Όσο η κρίση βαθαίνει, η αντίσταση εξασθενεί-το λυκόφως ενός αποτυχημένου είδους..

  • January 2, 2011

του Steve Best

Η κρίση είναι από πάνω μας, ένα εξελικτικό σταυροδρόμι, όλοι είναι κοιμισμένοι και ναρκωμένοι από την αλλοτριωμένη εργασία και την σφαίρα του θεάματος των ΜΜΕ. Είμαστε αποτυχημένο είδος, δεν θα τα καταφέρουμε και θα πεθάνουμε με ένα μακρύ,αργό και φρικτό αναστεναγμό και όχι μπαμ και κάτω.

Βοηθάω εκείνους που μπορώ ώστε να αφήσω κάτι πίσω για τους φτωχοδιάβολους που είναι οι μελλοντικές γενιές, καθώς προσπαθούν να έρθουν σε σύνδεση με τις δικές μας παντελείς αποτυχίες για να ξυπνήσουν και να απαντήσουν σε αυτή την αυτοκαταστροφή και το ολοκαύτωμα, να παλέψουν σε μία δύσκολη αλλά ευφυή μάχη,και όχι για εκείνο το άσμα για της ειρήνης και της διάδοσης του βιγκανισμού σε περισσότερους της λευκής αφρόκρεμας.

Ο φιλειρηνισμός θα μας μετατρέψει όλους σε θύματα! Οι φιλειρηνιστές υποτάσσονται!

Ο κόσμος θα γίνει βίγκαν, όχι εξαιτίας του κινήματος μας, αλλά εξαιτίας της τεράστιας σύγκρουσης, του πολέμου των πόρων, της σπανιότητας και των βάναυσων παγκοσμίων πολέμων στον ορίζοντα. Το παγκόσμιο κοινωνικό και οικολογικό σύστημα ξεδιαλύνεται μπροστά στα μάτια μας, και όλες οι “γίνε βίγκαν” κοινοτυπίες, δεν πιάνουν μία χωρίς να συνδεθούν με ένα άγριο και αδιάλλακτο σφαιρικό αντιστασιακό κίνημα για την ολική απελευθέρωση.

Το πραγματικό θέαμα είναι η ωμή αισχρολογία της αποτυχίας του Homo sapiens και του “κινήματος” του που είναι τόσο δεμένο με τις μηχανές της καταστροφής, παίζοντας τον ρόλο ενός λιπαντικού και όχι μιας προστριβής. Είναι επανάσταση ή αφανισμός, και οι επαναστάσεις δεν είναι χαριτωμένες ή ειρηνικές, και όταν έρχεται η πίεση στην ώθηση, μία αναρριχώμενη δύναμη αντιμετωπίζει μία παρακμάζουσα υπό κατάρρευση εξουσία.

Αλλά χάρη στους παθητικούς και στην πανταχού παρών νοοτροπία του συνδρόμου της Στοκχόλμης που έχει κρατήσει το κίνημα αιχμάλωτο, ενισχυμένο από τις πλαστές θρησκείες και τα κουλ βοηθήματα που πίνουν τα αυτιά των ανθρώπων, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για πολύ αιματοχυσία, ο κόσμος βαδίζει σιωπηλά στην πλανητική του καταδίκη. Η κοινωνική και οικολογική κατάρρευση, η έκτη εξάλειψη μεγάλων ειδών,η ακραία πείνα, η μιζέρια και τα βάσανα: η καπιταλιστική επίταξη του πλανήτη….και δεν υπάρχει ακόμα οργή. Αλλά είμαι καταβροχθισμένος με μίσος, μια φωτιά λύσσας που γεμίζει ότι μικρό μπορώ να κάνω από μόνος μου.

Αχίμσα, Ναμάστε, Ειρήνη, Αγάπη και Προζάκ: Γαμήστε αυτά τα ηρεμιστικά, μίσος ενάντια στην μηχανή….και ο θάνατος του φωτός.
Αρχικό άρθρο στο Dr. Steve Best