Ο Walter είναι ένας από μας…
Ο Walter ήταν, είναι και θα είναι ένας από εμάς. Ήταν ένας από εμάς όταν επιτέθηκε στη βιομηχανία θανάτου Sheepskin Factory στο Glendale,στο Tandy Leather Factory στο Σολτ Λέικ Σίτι και στο εστιατόριο Tiburon που εμπορεύεται επιβολή, εξουσία και θάνατο στο Sandy.
Μέσα από αυτές τις δράσεις ο Walter ανέδειξε πόσο δυναμικές και γεμάτες πάθος δράσεις μπορούν να γίνουν για την υπόθεση των μη ανθρωπίνων ζώων, σήμερα,τώρα. Υπογράμμισε όπως και πολλοί άλλοι άλλοι αγωνιστές για την απελευθέρωση των ζώων, πως αυτό που έχει ανάγκη το κίνημα για την απελευθέρωση τους δεν είναι περισσότερες υπογραφές «μείωσης της βαρβαρότητας», κλάματα και παρακάλια απέναντι στους εξουσιαστές και βιαστές της ζωής. Δεν είναι οι περισσότερες φιλοσοφικές συζητήσεις για το «εάν» και «πώς» και «με βάση ποια ψευδό-ηθικίστικη θεωρία» υποστηρίζουμε την «τάδε» ή την «δείνα» υποταγμένη στάση για το ζήτημα των τσακισμένων από την ανθρώπινη κυριαρχία αδελφών μας. Αλλά ο δρόμος της σύγκρουσης, της αμετανόητης μαχητικότητας, της λυσσασμένης αντεπίθεσης.
Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν συνελήφθη από τα ένστολα τσιράκια της κυριαρχίας, τους πράκτορες της ATF. Όταν δέχθηκε το ρουφιάνικο “δόσιμο” του από τον ίδιο του τον αδερφό Trapper Zuehlke. Όπως είναι γνωστό, η ρουφιανιά όπως και η καταπίεση δεν έχουν σύνορα. Αυτό όμως που είναι επίσης γνωστό είναι πως οι ρουφιάνοι πολιτικών ακτιβιστών δεν ξεχνιούνται εύκολα.
Η καταστολή μαχητικών συντρόφων και συντροφισσών που παλεύουν για την απελευθέρωση των ζώων και της γης, και εν τέλει για την Ολική Απελευθέρωση από τα ανθρώπινα δεσμά, όχι μόνο δεν μας φοβίζει αλλά μας εξοργίζει. Είναι γνωστή η πάγια τακτική πολιτικής απομόνωσης που ακολουθείται μέσα από τέτοιου είδους κατασταλτικές διαδικασίες ώστε να τσακιστούν πολιτικά και ηθικά οι ακτιβιστές. Αλλά για άλλη μια φορά η κυριαρχία τα έκανε μαντάρα. Όχι μονάχα δεν κατάφερε να απομονώσει πολιτικά και ως φυσική παρουσία τον Walter αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα από τα πιο ισχυρά διεθνή κινήματα αλληλεγγύης που έχει λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια. Αυτού του είδους η αλληλεγγύη δεν αναπτύχθηκε πάνω στην βάση της προσωπολατρίας αλλά στην βάση της πολιτικής στάσης και δράσης, υποκείμενα μιας συνολικότερης θεώρησης για το υπάρχον.
Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν γνώρισε για πρώτη φορά τα «κελιά της ελευθερίας» στην Αμερική για τον εμπρησμό μιας αποθήκης μεθαμφεταμινών ενός από τους μεγαλύτερους βαρόνους ναρκωτικών της Αϊόβα που διοχέτευε ναρκωτικά και στον ρουφιάνο αδελφό του, τον Steve Gomez.
Ήταν ένας από εμάς όταν έφαγε την «ποινή» του για τον εμπρησμό του Sheepskin Factory. Είναι ένας από εμάς στο σήμερα που οι συνθήκες εγκλεισμού του αναδεικνύουν και την εκδικητικότητα του υπάρχοντος συστήματος όταν για δύο 15λεπτες κλήσεις στην οικογένεια του και απλά την ημερήσια διατροφή του είναι αναγκασμένος να πληρώνει σχεδόν 50 δολάρια. Ο Walter υποχρεώνεται στην ουσία να «αγοράζει» την διατροφή του καθώς του παρέχεται εκδικητικά vegetarian και όχι vegan διατροφή. Όπως ενημερωνόμαστε ακόμα, θα πρέπει να παρθεί ιδιαίτερη «δικαστική απόφαση» μόνο και μόνο για να επιλέξει ο ίδιος τι θα βάλει στο στόμα του και όχι η κυριαρχία…
Για μας η «σωφρονιστική» διαδικασία δεν είναι τίποτε παραπάνω από την άλλη όψη του ίδιου ακριβώς νομίσματος. Ονειρευόμαστε και ετοιμαζόμαστε πιο μαχητικά από ποτέ για την δημιουργία μιας κοινωνίας που θα ανθίσει στις στάχτες της τελευταίας φυλακής, μιας κοινωνίας που προάγει τον βιοκεντρισμό και τον συμβιοτισμό έναντι στο εμετικό καρτεσιανό κατασκεύασμα του ανθρωποκεντρισμού, μιας κοινωνίας που η λέξη σπισισμός θα είναι ξεχασμένη μια και καλή και η αυτοδιάθεση κάθε ζώου δεν θα είναι πια ένα μακρινό παραμύθι.
Γι’ αυτό λοιπόν και ακονίζουμε τα δόντια και τα νύχια μας σαν λυσσασμένα αγρίμια στο άκουσμα μιας ακόμα «ποινής» που είναι αναγκασμένος να δεχθεί ο Walter στις 13 Οκτωβρίου στο δικαστήριο του Σολτ Λέικ Σίτι, στις 3 το μεσημέρι, και κραυγάζουμε επιθετικά πάνω από το κεφάλι του εκάστοτε εντεταλμένου δικαστή:
Άμεση Απελευθέρωση του Walter ΤΩΡΑ!
Κανένας αγωνιστής για την Ολική Απελευθέρωση
στα κελιά των εξουσιαστών
Μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής…
