

Εκτρέφονται (ή απάγονται από το φυσικό τους περιβάλλον) συγκεκριμένες ράτσες και τα “σκάρτα” δολοφονούνται. Στις φάρμες αναπαραγωγής τα γενετήσια ένστικτά τους χρησιμοποιούνται βίαια και καταχρηστικά για τη μέγιστη παραγωγή, στο ελάχιστο χρονικό διάστημα. Τα αναπαραγωγικά ζώα αντιμετωπίζονται ως μηχανές παιδιών και μόλις κριθεί ότι μειώνεται η παραγωγικότητα τους θανατώνονται. Τα μικρά περνάνε από σύστημα διαλογής όπου κοστολογούνται βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Στα εκτροφεία συντελείται μία διαρκής προσπάθεια για τη διατήρηση της καθαρότητας των φυλών, οι οποίες είναι δημιούργημα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και εξυπηρετούν ένα καταναλωτικό life style που στόχο έχει το να πουληθούν τα ζώα πιο ακριβά. Καθαρές φυλές υπάρχουν μόνο στα βρώμικα μυαλά. Στα pet shop μεγαλώνουν σε μικροσκοπικά κλουβιά χωρίς περιθώριο κίνησης, με τις ακαθαρσίες τους δίπλα στο φαί τους. Μπορεί να ζήσουν έτσι για χρόνια και αν δεν πουληθούν δολοφονούνται ή πωλούνται ως πειραματόζωα.

Αυτό το εμπόριο βασίζεται στη λογική ότι τα ζώα προορίζονται για κατοικίδια σε όλους αυτούς που τα αγοράζουν επειδή είναι χαριτωμένα και θέλουν τη συντροφιά τους ή για να διακοσμήσουν και να φρουρήσουν το σπίτι τους. Θεωρούν ότι αγαπάνε τα ζώα και αυτοαποκαλούνται «φιλόζωοι» αλλά το να φυλακίζεις κάποιον για να μείνει κοντά σου, να τον εκβιάζεις με τη τροφή του και να τον χτυπάς για να προσαρμοστεί στις επιθυμίες σου δε λέγεται αγάπη αλλά καταπίεση και εξουσία. Αγάπη για τα ζώα σημαίνει αγώνας ενάντια στην τυραννία του ανθρώπου πάνω τους, μια τυραννία που αρνείται στα μη ανθρώπινα ζώα το στοιχειώδες δικαίωμα στη ζωή και στην ελευθερία και που τα αντιμετωπίζει είτε ως χόμπι είτε ως εργαλεία είτε ως αντίβαρο σε μία άδεια και καταπιεσμένη ζωή.

Συγκέντρωση

Ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ζώων στα pet shop
Σάββατο 11 Ιουνίου, 12:00
Πλατεία Κοτζιά

Μέχρι να αδειάσει κάθε κελί και κάθε κλουβί
ΔΕ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

 

Το κράτος πρόνοιας έφυγε, το κράτος ασφάλειας ήρθε…

  • May 13, 2011

Στην απεργιακή κινητοποίηση της 11ης Μάη χιλιάδες κόσμου απήργησαν και διαδήλωσαν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Στην Αθήνα, ενώ η πορεία έφτανε στο τέλος της δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής, με αποτέλεσμα δεκάδες τραυματισμούς και εισαγωγές σε νοσοκομεία. Δύο διαδηλωτές χρειάστηκε να χειρουργηθούν, ενώ ένας απ’ αυτούς, ο Γιάννης Καυκάς, νοσηλεύεται σε κωματώδη κατάσταση μετά από χτυπήματα που του προκάλεσαν αιματώματα στο κεφάλι. Φυσικά, οι αθρόες προσαγωγές και οι συλλήψεις στο σωρό δεν έλειψαν ούτε αυτή τη φορά.

Δεν είναι πλέον μυστικό πως η πλειοψηφία της κοινωνίας δέχεται άγρια επίθεση σε όλα τα μέτωπα, πως εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών λεηλατούνται η μια μετά την άλλη και πως οι συνθήκες επιβίωσης γίνονται όλο και πιο δυσβάστακτες. Μπροστά στο σπάσιμο της κοινωνικής συναίνεσης γι’ αυτή την κατρακύλα, το κράτος απαντάει με το μόνο τρόπο που του απομένει: τη ΒΙΑ, απέναντι σε οποιαδήποτε φωνή τολμάει να αντιστέκεται, απέναντι σε οποιαδήποτε διεκδίκηση τολμάει να αρθρωθεί. Με γκλομπ και χημικά, με προπαγάνδα και ψέματα, με κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς, με συνειδητή προσπάθεια δημιουργίας κλίματος απομόνωσης, ανασφάλειας και φόβου. Γιατί έτσι μας θέλουν, μόνους, διαχωρισμένους και φοβισμένους, έτσι θα γίνουμε αυτό που βολεύει τα σχέδιά τους: σκιές μιας ύπαρξης με αξιοπρέπεια και βούληση.

Μας λένε πως «είμαστε σε πόλεμο», αλλά όχι και πως αυτός ο πόλεμος γίνεται εναντίον μας και έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό: ο πόλεμος των κυρίαρχων στις τάξεις των από κάτω. Απόρροια αυτού του πολέμου -της εξαθλίωσης, του «όλοι εναντίον όλων», του κυνισμού και της απαξίας της ζωής- είναι και η πρόσφατη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη στο κέντρο της Αθήνας από ασύλληπτους δράστες «που μιλούσαν σπαστά ελληνικά». Τα ΜΜΕ, ως υπέρτατοι δικαστές, έσπευσαν να χρεώσουν τη δολοφονία σε μετανάστες, όπως είχαν κάνει και με τη δολοφονία των αστυνομικών της ΔΙΑΣ πριν λίγο καιρό, αλλά κατάπιαν τη γλώσσα τους όταν συνελήφθηκαν οι πραγματικοί δράστες (έλληνες και ομογενείς, μεταξύ τους και απόστρατος αξιωματικός της αστυνομίας).

Μ’ αυτή τη μεθόδευση διαμορφώνεται ένα άλλο είδος κοινωνικού κανιβαλισμού: αυτό που απεικονίζει με συνοπτικές διαδικασίες στο πρόσωπο όλων των μεταναστών το πρόσωπο του εγκληματία. Αυτό που δίνει πάτημα στις φασιστικές συμμορίες να επιδίδονται επί μέρες τώρα σε πογκρόμ εναντίον κάθε ανθρώπου με «λάθος» χρώμα και τόπο γέννησης. Αυτό που πιθανότατα οδήγησε στη χτεσινή δολοφονία μετανάστη από το Μπαγκλαντές, από ασύλληπτους δράστες «που μιλούσαν ελληνικά». Πάλι με μαχαιριές, πάλι στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς όμως να μάθουμε λεπτομέρειες για την πορεία της ζωής του, για τα όνειρα και τις προσδοκίες του, χωρίς να μάθουμε καν το όνομά του. Σε αυτή τη συνθήκη καλούνται να επιβιώσουν, όμως, χιλιάδες μετανάστες: παρανομοποιημένοι, χωρίς δικαιώματα, στο περιθώριο και αόρατοι.

Δεν ήρθε από το πουθενά όλη αυτή η κατάσταση, πρόκειται για ένα καλοστημένο και ριψοκίνδυνο σχέδιο που συμπυκνώνει τη βία και την τρομοκρατία που δεχόμαστε καθημερινά. Από τις απολύσεις, τη μαύρη εργασία, τους καθημερινούς εκβιασμούς στους χώρους δουλειάς, μέχρι τη συνολική υποτίμηση των ζωών μας. Θέλουν να μας πείσουν πως είμαστε ανίσχυροι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, ότι το σύστημα είναι ακλόνητο, ότι καλά θα κάνουμε να βγάλουμε το σκασμό και να σκύψουμε το κεφάλι. Μας στρέφουν τον έναν ενάντια στον άλλο, γιατί όσο παραμένουμε διαιρεμένοι θα είμαστε και αδύναμοι. Μας μένει να οργανωθούμε εναντίον τους, παλεύοντας για τα δικά μας συμφέροντα και στρέφοντας την οργή μας εκεί που πρέπει: ενάντια σε μια ζωή που μας επιβάλλεται, συνεπώς ενάντια στο χρήμα, στην εργασία, στα σύνορα και τα έθνη, το κράτος και τους προστάτες του, τη θρησκεία, τη φυλή.

όσο περισσότερο μας κλέβουν τη ζωή

τόσο μας ντοπάρουνε με έθνος και φυλή

όλοι στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο

 

Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε σε μορφή .jpg  εδώ
Αναδημοσίευση από: Κατάληψη στο Μπίνειο

Ανακοίνωση της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων

  • May 13, 2011
Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος σε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό.
Από την αρχή της πορείας οι δυνάμεις καταστολής είχαν δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της δείχνοντας για μια ακόμα φορά την πρόθεση των κυρίαρχων να ανακόψουν με ωμή βία και καταστολή την κοινωνική οργή και αντίσταση.
Ενώ ένα μεγάλο μέρος της πορείας είχε περάσει από το Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, τα μπλοκ συνελεύσεων γειτονιάς, ταξικών σωματείων βάσης, αναρχικών/αντιεξουσιαστών και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, δέχτηκαν τη δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής που όρμηξαν λυσσασμένα πάνω στους διαδηλωτές ρίχνοντας βροχή δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και κροτίδων λάμψης,  χτυπώντας τους άγρια και τραυματίζοντας δεκάδες.
Σε αυτό το κομμάτι της διαδήλωσης, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων τη στιγμή που δέχτηκε και αυτή μαζί με τα υπόλοιπα μπλοκ τη δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα ο σύντροφός μας Γιάννης Κ., που κρατούσε το πανό της Συνέλευσης, να τραυματιστεί σοβαρά. Χτυπημένος και με αίματα στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται μαζί με μια άλλη διαδηλώτρια από την Πανεπιστημίου που πνιγόταν στα δακρυγόνα για να πάει σε κάποιο ασφαλές σημείο, όπως έκαναν και άλλοι χτυπημένοι διαδηλωτές. Κατηφόρισαν την οδό Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου, μπήκαν σε μια στοά όπου ήταν παρόντες εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί, τους είπε το όνομά του και ότι ήταν στο μπλοκ της ΣΑΚΑΚΠ που μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου. Όταν άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου όπου τον παρέλαβε.
Ο σύντροφος μεταφέρθηκε στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.

Στην προσπάθειά τους οι κυρίαρχοι να καταπνίξουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, δε διστάζουν, επιστρατεύοντας όπως πάντα τους ένστολους δολοφόνους τους, να θέσουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τη ζωή των αγωνιζόμενων ανθρώπων.
Σαν Συνέλευση συνεισφέρουμε με τις δυνάμεις μας στους αυτοοργανωμένους αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς αγώνες που είναι μια ζωντανή πραγματικότητα σε κάθε γωνιά της πόλης, και μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιζόμενους ανθρώπους συμμετέχουμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Καμιά απόπειρα καταστολής και τρομοκράτησης δεν είναι ικανή να μας κάνει να σιωπήσουμε. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό του συντρόφου μας Γιάννη Κ. που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση και σε όλους τους τραυματισμένους και συλληφθέντες διαδηλωτές της απεργιακής πορείας της 11ης Μάη.

Συνεχίζουμε στο δρόμο!
Συνεχίζουμε ανυποχώρητοι!
Για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων
11 Μάη 2011

Vegan συλλογική κουζίνα για το φυλακισμένο αγωνιστή Walter Bond

  • April 11, 2011

Vegan Συλλογική Κουζίνα

Με κουβέντα για την υπόθεση του φυλακισμένου αγωνιστή του Μετώπου Απελευθέρωσης των Ζώων Walter Bond (Lone Wolf)

*Τα έσοδα θα διατεθούν για τη δημιουργία μπροσούρας με τα κείμενα του Walter

Παρασκευή 15 Απριλίου 7μμ, Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Αναδημοσίευση από: Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

Ρώσος αντιφασίστας καταδικάστηκε σε 2ετή φυλάκιση

  • April 8, 2011

Ο αντιφασίστας Rinat Sultanov, καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκισης χθες στην Αγία Πετρούπολη, για την πρόκληση “επικίνδυνης σωματικής βλάβης” σε Ναζί, κατά την διάρκεια ενός καυγά που πραγματοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου (“Ημέρα Εθνικής Ενοποίησης”, κύρια ημέρα συσπείρωσης των Ρώσων Ναζί) πριν από τρία χρόνια.

Ο Rinat Sultanov γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη Labytnangi, της μακρινής Βόρειας Σιβηρίας, όπου και τελείωσε το σχολείο του.

Το 2002, γράφτηκε στο κολέγιο τηλεπικοινωνιών της Αγίας Πετρούπολης, με ειδικότητα στον προγραμματισμό. Λόγω των οικονομικών του προβλημάτων δεν μπόρεσε να τελειώσει τις σπουδές του, αλλά παρέμεινε στην Αγία Πετρούπολη, επισκεπτόταν τους συγγενείς του στην Βόρεια Σιβηρία κάθε χρόνο ενώ παράλληλα τους βοηθούσε οικονομικά. Κατά την διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Rinat άλλαξε αρκετές φορές δουλειά, εκπαίδευσε τον εαυτό του και έμαθε αρκετά επαγγέλματα.

Ενώ ήταν ακόμα στο σχολείο, άρχισε να ενδιαφέρεται με την κατάσταση που επικρατούσε στην χώρα. Έστησε το πρώτο website της περιοχής του, με τίτλο: “Ο Αντιφασισμός πρέπει να είναι ριζοσπαστικός”, όπου δημοσίευε ενημερωτικά φυλλάδια και link από μουσικές και ταινίες.

Από ένα γράμμα του Rinat, τον Νοέμβριο του 2010:

Δεν νομίζω ότι θα έχει διαφορά στο ποιος είναι ο καθένας από μας, όπως ο κόσμος θεωρεί σημαντικό το χρώμα του δέρματος και την κοσμοθεωρία κάποιου, αν ζούμε όλοι κάτω από έναν ουρανό και περπατάμε σε μια γη και έρθουμε αντιμέτωποι με την ώρα που η φύση γύρω μας θα χαθεί.”

Το 2006, ο Rinat γνωρίστηκε με τους αναρχικούς και τους αντιφασίστες της Αγίας Πετρούπολης. Εντάχθηκε άμεσα στον αγώνα ενάντια του κράτους, διέδωσε αυτοκόλλητα, φυλλάδια, έκανε γκράφιτι και συμμετείχε σε αντιφασιστικές δράσεις και αναρχικές διαδηλώσεις. Υποστήριξε την δράση “Food Not Bombs”, συμμετείχε συχνά σε εβδομαδιαίες πικετοφορίες ενάντια στον πόλεμο στην Τσετσενία στην περιοχή Nevski Prospekt και βοήθησε στην προετοιμασία διαμαρτυριών ενάντια στην σύνοδο των G8 το 2006 στην πόλη. Στις 10 Ιουλίου εκείνου του έτους, ο Rinat και τρεις Γερμανοί ακτιβιστές συνελήφθησαν στο διαμέρισμα ενός ακτιβιστή μιας οργάνωσης αναρχικών της Αγίας Πετρούπολης. Οι αστυνομικοί του επιτέθηκαν φραστικά και τον χτύπησαν , απαιτώντας να καταθέσει χωρίς καμία εθιμοτυπική διαδικασία, πάρα ταύτα όμως ο Rinat δεν έδωσε κανένα όνομα. Τελικώς, του επιβλήθηκε πλημμεληματική ποινή 10 ημερών μέσω ενός κατασκευασμένου κατηγορητηρίου. Ο Rinat δεν φοβήθηκε από τους εκφοβισμούς και παρέμεινε ενεργός στο κίνημα.

Ο Rinat είναι χορτοφάγος για ηθικούς λόγους. Πήρε συχνά μέρος σε δράσεις για τα Δικαιώματα των Ζώων και βοήθησε να οργανωθεί το “A Voice for animals”, ένα φεστιβάλ στο Petrozhavodsk το 2009. Το 2008 πήρε ενεργά μέρος σε μία καμπάνια ενάντια στην αστυνομική καταστολή. Μέσα στο 2009, συμμετείχε σε διάφορες καταλήψεις στην Αγία Πετρούπολη.

Ένα απόσπασμα από ένα γράμμα του Rinat από το Δεκέμβριο του 2010:

Εδώ (στην φυλακή) πολλοί άνθρωποι ρωτούν γιατί δεν τρώω κρέας. Πολλοί πιστεύουν ότι οι χορτοφάγοι δεν τρώνε κρέας για θρησκευτικούς λόγους, αλλά τους εξηγώ πως είναι άλλοι οι λόγοι, οικολογικοί μεταξύ άλλων. Αλλά εκτός από μένα, κανείς ακόμη δεν αρνείται μία διατροφή βασισμένη στο κρέας”

Ο Rinat συνελήφθη από αστυνομικούς του “Κέντρου Καταπολέμησης-Δράση ενάντια στον εξτρεμισμό (E-Center)”, την νύχτα μεταξύ της 3ης και 4ης Νοεμβρίου του 2010 πριν από το Φεστιβάλ “Πόλη ενάντια στον ρατσισμό”. Κατά την διάρκεια του φεστιβάλ, οι αστυνομικοί του E-Center απειλούσαν τον Rinat, απαιτώντας του να ρουφιανέψει άλλους ανθρώπους και να ομολογήσει ενέργειες που δεν είχε κάνει. Ωστόσο, παρέμεινε ισχυρός παρά την πίεση των μπάτσων.

Σε λίγες εβδομάδες, ο Rinat θα σταλθεί σε φυλακή κοντά στην περιοχή που μεγάλωσε, για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Αν του γράψετε όμως άμεσα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να παραλάβει τα γράμματα σας.

 

Rinat Sultanov
FBU IZ-47\4
ul. Lebedeva d. 39
195009 Saint-Petersburg Russia

Λίστα κρατούμενων στην πρώην Σοβιετική Ένωση

Αναδημοσίευση από: Anarchist Black Cross Moscow